Na czym polegały reformy Oktawiana Augusta po jego dojściu do władzy w Rzymie?
arek0719
Po śmierci Juliusza Cezara, rozpoczęła się nowa wojna domowa o przejęcie spadku po dyktatorze. Zwycięzcą okazał się adoptowany przez Cezara Gajusz Oktawiusz, który po dojściu do jedynowładztwa zaczęto nazywać Augustem tj. ?boskim?. Dyktatura wojskowa umożliwiła klasom posiadającym niewolników, stłumić powstania i ruchy rewolucyjne, wyrzekły się republiki i chętnie powitały jedynowładztwo Oktawiana. Dzięki temu osiągnął on pełnię władzy i największe znaczenie w państwie rzymskim. Ostrożny August nie decydował się na jawne proklamowanie monarchii. Dobrze pamiętał spisek arystokracji rzymskiej, który doprowadził do zamordowania Cezara. Dlatego też w obawie podobnego losu usiłował zachować pozory republiki, pozostawiając takie organy władzy jak senat, Zgromadzenie Ludowe, wybieralni urzędnicy. Starał się również podnieść autorytet senatu, przywrócić w społeczeństwie rzymskim dawny sposób życia i obyczaje. Jednakże podobnie jak Cezar, skupił w swoim ręku najważniejsze urzędy republikańskie. Jako naczelny wódz, przysługiwało mu prawo obsadzania wszystkich stanowisk wojskowych, poboru do wojska, oraz co najważniejsze wypowiadania wojny i zawierania pokoju. Gwarantem jego władzy była właśnie oddana mu armia. Drugim argumentem przemawiającym za ogromnym znaczeniem Oktawiana w państwie jest posiadanie władzy trybuna ludowego, bycie najważniejszym kapłanem, konsulem oraz cenzorem. Zajmowane przez niego stanowiska dawały pełnię władzy wojskowej i cywilnej. Kazał wypisać swoje imiona na pierwszym miejscu listy senatorów, ciesząc się największym autorytetem. Uzyskał również władzę nad głównymi prowincjami- północną Hiszpanią, Galią, Syrią i Egiptem. Wymieniając wszystkie przywileje, stanowiska, ziemie posiadane przez Oktawiana Augusta, można się zastanowić czy nie wywoływało to sprzeciwu senatu czy arystokracji rzymskiej. Jednakże August usilnie dbał o pozory, władzę sprawował formalnie, z woli senatu i ludu rzymskiego. W spadku po Cezarze Oktawian otrzymał ogromny majątek, który powiększył drogą konfiskat i dochodów z prowincji. Posiadał wystarczające środki, by obdarzać lud datkami pieniężnymi lub organizować igrzyska. Za jego rządów od 200 do 300 tys. najbiedniejszych mieszkańców Rzymu otrzymało datki w zbożu lub w pieniądzach, a ponad 300 tys. otrzymało działki ziemi. W ten sposób potrafił stłumić niezadowolenie ludu i zdobyć ich lojalność i uwielbienie. Dla wzmocnienia swojej władzy i do walki z nowymi powstaniami August stworzył gwardię pretoriańską, która rozlokowana była w stolicy oraz najbliższych jej miastach Italii. System rządów, stworzony przez Augusta okazał się genialnym rozwiązaniem. Nazywa się go pryncypatem tj. rządami pierwszego w państwie człowieka pryncepsa, samowładztwo przesłonięte formami republikańskimi. Podsumowując powyższe argumenty, daje się łatwo zauważyć że Oktawian August posiadał ogromne znaczenie w państwie. Wznoszono mu ołtarze jak bóstwu, poeci sławili go swych wierszach. Potrafił zarówno sprawować pełnie władzy, jak i zachować pozory republiki. W ten sposób skupiał w swym ręku najwyższą władzę cywilną i wojskową, jednocześnie nie obawiając się sprzeciwu senatu czy arystokracji rzymskiej.
Ostrożny August nie decydował się na jawne proklamowanie monarchii. Dobrze pamiętał spisek arystokracji rzymskiej, który doprowadził do zamordowania Cezara. Dlatego też w obawie podobnego losu usiłował zachować pozory republiki, pozostawiając takie organy władzy jak senat, Zgromadzenie Ludowe, wybieralni urzędnicy. Starał się również podnieść autorytet senatu, przywrócić w społeczeństwie rzymskim dawny sposób życia i obyczaje. Jednakże podobnie jak Cezar, skupił w swoim ręku najważniejsze urzędy republikańskie. Jako naczelny wódz, przysługiwało mu prawo obsadzania wszystkich stanowisk wojskowych, poboru do wojska, oraz co najważniejsze wypowiadania wojny i zawierania pokoju. Gwarantem jego władzy była właśnie oddana mu armia.
Drugim argumentem przemawiającym za ogromnym znaczeniem Oktawiana w państwie jest posiadanie władzy trybuna ludowego, bycie najważniejszym kapłanem, konsulem oraz cenzorem. Zajmowane przez niego stanowiska dawały pełnię władzy wojskowej i cywilnej. Kazał wypisać swoje imiona na pierwszym miejscu listy senatorów, ciesząc się największym autorytetem. Uzyskał również władzę nad głównymi prowincjami- północną Hiszpanią, Galią, Syrią i Egiptem. Wymieniając wszystkie przywileje, stanowiska, ziemie posiadane przez Oktawiana Augusta, można się zastanowić czy nie wywoływało to sprzeciwu senatu czy arystokracji rzymskiej. Jednakże August usilnie dbał o pozory, władzę sprawował formalnie, z woli senatu i ludu rzymskiego.
W spadku po Cezarze Oktawian otrzymał ogromny majątek, który powiększył drogą konfiskat i dochodów z prowincji. Posiadał wystarczające środki, by obdarzać lud datkami pieniężnymi lub organizować igrzyska. Za jego rządów od 200 do 300 tys. najbiedniejszych mieszkańców Rzymu otrzymało datki w zbożu lub w pieniądzach, a ponad 300 tys. otrzymało działki ziemi. W ten sposób potrafił stłumić niezadowolenie ludu i zdobyć ich lojalność i uwielbienie. Dla wzmocnienia swojej władzy i do walki z nowymi powstaniami August stworzył gwardię pretoriańską, która rozlokowana była w stolicy oraz najbliższych jej miastach Italii.
System rządów, stworzony przez Augusta okazał się genialnym rozwiązaniem. Nazywa się go pryncypatem tj. rządami pierwszego w państwie człowieka pryncepsa, samowładztwo przesłonięte formami republikańskimi. Podsumowując powyższe argumenty, daje się łatwo zauważyć że Oktawian August posiadał ogromne znaczenie w państwie. Wznoszono mu ołtarze jak bóstwu, poeci sławili go swych wierszach. Potrafił zarówno sprawować pełnie władzy, jak i zachować pozory republiki. W ten sposób skupiał w swym ręku najwyższą władzę cywilną i wojskową, jednocześnie nie obawiając się sprzeciwu senatu czy arystokracji rzymskiej.