Na czym polegało wychowanie w sparcie.Jak rozwineło sie stwierdznenie ze żołmierz sparty wraca z wojny na tarczy lub z tarcza
More Questions From This User See All
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Jeżeli żołnierz wygrał wojnę to mówiło się że wraca z tarczą a jeżeli przegrał lub zginął to mowiło się że wrócił na tarczy.
Wychowanie w sparcie polegało na tym że już od urodzenia dziećmi kierowała rada starszych. Myto je w zimnej wodzie, przyzwyczajano do cięzkich warónków aby potem w czasie wojny lepiej je znieśli. Od 7 roku życia uczono je walczyć od 18 roku życia wychowywano je na bardzo trudnych zasadach. Uprawiali cięzkie ćwiczenia, byli słabo żywieni. Od 20 do 20 roku życia służyli w wojsku a potem mieli czas na zakładanie rodzin
Surowe wychowanie spartańskie-
Chłopców do siódmego roku życia wychowywały matki.
Według opowieści Spartanie już w wieku niemowlęcym byli kapani w lodowatej wodzie górskich strumieni.Dzięki temu mieli stać się silni i zdrowi.
7-letni chłopcy rozpoczynali wychowanie państwowe,między 12-30 rokiem ,mieszkali w koszarach .Pod okiem opiekunów uczestniczyli wówczas w szkoleniu wojskowym. Od młodych mieszkańców polis oczekiwano,że wyrosną na najlepszych żołnierzy w całej Helladzie.W tym celu podzielono ich na grupy wiekowe,całymi dniami doskonalili się we władaniu bronią oraz w walce w zwartym szyku.Musieli się również uodpornić na ból i trudy wojskowego życia.Często byli karani chłostą.
Spartanom wpajano zasadę,że z wyprawy mogą wrócić wyłącznie jako zwycięzcy.
"Z tarczą" lub "na tarczy"
Według tradycji spartańskiej rodzice żegnali synów idących w bój słowami:
"WRÓĆ Z TARCZĄ "LUB" NA TARCZY"
"Z tarczą" powracał zwycięzca,który nie porzucił jej w trakcie ucieczki z pola walki. Natomiast "na tarczy" żołnierze przynosili do domu zwłoki poległych wojowników.
Kobiety w sparcie
Spartanki cieszyły się o wiele większa swobodą niż mieszkanki innych polis. Posiadały własna ziemię oraz zarządzały majątkiem kiedy ich mężowie pełnili służbę wojskową.Prowadziły także gospodarstwa,kierowały pracą niewolników i wychowywały dzieci do momentu gdy opiekę nad nimi przejmowało państwo.Ponadto córki dziedziczyły po rodzicach część majątku równą połowie tego co otrzymywał ich brat.