"Mówię jak jest" - prygotuję wypowiedź (min.20 zdań) w której oczyma gimnazjalisty ocenię otaczającą się rzeczywistość XXI wieku.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Jestem tylko gimnazjalistą, dzieckiem, które nie zaznało innego systemu, niż republika, demokracja; mimo wszystko mogę powiedzieć, że świat mnie otaczający jest dziwny. Mimo względnego porządku, budowania świata równości łatwo można wskazać równych i równiejszych - ludzie ważni (politycy, wpływowi właściciele firm, a nawet zwykli celebryci) mają więcej praw od przeciętnego Kowalskiego, którego główną bolączką jest, jak przetrwać do końca miesiąca. Żyję w świecie, gdzie ludzie, którzy przeżyli II wojnę światową, muszą żyć za 600 złotych miesięcznie, gdzie ludzie swobodnie uciekają przed krajem, gdzie nikt nie uczy dość skutecznie patriotryzmu i historii, skoro nadal pojawiają się delikwenci, którzy potrafią rysować swastyki hitlerowskie, rozprowadzać hasła. Żyję w świecie, który nieudolnie próbuje być tolerancyjny dla wszystkich - mimo wszystko ciągle pojawiają się rasistowskie odzywki. Wszystko, co mnie otacza, ma wartość ocenianą w euro, dolarach, nawet uczucia straciły już swe prawdziwe znaczenie. Żyję w świecie, gdzie bez pieniędzy trudno o sukces, gdzie wiele przypomina grę losową, gdzie jedni nie robiąc nic, mają wszystko, a inni pracując całe życie, nie mogą sobie pozwolić na wakacje. Nie rozumiem polityki - ludzi, którzy mogąc wszystko, i tak nie robią nic. Zgadzam się ze słowami Czesława Niemena, który śpiewał o dziwnym świecie. Mimo iż utwór ma już swoje lata, nadal jest jak najbardziej aktualny.