Akcja filmu pt. „Korczak” Andrzeja Wajdy rozgrywa się podczas II wojny światowej w Domu Sierot dla dzieci żydowskich, a następnie w warszawskim getcie. Po jego obejrzeniu zrozumiałam, że wojna to straszna rzecz. Pokazuje ogrom bestialstwa i brutalności. Nie oszczędza nawet małych i bezbronnych dzieci, które nie są niczemu winne. Na największy szacunek zasługuje Janusz Korczak, który poświęcił całe swoje życie dzieciom. Był lekarzem, pisarzem i publicystą. Założył sierociniec, w którym schronienie miało 200 podopiecznych. Trudno mu było zdobyć dla nich jedzenie. Prosił ludzi o pieniądze na żywność. Mówił, że dla malców poszedłby nawet do piekła. Podejmował różne próby, aby nie doświadczyły okrucieństwa tamtych czasów. W chwili, kiedy dzieci wyruszały w ostatnią drogę, został z nimi, chociaż miał możliwość ucieczki. Wszyscy zginęli w Treblince w 1942 r. Zachęcam wszystkich do obejrzenia filmu pt. „Korczak”. Jest on bardzo wzruszający. Powinniśmy być szczęśliwy, że mieszkamy w wolnym kraju.
Akcja filmu pt. „Korczak” Andrzeja Wajdy rozgrywa się podczas II wojny światowej w Domu Sierot dla dzieci żydowskich, a następnie w warszawskim getcie. Po jego obejrzeniu zrozumiałam, że wojna to straszna rzecz. Pokazuje ogrom bestialstwa i brutalności. Nie oszczędza nawet małych i bezbronnych dzieci, które nie są niczemu winne.
Na największy szacunek zasługuje Janusz Korczak, który poświęcił całe swoje życie dzieciom. Był lekarzem, pisarzem i publicystą. Założył sierociniec, w którym schronienie miało 200 podopiecznych. Trudno mu było zdobyć dla nich jedzenie. Prosił ludzi o pieniądze na żywność. Mówił, że dla malców poszedłby nawet do piekła. Podejmował różne próby, aby nie doświadczyły okrucieństwa tamtych czasów. W chwili, kiedy dzieci wyruszały w ostatnią drogę, został z nimi, chociaż miał możliwość ucieczki. Wszyscy zginęli w Treblince w 1942 r.
Zachęcam wszystkich do obejrzenia filmu pt. „Korczak”. Jest on bardzo wzruszający. Powinniśmy być szczęśliwy, że mieszkamy w wolnym kraju.