Na czym polega zależność pokarmowa wśród morskich organizmów?
KikixOx
Producenci to roślinność obejmująca formy osiadłe oraz jednokomórkowce o planktonicznym trybie życia. Są to organizmy samożywne (autotroficzne), które dokonują syntezy węglowodanów, a następnie białek, wykorzystując wodę, dwutlenek węgla oraz energię słoneczną. Dla przebiegu procesu fotosyntezy niezbędny jest też azot i fosfor. W morzu związki azotu i fosforu pochodzą z produktów metabolizmu zwierząt i pośmiertnego rozkładu organizmów. Są też dostarczane z lądu przez rzeki, toteż najdogodniejszymi obszarami dla rozwoju roślinności morskiej są strefy położone w pobliżu ujść rzek. Roślinność planktoniczna najintensywniej rozwija się w rejonach silnego mieszania i wynoszenia ku powierzchni żyznych wód przydennych, np. w strefach silnych sztormów lub upwellingów. Także w miejscach spotykania się prądów morskich o różnej temperaturze, (jak np. ciepły Prąd Zatokowy i zimny Labradorski), wody bogatsze są w związki azotu i fosforu, ze względu na dużą śmiertelność organizmów stenotermicznych, co stwarza dogodne warunki dla rozwoju planktonu roślinnego. To właśnie fitoplankton, masowo żyjący w prześwietlonych, przypowierzchniowych wodach oceanów, odgrywa największą rolę w produkcji materii organicznej. Konsumenci o zwierzęta wykorzystujące pierwotną materię organiczną (roślinożercy), jak też te stanowiące kolejne ogniwa w łańcuchu pokarmowym (m. in. drapieżcy). Konsumenci żyją zarówno na dnie (filtratory, mułojady, skrobacze, czyściciele dna, pasożyty i symbionty), jak też w głębszych i przypowierzchniowych strefach mórz. Należą do nich także ptaki nadmorskie oraz człowiek. Filtratory to przeważnie organizmy osiadłe: gąbki, ramienionogi, małże, liliowce, robaki i niektóre stawonogi (kaczenice, pąkle). Pożywienie uzyskują z wody oddzielając cząstki organiczne i mikroorganizmy unoszące się w zawiesinie. Do filtratorów należą też wieloryby bezzębne, odżywiające się planktonem. Mułojady to głównie robaki i strzykwy, a także niektóre jeżowce. Żyją na miękkim, mulistym podłożu, które często nosi ślady rycia i zaburzenia pierwotnych struktur sedymentacyjnych, takich jak warstwowanie czy laminacja. Mułojady przepuszczają przez swój przewód pokarmowy ogromne ilości mułu, z którego oddzielają substancję organiczną. Innym typem przystosowawczym są skrobacze, do których należą niektóre ślimaki. Żyją na podmorskich skałach, żywiąc się porastającymi je glonami, które zeskrobują przy pomocy specjalnego narządu zwanego tarką (radulą). Tarka, pokryta dużą ilością drobnych ząbków znajduje się w jamie ustnej i jest jak języczek wysuwana na zewnątrz. Gdy ząbki ulegną starciu podczas zdrapywania ze skał pożywienia odrastają nowe. Czyścicielami dna morskiego nazywane są kraby i inne skorupiaki odżywiające się martwymi organizmami. Przy pomocy potężnych szczypiec rozrywają na kawałki pokarm, który następnie rozdrabniany jest przez znajdujące się w jamie ustnej szczęki. Ryby, ze względu na rodzaj spożywanego pokarmu podzielić można na trzy grupy: planktonożerne (szproty, sardynki, śledzie), odżywiające się drobnymi, bentonicznymi bezkręgowcami (flądry) oraz drapieżne, zjadające inne ryby (rekiny, barakudy). Ssaki morskie są zarówno planktonożercami (wieloryby fiszbinowe), jak i drapieżnikami, odżywiającymi się głównie rybami (wieloryby zębate, delfiny). Morsy natomiast żywią się żyjącymi na dnie mięczakami, głównie małżami. Reducenci Trzecią kategorię organizmów, z punktu widzenia obiegu materii organicznej w morzu stanowią bakterie. Z powodu roli, którą pełnią nazywane są reducentami, gdyż redukują martwą materię organiczną do prostych związków i pierwiastków chemicznych, które następnie ponownie zostają włączone w obieg.
Konsumenci o zwierzęta wykorzystujące pierwotną materię organiczną (roślinożercy), jak też te stanowiące kolejne ogniwa w łańcuchu pokarmowym (m. in. drapieżcy). Konsumenci żyją zarówno na dnie (filtratory, mułojady, skrobacze, czyściciele dna, pasożyty i symbionty), jak też w głębszych i przypowierzchniowych strefach mórz. Należą do nich także ptaki nadmorskie oraz człowiek. Filtratory to przeważnie organizmy osiadłe: gąbki, ramienionogi, małże, liliowce, robaki i niektóre stawonogi (kaczenice, pąkle). Pożywienie uzyskują z wody oddzielając cząstki organiczne i mikroorganizmy unoszące się w zawiesinie. Do filtratorów należą też wieloryby bezzębne, odżywiające się planktonem. Mułojady to głównie robaki i strzykwy, a także niektóre jeżowce. Żyją na miękkim, mulistym podłożu, które często nosi ślady rycia i zaburzenia pierwotnych struktur sedymentacyjnych, takich jak warstwowanie czy laminacja. Mułojady przepuszczają przez swój przewód pokarmowy ogromne ilości mułu, z którego oddzielają substancję organiczną. Innym typem przystosowawczym są skrobacze, do których należą niektóre ślimaki. Żyją na podmorskich skałach, żywiąc się porastającymi je glonami, które zeskrobują przy pomocy specjalnego narządu zwanego tarką (radulą). Tarka, pokryta dużą ilością drobnych ząbków znajduje się w jamie ustnej i jest jak języczek wysuwana na zewnątrz. Gdy ząbki ulegną starciu podczas zdrapywania ze skał pożywienia odrastają nowe. Czyścicielami dna morskiego nazywane są kraby i inne skorupiaki odżywiające się martwymi organizmami. Przy pomocy potężnych szczypiec rozrywają na kawałki pokarm, który następnie rozdrabniany jest przez znajdujące się w jamie ustnej szczęki.
Ryby, ze względu na rodzaj spożywanego pokarmu podzielić można na trzy grupy: planktonożerne (szproty, sardynki, śledzie), odżywiające się drobnymi, bentonicznymi bezkręgowcami (flądry) oraz drapieżne, zjadające inne ryby (rekiny, barakudy). Ssaki morskie są zarówno planktonożercami (wieloryby fiszbinowe), jak i drapieżnikami, odżywiającymi się głównie rybami (wieloryby zębate, delfiny). Morsy natomiast żywią się żyjącymi na dnie mięczakami, głównie małżami. Reducenci
Trzecią kategorię organizmów, z punktu widzenia obiegu materii organicznej w morzu stanowią bakterie. Z powodu roli, którą pełnią nazywane są reducentami, gdyż redukują martwą materię organiczną do prostych związków i pierwiastków chemicznych, które następnie ponownie zostają włączone w obieg.