Aby przedstawić bóstwo lub człowieka,artyści egipscy posługiwali się KANONEM. Oznaczało to, że stosowali określone i niezmienne reguły oraz wzorce. Sylwetką ludzką ukazywano tak, aby jej wszstkie zasadnicze elementy były dobrze widoczne. Głowa odwrócona była bokiem, prezentując profil; oko malowano, jakby było widoczne na wprost; barki, ramiona i ręce przedstawiano przodem, a biodra,nogi i stopy pokazywane były bokiem. KANON obowiązujący w reźbie dotyczył postaci bóstw, faraonów i ważnych urzędników. Ukazywano ich jako wyniosłych, nawet przesadnie wyprostowanych, bez jakichkolwiek wad urody czy oznak starości. Możliwe było przedstawienie ich wyłącznie w pozycji siedzącej,stojącej lub kroczącej.
Kanon egipski regulował zasady w malarstwie, rzeźbie i płaskorzeźbie. Ewoluował na przestrzeni trzech tysięcy lat, do końca pozostając przy swoich podstawowych założeniach. Poczucie porządku i brak ewolucji stylistycznej odzwierciedlają stabilny i konserwatywny charakter społeczeństwa, które stworzyło tę sztukę. Przedstawianie postaci ludzkiej opierało się na siatce geometrycznej, która umożliwiała zachowanie dokładnych proporcji między poszczególnymi częściami ciała. Dwuwymiarowy portret postaci charakteryzuje się tym, że głowa i nogi przedstawione są z profilu, podczas gdy oko i tors ukazane są frontalnie.
Aby przedstawić bóstwo lub człowieka,artyści egipscy posługiwali się KANONEM. Oznaczało to, że stosowali określone i niezmienne reguły oraz wzorce. Sylwetką ludzką ukazywano tak, aby jej wszstkie zasadnicze elementy były dobrze widoczne. Głowa odwrócona była bokiem, prezentując profil; oko malowano, jakby było widoczne na wprost; barki, ramiona i ręce przedstawiano przodem, a biodra,nogi i stopy pokazywane były bokiem. KANON obowiązujący w reźbie dotyczył postaci bóstw, faraonów i ważnych urzędników. Ukazywano ich jako wyniosłych, nawet przesadnie wyprostowanych, bez jakichkolwiek wad urody czy oznak starości. Możliwe było przedstawienie ich wyłącznie w pozycji siedzącej,stojącej lub kroczącej.
Kanon egipski regulował zasady w malarstwie, rzeźbie i płaskorzeźbie. Ewoluował na przestrzeni trzech tysięcy lat, do końca pozostając przy swoich podstawowych założeniach. Poczucie porządku i brak ewolucji stylistycznej odzwierciedlają stabilny i konserwatywny charakter społeczeństwa, które stworzyło tę sztukę.
Przedstawianie postaci ludzkiej opierało się na siatce geometrycznej, która umożliwiała zachowanie dokładnych proporcji między poszczególnymi częściami ciała.
Dwuwymiarowy portret postaci charakteryzuje się tym, że głowa i nogi przedstawione są z profilu, podczas gdy oko i tors ukazane są frontalnie.
Liczę na naj :)