kepasa
Datowanie węglem C-14 polega na pomiarze aktywności węgla C-14 i określaniu na tej podstawie wieku przedmiotów.
Izotop węgla ¹⁴C jest jednym z trzech naturalnie występujących w przyrodzie izotopów węgla i jako jedyny jest promieniotwórczy, co oznacza że ulega samorzutnemu rozpadowi, emitując m.in. promieniowanie gamma. Izotop ten powstaje w wyższych warstwach atmosfery na skutek działania promieniowania kosmicznego zgodnie z reakcją
a następnie za pomocą dwutlenku węgla wchodzi do organicznego obiegu węgla w przyrodzie, trafiając w ten sposób do organizmów żywych.
Po śmierci organizmu jego stężenie (aktywność) zaczyna spadać ze względu na jego promieniotwórczość. Zachodzi wówczas reakcja:
Natomiast zawartości niepromieniotwórczych izotopów węgla (¹²C i ¹³C) są stałe w organiźmie po śmierci, ponieważ nie ulegają rozpadowi.
Znając więc następujące zawartości węgla w przyrodzie ¹²C - ok. 99% ¹³C - ok. 1% ¹⁴C - ok. 1*10⁻¹⁰% oraz znając czas połowicznego rozpadu węgla ¹⁴C - 5740 lat można wyznaczyć wiek przedmiotu.
Izotop węgla ¹⁴C jest jednym z trzech naturalnie występujących w przyrodzie izotopów węgla i jako jedyny jest promieniotwórczy, co oznacza że ulega samorzutnemu rozpadowi, emitując m.in. promieniowanie gamma.
Izotop ten powstaje w wyższych warstwach atmosfery na skutek działania promieniowania kosmicznego zgodnie z reakcją
a następnie za pomocą dwutlenku węgla wchodzi do organicznego obiegu węgla w przyrodzie, trafiając w ten sposób do organizmów żywych.
Po śmierci organizmu jego stężenie (aktywność) zaczyna spadać ze względu na jego promieniotwórczość. Zachodzi wówczas reakcja:
Natomiast zawartości niepromieniotwórczych izotopów węgla (¹²C i ¹³C) są stałe w organiźmie po śmierci, ponieważ nie ulegają rozpadowi.
Znając więc następujące zawartości węgla w przyrodzie
¹²C - ok. 99%
¹³C - ok. 1%
¹⁴C - ok. 1*10⁻¹⁰%
oraz znając czas połowicznego rozpadu węgla ¹⁴C - 5740 lat można wyznaczyć wiek przedmiotu.