Zgłoś nadużycie!
Kochana Koro! Odkąd Hades porwał Cię do królestwa Cieni, bardzo jest mi smutno i pogrążam się w rozpaczy. Nie potrafię pogodzić się z myślą, że straciłam to, co w życiu było dla mnie wszystkim. Czuję do siebie wielki żal, że nie umiałam upilnować nawet własnej najukochańszej córeczki. Boleść szarpie serce, że Zeus mógł być tak okrutny. Podjął bezmyślną decyzję, bez mojej zgody. Jestem bardzo na Niego zła. Jak mógł postąpić tak niegodziwie? Gdy budzę się rano myślę o Tobie. Okrutny i podstępny Hades urzekł Cię tym przeklętym kwiatem. Nigdy mu tego nie wybaczę! Choć gdy myślę o Tobie zdaję sobie w głębi duszy pytanie: Jak długo nie będziemy się jeszcze widzieć? Tak bardzo chciałabym zobaczyć Ciebie na zielonych, porośniętych łąkach z nimfami u boku. Wciąż szukam Cię całymi dniami i nocami bez skutku. Nie przestanę dopóki nie odnajdę tego, czego szukam. Trwa we mnie nadziej, że już niedługo moje sny się spełnią, czyli będziesz ze mną. Byłam na Olimpie zabrać swoje rzeczy. Przebrałam się za zwykłą śmiertelniczkę, by móc wędrować po świecie, lecz z niezmiernego gniewu na Hadesa i Zeusa rzuciałam na Ziemię klątwę, by nigdy nie wydawała planów. Pomyślałam: "Niech wszyscy będą cierpieć tak długo jak ja po stracie Kory!" Może i jestem egoistką, ale stałam sie taką, gdy świat odebrał mi to, co było dla mnie najważniejsze, czyli Ciebie Koro! W głębi serca czuję, że już nie długo się zobaczymy i będziemy razem cieszyć sie naszym szczęściem, które z ciężkim trudem odzyskałyśmy! Twoja matka Demeter. PS: Czekałam na Ciebie, moja najukochańsza córeczko.
1 votes Thanks 2
serenada
Droga Mamo! Zostałam porwana przez Hadesa, gdyż zerwałam kwiat, którego ruszać mi nie powinno. Bóg śmierci i podziemia pojął mnie za żonę, w wyniku czego stałam się panią świata podziemnego - Hadesu. Przyjęłam nowe bardziej mi godne imię Persefona, nie miej mi za złe że nie posłuchałam twojego zakazu dotyczącego zrywania narcyzów, popełniłam błąd i tak mój małżonek zwabił mnie do Tartaru i tak stałam się jego narzeczoną. Piszę do ciebie list gdyż chcę przeprosić to przedewszystkim, oraz powiedzieć że nic mi nie grozi, nie musisz się o mnie martwić. Jak widzisz zostałam odnaleziona przez Zeusa, uzgodniłam z HAdesem że na kilka miesięcy będę opuszczała podziemie aby ciebie odwiedzić, a mój małżonek musiał się z tym pogodzić, więc bądź cierpliwa gdyż zobaczymy się niebawem. Twoja córka:Persefona, niegdyś znana jako Kora.
Odkąd Hades porwał Cię do królestwa Cieni, bardzo jest mi smutno i pogrążam się w rozpaczy. Nie potrafię pogodzić się z myślą, że straciłam to, co w życiu było dla mnie wszystkim.
Czuję do siebie wielki żal, że nie umiałam upilnować nawet własnej najukochańszej córeczki. Boleść szarpie serce, że Zeus mógł być tak okrutny. Podjął bezmyślną decyzję, bez mojej zgody. Jestem bardzo na Niego zła. Jak mógł postąpić tak niegodziwie? Gdy budzę się rano myślę o Tobie. Okrutny i podstępny Hades urzekł Cię tym przeklętym kwiatem. Nigdy mu tego nie wybaczę! Choć gdy myślę o Tobie zdaję sobie w głębi duszy pytanie: Jak długo nie będziemy się jeszcze widzieć? Tak bardzo chciałabym zobaczyć Ciebie na zielonych, porośniętych łąkach z nimfami u boku. Wciąż szukam Cię całymi dniami i nocami bez skutku. Nie przestanę dopóki nie odnajdę tego, czego szukam. Trwa we mnie nadziej, że już niedługo moje sny się spełnią, czyli będziesz ze mną. Byłam na Olimpie zabrać swoje rzeczy. Przebrałam się za zwykłą śmiertelniczkę, by móc wędrować po świecie, lecz z niezmiernego gniewu na Hadesa i Zeusa rzuciałam na Ziemię klątwę, by nigdy nie wydawała planów. Pomyślałam: "Niech wszyscy będą cierpieć tak długo jak ja po stracie Kory!" Może i jestem egoistką, ale stałam sie taką, gdy świat odebrał mi to, co było dla mnie najważniejsze, czyli Ciebie Koro!
W głębi serca czuję, że już nie długo się zobaczymy i będziemy razem cieszyć sie naszym szczęściem, które z ciężkim trudem odzyskałyśmy!
Twoja matka Demeter.
PS: Czekałam na Ciebie, moja najukochańsza córeczko.