Muszę napisać na środę ( 25.05) referat o włoskiej muzyce. Pomóżcie trochę z materiałami i powiedzcie jak go napisać.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
W ośrodku rzymskim od IV w. kształtował się jednogłosowy śpiew liturgiczny, którego kodyfikacji dokonał na przełomie VI i VII w. papież Grzegorz I (chorał gregoriański). We Włoszech powstała również jego odmiana zwana chorałem ambrozjańskim.
Na przełomie XIII i XIV w. tworzono hymny religijne - tzw. laudi spirituali. Rozwój muzyki wielogłosowej zaznaczył się w XIV w., działali wówczas: Jacopo da Bologna, Giovanni da Cascia, Piero di Firenze, F. Landino (twórca wokalnych ballad) oraz Johannes Ciconia (na przełomie XIV i XV w.).
Muzyka włoska XX w. to m.in. dzieła symfoniczne - O. Respighi, A. Casella (1. połowa XX w.), twórczość awangardowa inspirowana techniką dodekafoniczną (G. Petrassi, L. Dallapiccola) i serializmem (L. Nono, L. Berio, B. Maderna). Komponowali wówczas: F. Donatoni, N. Castiglioni, S. Bussotti, V. Fellegara, D. Guaccero, G. Manzoni, S. Sciarrino, G. Sinopoli. Muzyka renesansu W muzyce włoskiego renesansu rozwijały się wokalne formy religijne (motet, msza) oraz gatunki wokalnej muzyki świeckiej: villanella, madrygał, canzonetta, canti carnascialeschi (pieśni karnawałowe).
Do wybitnych kompozytorów tego okresu należeli: J. Arcadelt, Ph. Verdelot, C. Gesualdo da Venosa, O. di Lasso, C. Festa, C. de Rore, L. Marenzio, G. P. da Palestrina (chóralna muzyka religijna). Styl polichóralny reprezentowali przedstawiciele szkoły weneckiej: A. Willaert, A. Gabrieli, C. Merulo, szkoła ta zapoczątkowała również rozwój muzyki instrumentalnej (toccata, ricercar, canzona). Muzyka polifoniczna Początek XVII w. był przełomem w dziejach muzyki, dokonanym głównie na terenie Włoch. Kunsztowną chóralną muzykę polifoniczną zastąpił nowy styl: monodia akompaniowana, na gruncie której rozwijała się opera. Powstanie gatunku zainicjowała florencka akademia filozoficzno-artystyczna zwana Cameratą.
Związni z nią poeci i muzycy (m.in. kompozytorzy: J. Peri, E. Cavalieri, G. Caccini) tworzyli pierwsze dzieła operowe (dramma per musica) nawiązując do dramatu greckiego. Istotne znaczenie w rozwoju opery miała twórczość C. Monteverdiego, który poszerzył obsadę instrumentalną orkiestry. Muzyka religijna Muzykę religijną w XVII w. komponowali m.in. G. Carissimi, L. Rossi, M.A. Cesti, A. Stradella, G. Legrenzi. Twórcy muzyki instrumentalnej: G. Frescobaldi, B. Marini, S. Rossi, G. Torelli, G.B. Vitali. Powstały wówczas gatunki sonaty (solowa, triowa oraz tzw. sonata a quattro).
Na przełom XVII i XVIII w. przypada działalność kompozytorów szkoły neapolitańskiej (A. Scarlatti, N. Porpora, G.B. Pergolesi, N. Jommelli, N. Piccinni, B. Galuppi, A. Sacchini, G. Paisiello, D. Cimarosa), którzy wprowadzili partie wokalne o wirtuozowskim charakterze, różne formy arii i opery (m.in. seria i buffa).
Okres późnego włoskiego baroku reprezentowali twórcy muzyki skrzypcowej: G. Tartini i G.B. Veracini. Gatunek concerto grosso rozwinęli: A. Corelli, A. Vivaldi, G. Torelli, solowy koncert instrumentalny z orkiestrą - A. Vivaldi, sonatę klawesynową - D. Scarlatti.
Sonata fortepianowa D. Scarlattiego Klasycyzm W epoce klasycyzmu wpływ opery włoskiej zaznaczył się w całej kulturze europejskiej. Wielu kompozytorów (A. Salieri, N. Piccinni, L. Cherubini) działało poza granicami kraju. Uprawiana była także muzyka instrumentalna (G.B. Sammartini, L. Boccherini, M. Clementi). Muzyka operowa Okres romantyzmu w muzyce włoskiej zdominowany był przez operę. Komponowano dzieła nawiązujące do wywodzącego się ze szkoły neapolitańskiej stylu belcanto - V. Bellini, G. Donizetti, G. Rossini, G. Verdi.
Dalszy rozwój opery przejawił się w twórczości kompozytorów związanych z nurtem werystycznym: P. Mascagniego, R. Leoncavalla, G. Pucciniego, U. Giordana i F. Cilei. W XX w. opery komponowali: G.F. Malipiero, I. Pizzetti, G.C. Menotti. myślę, że troche pomogłam wybierz coś sobie z tego dasz naj????