My, Jagiełło, z mocy Boskiej wielki książę litewski, Rusi pan i dziedzic przyrodzony, oznajmiamy wszystkim, komu należy[…]. […] książę litewski Jagiełło wyprawił swoich uroczystych posłów najpierw do panów polskich, a następnie do jej królewskiego majestatu [Elżbiety, wdowy po Ludwiku Węgierskim]. Posłowie jego […], tak sprawę wykładając, mówili: […] najjaśniejsza pani, […]przyjmij wielkiego księcia Jagiełłę za syna i oddaj mu w małżeństwo najukochańszą córkę swoją – Jadwigę, królową polską. […] Nim zaś to, o czym mowa, do końca stosownego dojdzie, wielki książę Jagiełło ze wszystkimi swoimi braćmi, jeszcze nieochrzczonymi, tudzież z krewnymi, ze szlachtą większymi i mniejszymi w ziemiach jego zamieszkałymi, chce, życzy i pragnie przyjąć wiarę katolicką świętego rzymskiego Kościoła. […] Tenże wielki książę Jagiełło obiecuje i zaręcza własnym kosztem i staraniem przywrócić Królestwu Polskiemu wszystkie […] [ziemie] przez kogokolwiek oderwane od niego i zabrane. Tenże wielki książę Jagiełło obiecuje zwrócić pierwotną wolność wszystkim [jeńcom] […] z ziem polskich obyczajem wojennym zabranym i przesiedlonym. […] Nareszcie tenże wielki książę Jagiełło obiecuje ziemie swoje litewskie i ruskie na wieczne czasy do Korony Królestwa Polskiego przyłączyć. […] Dano w Krewie w poniedziałek, w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, roku pańskiego 1385. J. Żerbiłło-Łabuński, Unia Litwy z Polską (1385–1569), Warszawa 1915.
Kto był wystawcą dokumentu? (Podaj imię władcy).
Kiedy wystawiono dokument? (Podaj rok).
Gdzie wystawiono dokument? (Podaj nazwę miejscowości).