podmiotem lirycznym wiersza jest wędrowiec , który lubuje się w akermańskich stepach. poeta używa wielu lcizncyh metafor w tym m.in. porównuej stepy akremańskie do zielonego ocenau, natomiast swój wóz przyrównuje do łodzi, któta płynie po zielonym morzu. ponadto wędrowiec w wierszu tonie w 'powodzi kwiatów'. jednak przy tym wszystkim jest barzdo ostrożny i unika ostrych krzewów efektywnie zazwyczaj m.in. ostrowy burzanu. i tak mija dzień. teraz zapada zmrok., nadchodiz noc. a to są terenby dziewicze, gdzie daleko by szukać śladów ludzkiego istnienia, cywilizacji. podmiot liryczny jest osamotmniony. rozważa i zastanawia się na powaznie nad swoim dotychczasowym życiem. jednak czuje się także, że jest zg zagubiony. pomocy szuka on w gwiazdach na niebie. być może one pokaża mu kierunek,w którym ma zmierzać... dostzrega jutrzenkę. rozgląda się na wody dniestru., obserwuje piękny promienny ksieżyc unoszący się nad wodą. jest tam taka cisza,że on wsyztsko słysyz nawet takei ptaki jak żurawie. nic nie jest w stanei być, czego by nie usłyszał. on jednak nadal przysłuchuje się z nadzieją, że moze usłyszy głos swojej ojczyzny- litwy., tak jednak się nei staje. nadal wiec dane jest mu życie na emigracji oraz tułaczy tryb życia w samotności, osamotnieniu od innych.on jednak nadal przysłuchuje się z nadzieją, że moze usłyszy głos swojej ojczyzny- litwy., tak jednak się nei staje. nadal wiec dane jest mu życie na emigracji oraz tułaczy tryb życia w samotności, osamotnieniu od innych.
podmiotem lirycznym wiersza jest wędrowiec , który lubuje się w
akermańskich stepach. poeta używa wielu lcizncyh metafor w tym m.in.
porównuej stepy akremańskie do zielonego ocenau, natomiast swój wóz
przyrównuje do łodzi, któta płynie po zielonym morzu. ponadto
wędrowiec w wierszu tonie w 'powodzi kwiatów'. jednak przy tym
wszystkim jest barzdo ostrożny i unika ostrych krzewów efektywnie
zazwyczaj m.in. ostrowy burzanu. i tak mija dzień. teraz zapada zmrok.,
nadchodiz noc. a to są terenby dziewicze, gdzie daleko by szukać
śladów ludzkiego istnienia, cywilizacji. podmiot liryczny jest
osamotmniony. rozważa i zastanawia się na powaznie nad swoim
dotychczasowym życiem. jednak czuje się także, że jest zg zagubiony.
pomocy szuka on w gwiazdach na niebie. być może one pokaża mu
kierunek,w którym ma zmierzać... dostzrega jutrzenkę. rozgląda się na
wody dniestru., obserwuje piękny promienny ksieżyc unoszący się nad
wodą. jest tam taka cisza,że on wsyztsko słysyz nawet takei ptaki jak
żurawie. nic nie jest w stanei być, czego by nie usłyszał. on jednak
nadal przysłuchuje się z nadzieją, że moze usłyszy głos swojej
ojczyzny- litwy., tak jednak się nei staje. nadal wiec dane jest mu życie
na emigracji oraz tułaczy tryb życia w samotności, osamotnieniu od
innych.on jednak
nadal przysłuchuje się z nadzieją, że moze usłyszy głos swojej
ojczyzny- litwy., tak jednak się nei staje. nadal wiec dane jest mu życie
na emigracji oraz tułaczy tryb życia w samotności, osamotnieniu od
innych.