Na czym polega zasada trzech jedności w dramacie antycznym i czy została utrzymana w dramacie Szekspira?
Proszę o co najmniej 6 linijek ;) Daje najki :X
Nikola111
Zasad ta polega na zachowaniu czasu, miejsca i chyba kolejności wydażen. Jeżeli chodzi ci o Romea i Julię to Czas zmieścił się w 5 aktach miejca w pewnym sęsie też zachowane, ale co dokładnie nie wiem ;/
26 votes Thanks 8
aniciencia
- zerwanie z zasadą trzech jedności - miejsca (pole, komnata zamkowa, pokoje w pałacu królewskim, Szkocja, Anglia) - czasu ( nie ma jednoznacznych oznaczeń w tekście, obejmuje okres od objęcia władzy przez Makbeta, jego panowanie i upadek). - akcji (obecność epizodów naświetlających nastroje społeczne) - zerwanie z zasadą decorum - sceny zbiorowe (tłum na scenie) - zerwanie z zasadą jedności estetycznej (sceny komiczne przeplatają się z tragicznymi) - brak retardacji - dwie konwencje świata przedstawionego - realistyczna i fantastyczna - dwojaka motywacja zdarzeń - nadprzyrodzona (żądza władzy zostaje obudzona przez czarownice) - psychologiczna - pejzaż nieobojętny (tragedia Makbeta rozgrywa się w typowej sceneri koszmaru - noc, burza) - w przeciwieństwie do tragedi antycznych nie działa fatum - bohaterów cechuje targizm, Dramat romantyczny powstał jako nowy gatunek w romantyzmie, a inspirowany był dramatem szekspirowskim .Dramat romantyczny jest różny od dramatu antycznego i klasycznego. Dramat antyczny: z przykładem tragedii Antygona Sofoklesa - budowa: prolog - wstęp, parados - pierwsze wejście chóru, epeisodion I (bohater), stasimon I (chór), epeisodion II, stasimon II, epeisodion III, stasimon III, epeisodion IV, stasimon IV (= rozwinięcie), epeisodion V, stasimon V (perypetie - niespodziwane zdarzenia zmieniające kierunek akcji), exodos - katastrofa, - rola chóru: doradza, komentuje wydarzenia, pełni funkcję narratora, ocenia postacie, nie wpływa na przebieg akcji, - fabuła - utwór wykorzystuje wydarzenia mitologiczne, - bohaterowie z rodu królów: Antygona, Kreon, Ismena, - ton podniosły, uroczysty, - zasada estety: sceny tragedii nie mogą sąsiadować ze scenami komedii (epizodycznymi) - tragedia miała wzruszać - ton patetyczny. W tragedii brak scen zbiorowych (trzech aktorów), - zasada trzech jedności w tragedii akcji - fabuła obejmowała jeden wątek, akcja to ciąg wydarzeń przyczynowo - skutkowych, układających się w kolejne fazy, co przybliża roziązanie konfliktu miejsca - akcja dzieje się przed pałacem królewskim w Tebach ( w tragediach antycznych bywały wyjątki), czasu - czas fabuły to czas jej przedstawienia, - tragiczny konflikt w "Antygonie": Bohaterowie są w sytuacji wyboru i wybierają między dwoma równorzędnymi wartościami. Obie strony mają rację, ale zwyciężyć może tylko jedna. Powstanie dramatu: W antyku, związane z kultem Dionizosa (na początku z chóru wyodrębnił się przewodnik, potem zostają wprowadzeni aktorzy: najpierw jeden (wprowadza go Tespis), potem drugi (Ajschylos) i trzeci (Sofokles). W tle zawsze komentarz chóru. Dramat wystawiany był w teatrze o charakterystycznej budowie: skene, proskenion, orchestra, parados, theatron. Teatr w życiu starożytnych Greków miał duże znaczenie: związek z mitem i tradycyjną religią, sztuki były pisane na podstawie mitów, unkcja wychowawcza, katharsis - oczyszczenie, rozładowanie wzruszeń, wyzwolenie uczuć odbiorcy pod wpływem wstrząsu emocjonalnego
Jeżeli chodzi ci o Romea i Julię to Czas zmieścił się w 5 aktach miejca w pewnym sęsie też zachowane, ale co dokładnie nie wiem ;/
- miejsca (pole, komnata zamkowa, pokoje w pałacu królewskim, Szkocja, Anglia)
- czasu ( nie ma jednoznacznych oznaczeń w tekście, obejmuje okres od objęcia władzy przez Makbeta, jego panowanie i upadek).
- akcji (obecność epizodów naświetlających nastroje społeczne)
- zerwanie z zasadą decorum
- sceny zbiorowe (tłum na scenie)
- zerwanie z zasadą jedności estetycznej (sceny komiczne przeplatają się z tragicznymi)
- brak retardacji
- dwie konwencje świata przedstawionego - realistyczna i fantastyczna
- dwojaka motywacja zdarzeń
- nadprzyrodzona (żądza władzy zostaje obudzona przez czarownice)
- psychologiczna
- pejzaż nieobojętny (tragedia Makbeta rozgrywa się w typowej sceneri koszmaru - noc, burza)
- w przeciwieństwie do tragedi antycznych nie działa fatum
- bohaterów cechuje targizm,
Dramat romantyczny powstał jako nowy gatunek w romantyzmie, a inspirowany był dramatem szekspirowskim .Dramat romantyczny jest różny od dramatu antycznego i klasycznego.
Dramat antyczny: z przykładem tragedii Antygona Sofoklesa
- budowa: prolog - wstęp, parados - pierwsze wejście chóru, epeisodion I (bohater), stasimon I (chór), epeisodion II, stasimon II, epeisodion III, stasimon III, epeisodion IV, stasimon IV (= rozwinięcie), epeisodion V, stasimon V (perypetie - niespodziwane zdarzenia zmieniające kierunek akcji), exodos - katastrofa,
- rola chóru: doradza, komentuje wydarzenia, pełni funkcję narratora, ocenia postacie, nie wpływa na przebieg akcji,
- fabuła - utwór wykorzystuje wydarzenia mitologiczne,
- bohaterowie z rodu królów: Antygona, Kreon, Ismena,
- ton podniosły, uroczysty,
- zasada estety: sceny tragedii nie mogą sąsiadować ze scenami komedii (epizodycznymi) - tragedia miała wzruszać - ton patetyczny. W tragedii brak scen zbiorowych (trzech aktorów),
- zasada trzech jedności w tragedii
akcji - fabuła obejmowała jeden wątek, akcja to ciąg wydarzeń przyczynowo - skutkowych, układających się w kolejne fazy, co przybliża roziązanie konfliktu
miejsca - akcja dzieje się przed pałacem królewskim w Tebach ( w tragediach antycznych bywały wyjątki),
czasu - czas fabuły to czas jej przedstawienia,
- tragiczny konflikt w "Antygonie": Bohaterowie są w sytuacji wyboru i wybierają między dwoma równorzędnymi wartościami. Obie strony mają rację, ale zwyciężyć może tylko jedna.
Powstanie dramatu:
W antyku, związane z kultem Dionizosa (na początku z chóru wyodrębnił się przewodnik, potem zostają wprowadzeni aktorzy: najpierw jeden (wprowadza go Tespis), potem drugi (Ajschylos) i trzeci (Sofokles). W tle zawsze komentarz chóru.
Dramat wystawiany był w teatrze o charakterystycznej budowie: skene, proskenion, orchestra, parados, theatron. Teatr w życiu starożytnych Greków miał duże znaczenie:
związek z mitem i tradycyjną religią,
sztuki były pisane na podstawie mitów,
unkcja wychowawcza,
katharsis - oczyszczenie, rozładowanie wzruszeń, wyzwolenie uczuć odbiorcy pod wpływem wstrząsu emocjonalnego