Musze napisac opowiadanie o duchach brzmi on tak prosze o przetłumaczenie na j.angielski i aby to zrobic własno ręcznie i dobrze zastosowac past simpul i continous . A nie przez translator . Dzięki
Aleksandraa14
Five years ago my parents bought a haunted house In German. Last night while I sitting on a bed, I saw four ghosts! First, I saw a woman. She wore a jeans and a t-shirt. She was very sad! She was sitting on a bed too! Then I saw a child. Child was standing near the wardrobe. It was smiling. Then I saw next ghost! He was beautiful! He was sitting next to the woman. He was looking to the window. He was very sad too. And next ghost! A! It was next child, but it was a boy. He was standing near the girl. And he was happy too. It was stupid! Parents were sad, and Childs were happy..? That was crazy! I spoke to them, I ask some question to them, but they didn’t speak to me.. They didn’t answer me... I think… Oh! They disappeared! When I saw the ghost, I wasn’t frightened. The next two day, I was reading some stories about the ghosts on the library. Many years ago, a family lived in our house. When the parents died, their son stayed in the house with his uncle. When he died, the parents looking for him. And now, I know that they looking for… But why, they didn’t see their son near the girl?
Pięć lat temu moi rodzice kupili nawiedzony dom w niemczech. Ostatniej nocy gdy siedziałam na łóżku, zobaczyłam duchy! Pierwszą, zobaczyłam kobietę. Była ubrana w jeansy i t-shirt. Była bardzo smutna! Siedziała na łóżku! Potem zobaczyłam dziecko. Stało ono przy szafie. Uśmiechało się. I następny duch! Był piękny! Siedział obok kobiety. Patrzył w okno/przez okno. Również był bardzo smutny. I następny duch! A! Było to następne dziecko, ale był to chłopczyk. Stał przy dziewczynce. Był także szczęśliwy. To głupie! Rodzice byli smutni, a dzieci szczęśliwe..? To było szalone/dziwne. Mówiłam do nich, zadawałam im pytania, ale oni nie mówili nic do mnie, nie odpowiedzieli mi… myślę… Oh! Oni zniknęli! Kiedy widziałam te duchy, nie bałam się/nie byłam przestraszona. Następne dwa dni, dużo czytałam podobnych historii o duchach w bibliotece. Kilkanaście lat temu, jakaś rodzina żyła w tym domu. Kiedy rodzice zmarli, ich syn został w tym domu z wujkiem. Kiedy zaś zmarł syn, rodzice zaczęli go szukać. A teraz, wiem czego tu szukają… Ale dlaczego oni nie widzą ich syna przy dziewczynce?
Taki tekst znajduje się gdzieś na zadane.pl w wypracowaniach, ale nie moge go znaleźć. :) Oczywiście napisany został pzreze mnie :D
First, I saw a woman. She wore a jeans and a t-shirt. She was very sad! She was sitting on a bed too! Then I saw a child. Child was standing near the wardrobe. It was smiling. Then I saw next ghost! He was beautiful! He was sitting next to the woman. He was looking to the window. He was very sad too. And next ghost! A! It was next child, but it was a boy. He was standing near the girl. And he was happy too. It was stupid! Parents were sad, and Childs were happy..? That was crazy! I spoke to them, I ask some question to them, but they didn’t speak to me.. They didn’t answer me... I think… Oh! They disappeared!
When I saw the ghost, I wasn’t frightened.
The next two day, I was reading some stories about the ghosts on the library. Many years ago, a family lived in our house. When the parents died, their son stayed in the house with his uncle. When he died, the parents looking for him. And now, I know that they looking for… But why, they didn’t see their son near the girl?
Pięć lat temu moi rodzice kupili nawiedzony dom w niemczech. Ostatniej nocy gdy siedziałam na łóżku, zobaczyłam duchy!
Pierwszą, zobaczyłam kobietę. Była ubrana w jeansy i t-shirt. Była bardzo smutna! Siedziała na łóżku! Potem zobaczyłam dziecko. Stało ono przy szafie. Uśmiechało się. I następny duch! Był piękny! Siedział obok kobiety. Patrzył w okno/przez okno. Również był bardzo smutny. I następny duch! A! Było to następne dziecko, ale był to chłopczyk. Stał przy dziewczynce. Był także szczęśliwy. To głupie! Rodzice byli smutni, a dzieci szczęśliwe..? To było szalone/dziwne. Mówiłam do nich, zadawałam im pytania, ale oni nie mówili nic do mnie, nie odpowiedzieli mi… myślę… Oh! Oni zniknęli!
Kiedy widziałam te duchy, nie bałam się/nie byłam przestraszona.
Następne dwa dni, dużo czytałam podobnych historii o duchach w bibliotece. Kilkanaście lat temu, jakaś rodzina żyła w tym domu. Kiedy rodzice zmarli, ich syn został w tym domu z wujkiem. Kiedy zaś zmarł syn, rodzice zaczęli go szukać. A teraz, wiem czego tu szukają… Ale dlaczego oni nie widzą ich syna przy dziewczynce?
Taki tekst znajduje się gdzieś na zadane.pl w wypracowaniach, ale nie moge go znaleźć. :)
Oczywiście napisany został pzreze mnie :D