Może napisz kiedy wiosna się zaczyna i kiedy się kończy.Znajdź jakiś cytat . Napisz swój własny wierszyk lub poszukaj w internecie .Znajdź różne obrazki o wiośnie.Napisz jakie święta obchodzi się na wiosnę. Napisz tez ciekawostki.Napisz jakie ptaki przelatują do Polski.Możesz napisać kto jest zwiastunem wiosny. Mam materiały które możesz wykorzystać; Wiosna - jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego.Świat roślin i zwierząt przechodzi okres budzenia się do życia, a następnie rozpoczyna się pierwsza faza okresu rozmnażania, czyli dobieranie partnerów i zapłodnienie u zwierząt, a u roślin kwitnienie i zawiązywanie zalążków. Ptaki przylatują z ciepłych krajów takie jak bociany ,dzikie gęsi, czajki. Na drzewach pojawiają się liście.Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia przybywa, a nocy ubywa. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy - przedwiośnie. Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów. Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na południowej wrzesień, październik i listopad.
CIEKAWOSTKI;
Jare Święto, czyli pierwszy dzień wiosny – pradawne święto Słowian poświęcone szczególnie Matce Ziemi. Tego dnia odprawiano różne magiczne obrzędy, które miały wnieść do domostw energię i radość życia oraz zapewnić dobry urodzaj i powodzenie na cały rozpoczynający się wiosną rok. Jednym z tych zwyczajów było topienie marzanny.
Marzanna (Śmiercicha) to słowiańska bogini zimy i śmierci. To również nazwa kukły przedstawiającej boginię. W dzień równonocy wiosennej – 21 marca – w rytualny sposób pali się ją lub topi. Po co? Aby przepędzić zimę i przywołać wiosnę. Jak to było kiedyś? Kukłę wykonywano ze słomy, owijano białym płótnem, zdobiono wstążkami i koralami. Z marzanną szedł dziecięcy orszak z zielonymi gałązkami jałowca w dłoniach. Marzanna musiała obejść wszystkie domy we wsi. Po drodze podtapiano ją w każdej wodzie, jaka się nadarzyła. Orszakowi towarzyszył straszny hałas – trzask z batów, terkot i grzechot klekotek, śpiew i granie na wszelkich instrumentach. Wieczorem kukłę przejmowała młodzież. Wyprowadzano marzannę ze wsi, podpalano i wrzucano do wody. Uwaga, to przynosi nieszczęście! * Nie wolno dotknąć pływającej w wodzie kukły – temu, kto to uczyni, grozi uschnięcie ręki. * Nie należy oglądać się za siebie w drodze powrotnej, po zatopieniu marzanny – może to spowodować chorobę. * Potknięcie się lub upadek w drodze powrotnej wróżą śmierć w ciągu najbliższego roku. Jak witano wiosnę? Po topieniu marzanny i rytualnym przepędzeniu zimy trzeba było przywitać wiosnę. Oto kilka pradawnych zwyczajów. * Na wzgórzach mężczyźni rozpalali ogniska – to miało przyspieszyć przyjście wiosny i słonecznych dni. * Porządki, porządki i jeszcze raz porządki. Sprzątano i wietrzono domostwa, prano i szykowano świeże odzienie, pieczono placki (szczególnie wiosenne kołacze). * Malowanie jajek – tak jak dziś robimy to na Wielkanoc. Pisanki miały zapewnić zdrowie i dorodność nie tylko domownikom, ale i zwierzętom gospodarczym – dlatego pocierano nimi chore miejsca lub toczono po grzbietach zwierząt. * Śmigus – czyli okładanie się rozkwitłymi witkami wierzbowymi, baziami. Wierzono, iż pozwala to wygonić złe moce, oczyszcza człowieka i daje mu siłę. A następnego dnia obmywano się w świętej wodzie – z czasem rytuał ów przekształcił się w zwyczaj oblewania się zimną wodą. Dyngus miał dodawać ludziom siły życiowej, tak jak deszcz daje ją roślinom. Z czasem śmigus i dyngus połączono w jeden zwyczaj – śmigus-dyngus obchodzimy obecnie w Poniedziałek Wielkanocny. * No i uczta. Przygotowywana na świętych wzgórzach, podczas której obdarowywano się kraszankami oraz urządzano igrzyska połączone ze śpiewem i tańcem. * Barwne pochody zwierząt i ludzi przebranych za zwierzęta. Szły też w nich dziewczęta w brzozowych wiankach i młodzieńcy niosący palmy. Korowód zamykali muzykanci, którzy głośno hałasowali, żeby wywołać burzę, deszcz i pioruny. Dopiero po pierwszym grzmocie można było rozpoczynać wszelkie prace związane z uprawą roli. * Czasami też czarnym i białym wołem orano zarys wioski – to miało dodatkowo chronić jej mieszkańców przed złymi mocami.
WIERSZYK O WIOŚNIE:
Białe sady
Moje myśli wciąż Ciebie szukają, Błądząc pośród pamięci bezdroży, Przed bramami wspomnienia przystają, By tęsknoty marzeniem znów ożyć. Kiedy sady okryją się bielą, Przyjdziesz wiosny zapachu westchnieniem, I sny zimy już nas nie rozdzielą, Nie zapłaczą nostalgią jesienie. Wiosna wszystko odmieni swym czarem, Drogę do mnie Ci ścieląc kwiatami, Aby w miłość przywrócić znów wiarę, I uśmiechnąć się Twymi oczami. Kiedy tylko zakwitną jabłonie, W białym sadzie uklęknę przed Tobą, I stęsknione wyciągając dłonie, U stóp złożę mą miłość wraz z sobą.
- Jan Lech Kurek
Na łące
S. Todorski
Słyszałem odgłosy zabawy Biegnące z wysokiej trawy Różne roznosił wiatr glosy: Cykanie świerszcza, bzyk osy Kumkanie żab, ważki szelest Zrobiło mi się weselej
„ Wiosna "
Z dalekiego kraju bociany wracają, a zielone żabki w strachu uciekają. A dzieci się cieszą, a dzieci się śmieją, że wróciła wiosna, że śniegi topnieją
Może napisz kiedy wiosna się zaczyna i kiedy się kończy.Znajdź jakiś cytat . Napisz swój własny wierszyk lub poszukaj w internecie .Znajdź różne obrazki o wiośnie.Napisz jakie święta obchodzi się na wiosnę. Napisz tez ciekawostki.Napisz jakie ptaki przelatują do Polski.Możesz napisać kto jest zwiastunem wiosny. Mam materiały które możesz wykorzystać; Wiosna - jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego.Świat roślin i zwierząt przechodzi okres budzenia się do życia, a następnie rozpoczyna się pierwsza faza okresu rozmnażania, czyli dobieranie partnerów i zapłodnienie u zwierząt, a u roślin kwitnienie i zawiązywanie zalążków. Ptaki przylatują z ciepłych krajów takie jak bociany ,dzikie gęsi, czajki. Na drzewach pojawiają się liście.Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia przybywa, a nocy ubywa. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15°C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy - przedwiośnie. Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów i krokusów. Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na południowej wrzesień, październik i listopad.
CIEKAWOSTKI;
Jare Święto, czyli pierwszy dzień wiosny – pradawne święto Słowian poświęcone szczególnie Matce Ziemi. Tego dnia odprawiano różne magiczne obrzędy, które miały wnieść do domostw energię i radość życia oraz zapewnić dobry urodzaj i powodzenie na cały rozpoczynający się wiosną rok. Jednym z tych zwyczajów było topienie marzanny.
Marzanna (Śmiercicha) to słowiańska bogini zimy i śmierci. To również nazwa kukły przedstawiającej boginię. W dzień równonocy wiosennej – 21 marca – w rytualny sposób pali się ją lub topi. Po co? Aby przepędzić zimę i przywołać wiosnę. Jak to było kiedyś? Kukłę wykonywano ze słomy, owijano białym płótnem, zdobiono wstążkami i koralami. Z marzanną szedł dziecięcy orszak z zielonymi gałązkami jałowca w dłoniach. Marzanna musiała obejść wszystkie domy we wsi. Po drodze podtapiano ją w każdej wodzie, jaka się nadarzyła. Orszakowi towarzyszył straszny hałas – trzask z batów, terkot i grzechot klekotek, śpiew i granie na wszelkich instrumentach. Wieczorem kukłę przejmowała młodzież. Wyprowadzano marzannę ze wsi, podpalano i wrzucano do wody. Uwaga, to przynosi nieszczęście! * Nie wolno dotknąć pływającej w wodzie kukły – temu, kto to uczyni, grozi uschnięcie ręki. * Nie należy oglądać się za siebie w drodze powrotnej, po zatopieniu marzanny – może to spowodować chorobę. * Potknięcie się lub upadek w drodze powrotnej wróżą śmierć w ciągu najbliższego roku. Jak witano wiosnę? Po topieniu marzanny i rytualnym przepędzeniu zimy trzeba było przywitać wiosnę. Oto kilka pradawnych zwyczajów. * Na wzgórzach mężczyźni rozpalali ogniska – to miało przyspieszyć przyjście wiosny i słonecznych dni. * Porządki, porządki i jeszcze raz porządki. Sprzątano i wietrzono domostwa, prano i szykowano świeże odzienie, pieczono placki (szczególnie wiosenne kołacze). * Malowanie jajek – tak jak dziś robimy to na Wielkanoc. Pisanki miały zapewnić zdrowie i dorodność nie tylko domownikom, ale i zwierzętom gospodarczym – dlatego pocierano nimi chore miejsca lub toczono po grzbietach zwierząt. * Śmigus – czyli okładanie się rozkwitłymi witkami wierzbowymi, baziami. Wierzono, iż pozwala to wygonić złe moce, oczyszcza człowieka i daje mu siłę. A następnego dnia obmywano się w świętej wodzie – z czasem rytuał ów przekształcił się w zwyczaj oblewania się zimną wodą. Dyngus miał dodawać ludziom siły życiowej, tak jak deszcz daje ją roślinom. Z czasem śmigus i dyngus połączono w jeden zwyczaj – śmigus-dyngus obchodzimy obecnie w Poniedziałek Wielkanocny. * No i uczta. Przygotowywana na świętych wzgórzach, podczas której obdarowywano się kraszankami oraz urządzano igrzyska połączone ze śpiewem i tańcem. * Barwne pochody zwierząt i ludzi przebranych za zwierzęta. Szły też w nich dziewczęta w brzozowych wiankach i młodzieńcy niosący palmy. Korowód zamykali muzykanci, którzy głośno hałasowali, żeby wywołać burzę, deszcz i pioruny. Dopiero po pierwszym grzmocie można było rozpoczynać wszelkie prace związane z uprawą roli. * Czasami też czarnym i białym wołem orano zarys wioski – to miało dodatkowo chronić jej mieszkańców przed złymi mocami.
WIERSZYK O WIOŚNIE:
Białe sady
Moje myśli wciąż Ciebie szukają, Błądząc pośród pamięci bezdroży, Przed bramami wspomnienia przystają, By tęsknoty marzeniem znów ożyć. Kiedy sady okryją się bielą, Przyjdziesz wiosny zapachu westchnieniem, I sny zimy już nas nie rozdzielą, Nie zapłaczą nostalgią jesienie. Wiosna wszystko odmieni swym czarem, Drogę do mnie Ci ścieląc kwiatami, Aby w miłość przywrócić znów wiarę, I uśmiechnąć się Twymi oczami. Kiedy tylko zakwitną jabłonie, W białym sadzie uklęknę przed Tobą, I stęsknione wyciągając dłonie, U stóp złożę mą miłość wraz z sobą.
- Jan Lech Kurek
Na łące
S. Todorski
Słyszałem odgłosy zabawy Biegnące z wysokiej trawy Różne roznosił wiatr glosy: Cykanie świerszcza, bzyk osy Kumkanie żab, ważki szelest Zrobiło mi się weselej
„ Wiosna "
Z dalekiego kraju bociany wracają, a zielone żabki w strachu uciekają. A dzieci się cieszą, a dzieci się śmieją, że wróciła wiosna, że śniegi topnieją