Question

Muszę napisać dialog dwóch osób starszych na temat dzisiejszej rzeczywistości. Z góry dziękuję za pomoc ;)

Answer 1

-znowu podrożało mieso-odparła mama

-benzyna też poszła w górę-powiedział tata

-przeciez jak tak dalej bedzie,to nie będziemy mieli z czego się utrzymać

-jakoś to bedzie-uśmiechnął się tata

-ja juz nie wiem jak wiązać koniec z końcem,przeciez dla Ali trzeba jeszcze kupić ćwiczenia do matematyki i strój gimnastyczny,skęd my na to weżmiemy pieniądze?

-może uda mi się załatwić jakies dodatkowe zajęcie?

-daj spokój ,przeciez musisz się oszczędzać,chyba pamiętasz co lekarz powiedział.Masz uważać na swoje serce

A poza tym przeciez nie mozesz pracowac non stop

-to prawda ,ostatnio coraz częściej dokucza mi serce-westchnął tata

-a bierzesz lekarstwa?

-juz sie skończyły

-to dlaczego nie wykupiłeś drugich lekarstw?

-daj juz spokój,lepiej pomyślmy o korepetycji dla Ali

-no tak,nie mamy na podstawowe rzeczy potrzebne Ali do szkoły a ty mówisz o korepetycji

-ale przeciez wiesz ,ze ona ma problemy z matematyką

-wiem ,ale my nie mamy pieniędzy na jej korepetycję

-musimy myśleć o jej przyszłosci,więc te korepetycje i tak bedziemy musieli wkrótce jakoś opłacić

-nie wiem,nie wiem juz mnie głowa boli od tego myślenia

-uspokój się damy radę

-postaram sie ,ale to nie takie proste

-no ,zobaczysz bedzie dobrze

Answer 2

- Witaj Kamilo, dawno się nie widzieliśmy!

- Witaj, witaj Janku! Tak, przyznam Ci rację, minęło sporo czasu i dużo się zmieniło, nieprawdaż?

- Zgadzam się, czasy się zmieniły.

- Wnuczki czasu nie chcą z babcią spotkać, bo siedzą przed tymi ekranami laptopów i telewizji. Kiedyś to się chodziło z kolegami i koleżankami na spacery, opowiadało się żarty, a teraz?

- Wiem, u mnie taka sama sytuacja. Moja wnuczka, to cały czas przy telefonie siedzi. W coś tam gra i wypisuje niewiadomo do kogo. Tak, jakby jej nie było.

- O właśnie! A ich rodzice tylko praca i praca, nic innego. Pędzą gdzieś, załatwiać coś, ciągle nie mają czasu.

- Tak, nie mogą usiedzieć w miejscu.

- No, właśnie. Ja nie wiem, co teraz się porobiło. Czuję się jak w innym świecie.

- Tak, tak.. Zupełnie inaczej.

- Na szczęście nam się nic nie pozmiało.

- Masz rację, my chociaż mamy czas, nie to co oni. Zyją w ciągłym biegu.

- Warto się tak spotkać i porozmawiać. Ja już niestety, będę iść, dozobaczenia!

- Dozobaczenia!