Akcja rozgrywa się w męskiej (niekoedukacyjnej) szkole jedenastoletniej im. Lindego w Warszawie. Główni bohaterowie to czterech przyjaciół z klasy VIIIa: Ciamciara (narrator), Zasępa, Słabiszewki "Słaby" i Pędzelkiewicz "Pędzel". Mając ciągłe problemy ze złymi ocenami, zgnębieni przez grono pedagogiczne, dochodzą do wniosku, że jedynym wyjściem jest zdobycie "sposobu" - są przeświadczeni, że starsze roczniki posiadają sprawdzone "sposoby" na każdego z nauczycieli. Dzięki zastosowaniu odpowiednich metod mogliby się nie uczyć, a mimo to mieć dobre oceny. Każdy ze sposobów miał być receptą, jak przetrwać cały rok w lenistwie, uzyskując jednocześnie dobre wyniki na świadectwie.
Bohaterowie próbują różnymi metodami (prośby, podstępy) zdobyć "sposoby" na wszystkich belfrów, w końcu decydują się na zakup "sposobu" za pieniądze, ale stać ich tylko na SPONAA, czyli Sposób na Alcybiadesa, który kupują od niejakiego Juliusza Lepkiego zwanego "Szekspirem", prezesa kółka teatralnego. "Alcybiades" to starszy nauczyciel historii, profesor Misiak, łagodny, miły, który nigdy nie przysparzał uczniom poważniejszych kłopotów, dlatego sposób właśnie na niego był najtańszy. Chłopcy wahali się, czy w ogóle jest potrzebny w wypadku tego nauczyciela. Jednak w rezultacie się zdecydowali, skuszeni perspektywą uzyskania dobrych ocen z przynajmniej jednego przedmiotu.
"SPONAA" sprzedana im przez "Szekspira" polega głównie na tzw. "Wielkim Asocjacyjnym Bluffie", "zapuszczaniu Węża Morskiego" i doprowadzaniu Alcybiadesa do "dryfu", tj. luźnej narracji na ciekawe tematy historyczne. Zastosowanie "SPON-y" powoduje, że lekceważony dotąd "Alcybiades" okazuje się świetnym wykładowcą, a klasa ulega fascynacji historią. Kulminacją powieści jest finał - klasa VIIIa zostaje wyznaczona do oprowadzenia po Warszawie wycieczki uczniów z Ełku. W przededniu chłopcy przerażeni perspektywą kompromitacji, dręczeni sennymi koszmarami i wyrzutami sumienia, postanowiają wyjawić Alcybiadesowi że ich zainteresowanie historią było tylko "sposobem". Profesor przekonuje jednak ich, że posiadają dużą wiedzę historyczną. Oprowadzanie wycieczki okazuje się wielkim sukcesem.
W finale Ciamciara się domyśla, że w rzeczywistości żadne "sposoby" nie istnieją, a "Szekspir" jednocześnie z nich zakpił, wyłudził pieniądze, ale skierował na właściwą drogę, pomagając rozwinąć pasje i zainteresowania.
Opowieść o paczce przyjaciół , którzy cenią sobie dobre stopnie lecz nie na tyle , by się uczyć . Szukają więc sposobu , który pozwoliłby im przezyć rok szkolny bez przemęczania sie i święcie wierzą że taki sposób na nauczycieli , a szczególnie na jednego nauczyciela acybiadesa mażna znaleść sposób .
Akcja rozgrywa się w męskiej (niekoedukacyjnej) szkole jedenastoletniej im. Lindego w Warszawie. Główni bohaterowie to czterech przyjaciół z klasy VIIIa: Ciamciara (narrator), Zasępa, Słabiszewki "Słaby" i Pędzelkiewicz "Pędzel". Mając ciągłe problemy ze złymi ocenami, zgnębieni przez grono pedagogiczne, dochodzą do wniosku, że jedynym wyjściem jest zdobycie "sposobu" - są przeświadczeni, że starsze roczniki posiadają sprawdzone "sposoby" na każdego z nauczycieli. Dzięki zastosowaniu odpowiednich metod mogliby się nie uczyć, a mimo to mieć dobre oceny. Każdy ze sposobów miał być receptą, jak przetrwać cały rok w lenistwie, uzyskując jednocześnie dobre wyniki na świadectwie.
Bohaterowie próbują różnymi metodami (prośby, podstępy) zdobyć "sposoby" na wszystkich belfrów, w końcu decydują się na zakup "sposobu" za pieniądze, ale stać ich tylko na SPONAA, czyli Sposób na Alcybiadesa, który kupują od niejakiego Juliusza Lepkiego zwanego "Szekspirem", prezesa kółka teatralnego. "Alcybiades" to starszy nauczyciel historii, profesor Misiak, łagodny, miły, który nigdy nie przysparzał uczniom poważniejszych kłopotów, dlatego sposób właśnie na niego był najtańszy. Chłopcy wahali się, czy w ogóle jest potrzebny w wypadku tego nauczyciela. Jednak w rezultacie się zdecydowali, skuszeni perspektywą uzyskania dobrych ocen z przynajmniej jednego przedmiotu.
"SPONAA" sprzedana im przez "Szekspira" polega głównie na tzw. "Wielkim Asocjacyjnym Bluffie", "zapuszczaniu Węża Morskiego" i doprowadzaniu Alcybiadesa do "dryfu", tj. luźnej narracji na ciekawe tematy historyczne. Zastosowanie "SPON-y" powoduje, że lekceważony dotąd "Alcybiades" okazuje się świetnym wykładowcą, a klasa ulega fascynacji historią. Kulminacją powieści jest finał - klasa VIIIa zostaje wyznaczona do oprowadzenia po Warszawie wycieczki uczniów z Ełku. W przededniu chłopcy przerażeni perspektywą kompromitacji, dręczeni sennymi koszmarami i wyrzutami sumienia, postanowiają wyjawić Alcybiadesowi że ich zainteresowanie historią było tylko "sposobem". Profesor przekonuje jednak ich, że posiadają dużą wiedzę historyczną. Oprowadzanie wycieczki okazuje się wielkim sukcesem.
W finale Ciamciara się domyśla, że w rzeczywistości żadne "sposoby" nie istnieją, a "Szekspir" jednocześnie z nich zakpił, wyłudził pieniądze, ale skierował na właściwą drogę, pomagając rozwinąć pasje i zainteresowania.
Opowieść o paczce przyjaciół , którzy cenią sobie dobre stopnie lecz nie na tyle , by się uczyć . Szukają więc sposobu , który pozwoliłby im przezyć rok szkolny bez przemęczania sie i święcie wierzą że taki sposób na nauczycieli , a szczególnie na jednego nauczyciela acybiadesa mażna znaleść sposób .
Efekty są zaskakujące !