Mijały miesiące, niemowlę chowało się wśród zwierząt. Aż pewnego dnia odnalazł
chłopca pastuch Archialas Zabrał do swojego szałasu i nadał mu imię Parys. Zżyli się z sobą
tak bardzo, że Parys nazywał Archialasa ojcem a on Parysa synem. Tak więc Parys rósł
w warunkach górskich, wychowywał się wśród pasterzy, uczył się strzelania z łuku, rzucania
oszczepem, zapasów, pasł trzody szczególnie opiekował się stadem dorodnych byków na
stokach góry Idy.
W dniu jego osiemnastych urodzin odbyło się wesele bogini morskiej Tetydy ze zwykłym
śmiertelnikiem Peleusem. Tetyda nie była zadowolona z tego małżeństwa, ale musiała
zgodzić się z życzeniem Zeusa, który obawiał się, zgodnie z przepowiednią, że jeśli Tetyda
wyjdzie za mąż za jakiegoś boga, jej syn stanie się potężniejszy od wszystkich pozostałych.
Na weselu Tetydy ucztowali bogowie Olimpu, Muzy i Nereidy. Prezenty były bogate:
Posejdon przybył ze wspaniałą parą klaczy, Hefajstos przyniósł piękny miecz, Afrodyta złoty
kubek... Tylko jedna bogini, niezgody, Eris nie została zaproszona na tę ucztę weselną. Toteż
zła, niezadowolona, zbliżyła się do biesiadnej sali i przez otwarte okno rzuciła jabłko
z napisem „Dla najpiękniejszej”. Wszystkie boginie naraz sięgnęły po to jabłko. Pokłóciły się
ze sobą. W końcu pozostały trzy boginie, które pretendowały do tytułu najpiękniejszej: Hera,
Atena i Afrodyta. Zeus zmartwił się tą kłótnią, ale z drugiej strony nie chciał zepsuć wesela
ani obrazić bliskich mu osób. Wyszedł z salonu, rozejrzał się dookoła, zatrzymał swój wzrok
na pięknym młodzieńcu, który pasł byki na górze Idzie, blisko Troi. Wrócił do salonu,
wezwał Hermesa i powiedział:
– Pójdziesz z trzema boginiami na górę Idę. Tam odbędzie się sąd rozjemczy. Niech Parys
wyda sprawiedliwy werdykt.
Parys zdumiał się, gdy zobaczył trzy piękne boginie. Nigdy nie spodziewał się takiego
spotkania. Hermes wyjaśnił przyczynę ich przybycia. Pierwsza odezwała się Hera:
– Jeśli przyznasz to jabłko mnie, ofiaruję ci królestwo Azji i niezliczone bogactwa.
– A jeśli powiesz, że ono do mnie należy – rzekła Atena – będziesz sławnym mędrcem
i niezwyciężonym wodzem.
Ostatnia odezwała się Afrodyta:
– Jestem boginią miłości i piękności. Siła, bogactwo i mądrość nic nie są warte, gdy
człowiek nie cieszy się z życia. Jeśli przekażesz jabłko mnie, podaruję ci szczęście, pomogę ci
zdobyć najpiękniejszą kobietę świata, Helenę, królową Sparty.
Piękność bogini miłości i jej obietnica skusiła Parysa, który przyznał jabłko Afrodycie.
Hera i Atena oddaliły się rozgoryczone. I od tego dnia znienawidziły Troję.
Dokończ zdanie. Zaznacz odpowiedź A albo B oraz jej uzasadnienie 1 lub 2. 1 p.
Przytoczona opowieść jest
A. mitem,
ponieważ
1. zawiera pouczenie i mówi, jak należy się
zachowywać.
B. przypowieścią, .
2. występują w niej postacie fantastyczne,
np. bogini morska Tetyda.
chłopca pastuch Archialas Zabrał do swojego szałasu i nadał mu imię Parys. Zżyli się z sobą
tak bardzo, że Parys nazywał Archialasa ojcem a on Parysa synem. Tak więc Parys rósł
w warunkach górskich, wychowywał się wśród pasterzy, uczył się strzelania z łuku, rzucania
oszczepem, zapasów, pasł trzody szczególnie opiekował się stadem dorodnych byków na
stokach góry Idy.
W dniu jego osiemnastych urodzin odbyło się wesele bogini morskiej Tetydy ze zwykłym
śmiertelnikiem Peleusem. Tetyda nie była zadowolona z tego małżeństwa, ale musiała
zgodzić się z życzeniem Zeusa, który obawiał się, zgodnie z przepowiednią, że jeśli Tetyda
wyjdzie za mąż za jakiegoś boga, jej syn stanie się potężniejszy od wszystkich pozostałych.
Na weselu Tetydy ucztowali bogowie Olimpu, Muzy i Nereidy. Prezenty były bogate:
Posejdon przybył ze wspaniałą parą klaczy, Hefajstos przyniósł piękny miecz, Afrodyta złoty
kubek... Tylko jedna bogini, niezgody, Eris nie została zaproszona na tę ucztę weselną. Toteż
zła, niezadowolona, zbliżyła się do biesiadnej sali i przez otwarte okno rzuciła jabłko
z napisem „Dla najpiękniejszej”. Wszystkie boginie naraz sięgnęły po to jabłko. Pokłóciły się
ze sobą. W końcu pozostały trzy boginie, które pretendowały do tytułu najpiękniejszej: Hera,
Atena i Afrodyta. Zeus zmartwił się tą kłótnią, ale z drugiej strony nie chciał zepsuć wesela
ani obrazić bliskich mu osób. Wyszedł z salonu, rozejrzał się dookoła, zatrzymał swój wzrok
na pięknym młodzieńcu, który pasł byki na górze Idzie, blisko Troi. Wrócił do salonu,
wezwał Hermesa i powiedział:
– Pójdziesz z trzema boginiami na górę Idę. Tam odbędzie się sąd rozjemczy. Niech Parys
wyda sprawiedliwy werdykt.
Parys zdumiał się, gdy zobaczył trzy piękne boginie. Nigdy nie spodziewał się takiego
spotkania. Hermes wyjaśnił przyczynę ich przybycia. Pierwsza odezwała się Hera:
– Jeśli przyznasz to jabłko mnie, ofiaruję ci królestwo Azji i niezliczone bogactwa.
– A jeśli powiesz, że ono do mnie należy – rzekła Atena – będziesz sławnym mędrcem
i niezwyciężonym wodzem.
Ostatnia odezwała się Afrodyta:
– Jestem boginią miłości i piękności. Siła, bogactwo i mądrość nic nie są warte, gdy
człowiek nie cieszy się z życia. Jeśli przekażesz jabłko mnie, podaruję ci szczęście, pomogę ci
zdobyć najpiękniejszą kobietę świata, Helenę, królową Sparty.
Piękność bogini miłości i jej obietnica skusiła Parysa, który przyznał jabłko Afrodycie.
Hera i Atena oddaliły się rozgoryczone. I od tego dnia znienawidziły Troję.
Dokończ zdanie. Zaznacz odpowiedź A albo B oraz jej uzasadnienie 1 lub 2. 1 p.
Przytoczona opowieść jest
A. mitem,
ponieważ
1. zawiera pouczenie i mówi, jak należy się
zachowywać.
B. przypowieścią, .
2. występują w niej postacie fantastyczne,
np. bogini morska Tetyda.
Przytoczona opowieść jest przypowieścią,ponieważ zawiera pouczenie i mówi jak należy się zachowywać.
Wydaje mi się,że tak powinno być