Question

Muszę jutro zrobić referat o torfowcach. Liczę na to, że będą opisane długo. Możecie brać nawet z neta, ale żeby były dosć długie i jasne. P.S podajcie stronkę z jakiej to bierzecie.

Answer 1

TORFOWCE Dzięki dużej ilości komórek wodonośnych torfowce posiadają olbrzymią zdolność chłonięcia wody – mogą jej zmagazynować nawet 25 razy więcej niż same ważą. W naturze rosną zawsze gromadnie, tworząc zwarte, nasycone wodą płaty. Można je spotkać w wilgotnych borach sosnowych i świerkowych. Największą role w przyrodzie i gospodarce odgrywają torfowce budujące niezwykłe zbiorowiska roślinne – torfowiska. W silnie wilgotnych miejscach, gdzie stale gromadzi się woda, np. w dolinach powoli płynących, meandrujących rzek, pozbawionych odpływów zagłębieniach terenu, przy płytkich bagnach leśnych jezior o czystej wodzie, torfowce znajdują doskonałe warunki rozwojowe. Rosną szybko (przybywa im ok. 6cm rocznie) i równie szybko rozmnażają się . Pokrywają one swe siedliska grubym, stale narastającym kożuchem nasączonym wodą. Jednocześnie dolne części roślin obumierają i w wysyconym wodą, pozbawionym tlenu środowisku, przy udziale grzybów i bakteri, ulegają powolnemu rozkładowi. Powstaje z nich torf –masa, w różnym stopniu rozłożonych roślin, nasycona szczegulnymi związkami organicznymi i mineralnymi (tzw. humusem), o kwaśnym odczynie, wiążąca duże ilości wody. Torfowiska powstają na obszarze o klimacie z dużą przewagą opadów nad parowaniem i stosunkowo niską temperaturą, hamując parowanie i zbyt szybki rozkład materi organicznej (przy szybkim rozkładzie i braku wody, w obecności tlenu, szczątki mogłyby ulec całkowitej przemianie na rozpuszczalne w wodzie związki mineralne; nie powstały by wogóle złoża torfu). Torfowiska spotykane są najczęściej w strefie tajgi i tundry krain Północy, nadając im niezwykły, surowy koloryt. W Polsce są zbiorowiskami bardzo rzadkimi, zasługującymi na troskliwą ochronę. Najwięcej znajduje się ich na Pomorzu, Suwalszczyznie, Podlasiu i Polesiu, czyli na północy i wschodzie kraju. Torfowiska są ostojami wielu gatunków roślin niespotykanych w żadnych innych zbiorowiskach. Najpospolitszymi z nich są : będące pod ochroną bagno zwyczajne (używane do zwalczania moli) i żurawina błotna (wyrabia się w niej znakomitą konfiturę dodawaną do pieczonych mięs). Wiele roślin jest przedstawicielami gatunków w naszym kraju zagrożonych, rzadkich, giniących i chronionych . Należą tu owadożerne rosiczki, wiele gatunków turzyc i storczyków. Rozległe i niedostępne tereny bagienne są ostoją wielu, ginących i zagrożonych gatunków zwierząt np. ptaków (żurawie, czarne bociany, bataliony, niezwykle rzadkich wodniczek i dekaczy, drapieżnych sów błotnych, orlików, błotników) i saków (łosie, wydry, bobry, wilki) oraz całe rzesze bezkręgowców. Znaczenie gospodarcze: Stosunkowo żyzne torfowiska, leżące w dolinach rzek i zasilane wodami (tzw. torfowiska niskie) po odpowiednio przeprowadzonym odwodnieniu są wykorzystywane rolniczo jako łąki i pastwiska. Zbytnie osuszenie torfowisk powoduje jednak obniżenie poziomu wód gruntowych na terenach zarównno z nimi sąsiadujących, jak znacznie odległych, zwłaszcza gdy gleby w okół są łatwo przepuszczalne: piaszczyste. Prowadzi to do zmiany warunków klimatycznych całego regionu. Niejdnokrotnie żle przeprowadzona melioryzacja torfowisk spowoduje więcej długotrwałych i nieodwracalnych szkód, niż da dorażnych korzyści. Torf wykorzystywany jest ponad to, jako dodatek spulchniający ziemię, w lecznictwie- jako tzw. borowina , oraz do wyrobu leków ; wyciągi z torfu są podstawowym składnikiem niektórych konserwantów. Torf ma właściwości konserwujące. Wiele znalezisk archeologicznych miało miejsce na terenach dawnych bądź jeszcze istniejących torfowisk gdzie w bardzo specyficzych warunkach, przy braku tlenu w obecności kwasów organicznych, zachowały się niemal nienaruszone ciała zwierząt i ludzi z dawnych epok. Biskupin własnie był osadą która zachowała się przez 2,5 tyś lat dzięki torfu.