mógłby to ktoś sprawdzić i coś pozmieniać ..
Po II Wojnie Światowej dążono do tego, aby już nigdy nie powtórzył się wojenny koszmar. W tym celu w czerwcu 1945r. powołano do życia Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ). Miała ona stać na straży pokoju i postępu. W 1947r. rozpoczęła się zimna wojna pomiędzy Związkiem Radzieckim a Stanami Zjednoczonymi. Potęgą militarną stało się państwo radzieckie, które dysponowało bronią atomową. Powojenny chaos polityczny i kryzys gozpodarczy tworzyły podatny grunt dla działalności ruchów komunistycznych i rewolucyjnych. Władze radzieckie zamierzały podporządkować sobie kolejne kraje i stopniowo poszerzać swoją strefę wpływów. Jedynym państwem zdolnym do konkurowania z ZSRR były Stany Zjednoczone. Przywódcy USA postanowili obronić świat przed komunizmem. Opracowana w 1947r. doktryna powstrzymania, zakładała długofalowe działania polityczne i gospodarcze w celu powstrzymania wpływów radzieckich.
Jedynym ze skutków zimnej wojny był podział Europy na dwie izolujące się strefy: kapitalistyczny i demokratyczny Zachód, związany z USA oraz komunistyczny i totalitarny Wschód, pozostający pod dominacją ZSRR.
Po wojnie ziemie niemieckie zostały podzielone na 4 strefy okupacyjne: radziecką, amerykańską, brytyjską i francuską. W 1948r. doszło do połączenia przez zachodnich okupantów swoich stref i utworzeniu z nich jednego państwa. W czerwcu doszło do I kryzysu berlińskiego. Sowieci zablokowali zachodnią część miasta lecz w odpowiedzi Amerykanie zorganizowali most powietrzny. We wrześniu 1949r. utworzono nowe państwo – Republikę Federalną Niemiec (RFN) a miesiąc później w radzieckiej strefie okupacyjnej powstała Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD). Przyczyną napięć między NRD a RFN był Berlin Zachodni, którędy uciekało na Zachód wielu obywateli NRD. Skutkiem było powstanie muru berlińskiego, który był symbolem podziału powojennej Europy.
Skutkiem II Wojny Światowej było podzielenie Europy na dwie strefy : demokratyczny zachód i totalitarny wschód. Między nimi powstała tak zwana „żelazna kurtyna”- bariera odgradzająca świat wolny i demokratyczny od świata, w którym rządzili komuniści. Dzięki częściowym oddaniu władzy obywatelom zachodnie kraje przeżywały dynamiczny rozwój ekonomiczny. Natomiast państwa bloku wschodniego podtrzymywały nieskuteczny system gospodarczy utrwalający zapóźnienie cywilizacyjne. Podczas gdy kraje Europy Zachodniej unowocześniały swoją gospodarką po wschodniej stronie żelaznej kurtyny powstał system ekonomiczno-społeczny podporządkowany względom ideologicznym. Ustrój ten to realny socjalizm, który nie liczył się z realiami rynku ani zapotrzebowaniem społecznym. Trwały tam monopartyjne dyktatury, oparte na przemocy i propagandzie.
Bezpośrednio po wojnie Zachód przechodził zapaść gospodarczą. Społeczność była niezadowolona z trudnych warunków życia w konsekwencji mogło to doprowadzić do przejęcia władzy przez komunistów. Była to jedna z przyczyn planu Marshalla. Poprzez wielki dopływ pieniędzy gospodarka wyszła z kryzysu oraz zwiększyła i unowocześniła produkcję. Po wschodniej stronie żelaznej kurtyny istniał ustrój nazywany realnym socjalizmem. Władał system nakazowo-rozdzielczy. Po upaństwowieniu większości firm oraz banków wrogą klasowo grupę „posiadaczy” zastąpiła wszechwładna uprzywilejowana władza. Za motor rozwoju uznano przemysł ciężki. Przebudowując gospodarkę na wzór sowiecki, kraje Europy Środkowej uzależniły się ekonomicznie od Związku Radzieckiego. Symbolem radzieckiej dominacji stała się utworzona w 1949r. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, grupująca państwa komunistyczne związane z ZSRR.
Dla demokracji zachodniej charakterystyczne stało się wyczulenie na problem praw człowieka. Dla Europy najważniejsza była uchwalona w 1950r. Europejska Konwencja Praw Człowieka.
W Europie Środkowej wraz z przejęciem w 1948r. przez komunistów pełnej władzy w Czechosłowacji, porzucono pozory demokracji. Nowy ustrój państw bloku wschodniego nazwano demokracją ludową. Za życia Stalina rządy w krajach satelickich ZSRR przeszły w ręce działaczy naśladujących totalitarny system radziecki.
We wrześniu 1947 r. w Szklarskiej Porębie powołano do życia Biuro Informacyjne Partii Komunistycznych i Robotniczych ('Kominform"), co oznaczało zamknięcie fazy różnorodności w budowaniu podstaw systemu komunistycznego w krajach wschodniej Europy i zapoczątkowanie okresu ścisłego podporządkowania wytycznym z Moskwy. Okres działalności "Kominformu", zakończony jego rozwiązaniem w 1956 r., nazywa się w tych krajach okresem stalinizmu. Decyzjom i uchwałom "Kominformu" nie podporządkowała się Komunistyczna Partia Jugosławii. Sprzeciw Stalina budziła przede wszystkim wysunięta przez Tito koncepcja stworzenia federacji komunistycznych państw bałkańskich. Odpowiedzią Moskwy na opór Tity była kampania przeciwko tzw. odchyleniu nacjonalistycznemu, m. in. Laszlo Rajkowi na Węgrzech, Traicho Kostowowi w Bułgarii, Koczi Dzodze w Albanii wytoczono publiczne procesy i skazano na śmierć. Dalsza fala czystek przeszła przez te kraje w latach 1951-1952 i wymierzona była z kolei w najbardziej nieprzejednanych komunistów. Polityka Moskwy wobec Jugosławii zmusiła ten kraj do prowadzenia polityki otwarcia wobec Zachodu. W sierpniu 1954 r. Grecja, Jugosławia i Turcja zawarły Pakt Bałkański. Układ ten nie nabrał jednak większego znaczenia, a po śmierci Stalina stosunki z Moskwą zdecydowanie poprawiły się.
W styczniu 1949 r. w Moskwie kraje socjalistyczne utworzyły Radę Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG), koordynującą gospodarkę tych państw.
Ja bym zmienilo zdanie dotyczace podzialu na dwie strefy, a mianowicie :
"Skutkiem II Wojny Światowej było podzielenie Europy na dwie strefy : demokratyczny zachód i totalitarny wschód". Zamiast totalitarny wschód napisalabym komunistyczny wschód.