Literatura ukazuje szereg bohaterów, którzy pod wpływem różnych okoliczności życiowych przeszli metamorfozę, głęboką przemianę duchową.
Jednym z takich bohaterów jest Gustaw z IV cz. „Dziadów“ zmieniający się w Konrada z III cz. „Dziadów“ Adama Mickiewicza. Pod wpływem nieszczęśliwej miłości zwątpił w swe młodzieńcze ideały, odsunął się od przyjaciół, zrezygnował z zamierzeń. W celi więziennej w „Prologu“ narodził się inny człowiek Konrad. Z nieszczęśliwego kochanka staje się samotnym wieszczem, walecznym buntownikiem, oddającym swe prywatne życie sprawie narodowej. Widząc cierpienie swego narodu, ogrom nieszczęść i zła, swą „ojczyznę biedną”, przyjmuje na siebie rolę nowego Prometeusza, okazując chęć cierpienia za ojczyznę.
Kolejnym bohaterem przechodzącym przemianę jest Kordian, tytułowa postać dramatu Juliusza Słowackiego. Na szczycie Mont Blanc dokonuje podsumowania swojego dotychczasowego życia. Wyraża swoje rozczarowanie miłością, że można ją kupić za pieniądze i wiarą po audiencji u papieża. I wtedy zachodzi w nim przemiana wewnętrzna, postanawia działać na rzecz ojczyzny na wzór szwajcarskiego wojownika Winkekrieda.
Bohaterem, który przeszedł głęboką metamorfozę jest Jacek Soplica z „Pana Tadeusza“ Adama Mickiewicza. Jego osobowość uległa ewolucji, zupełnie się zmienia: z dumnego i butnego Sarmaty przeistacza się w ofiarnego i pokornego księdza.
Chęć zdobycia ukochanej kobiety doprowadziło Soplicę do zbrodni i otrzymania miana zdrajcy, po czym dla zmazania win poświęcił się walce o wyzwolenie ojczyzny, obudzenie świadomości narodowej.
Również Andrzej Kmicic, bohater powieści Henryka Sienkiewicza „Potop“ jest postacią dynamiczną. Z nieokiełznanego, niepokornego warchoła, zmienia się pod wpływem trudnych doświadczeń oraz – przede wszystkim – miłości w dojrzałego mężczyznę i świadomego patriotę.
Literatura ukazuje szereg bohaterów, którzy pod wpływem różnych okoliczności życiowych przeszli metamorfozę, głęboką przemianę duchową.
Jednym z takich bohaterów jest Gustaw z IV cz. „Dziadów“ zmieniający się w Konrada z III cz. „Dziadów“ Adama Mickiewicza. Pod wpływem nieszczęśliwej miłości zwątpił w swe młodzieńcze ideały, odsunął się od przyjaciół, zrezygnował z zamierzeń. W celi więziennej w „Prologu“ narodził się inny człowiek Konrad. Z nieszczęśliwego kochanka staje się samotnym wieszczem, walecznym buntownikiem, oddającym swe prywatne życie sprawie narodowej. Widząc cierpienie swego narodu, ogrom nieszczęść i zła, swą „ojczyznę biedną”, przyjmuje na siebie rolę nowego Prometeusza, okazując chęć cierpienia za ojczyznę.
Kolejnym bohaterem przechodzącym przemianę jest Kordian, tytułowa postać dramatu Juliusza Słowackiego. Na szczycie Mont Blanc dokonuje podsumowania swojego dotychczasowego życia. Wyraża swoje rozczarowanie miłością, że można ją kupić za pieniądze i wiarą po audiencji u papieża. I wtedy zachodzi w nim przemiana wewnętrzna, postanawia działać na rzecz ojczyzny na wzór szwajcarskiego wojownika Winkekrieda.
Bohaterem, który przeszedł głęboką metamorfozę jest Jacek Soplica z „Pana Tadeusza“ Adama Mickiewicza. Jego osobowość uległa ewolucji, zupełnie się zmienia: z dumnego i butnego Sarmaty przeistacza się w ofiarnego i pokornego księdza.
Chęć zdobycia ukochanej kobiety doprowadziło Soplicę do zbrodni i otrzymania miana zdrajcy, po czym dla zmazania win poświęcił się walce o wyzwolenie ojczyzny, obudzenie świadomości narodowej.
Również Andrzej Kmicic, bohater powieści Henryka Sienkiewicza „Potop“ jest postacią dynamiczną. Z nieokiełznanego, niepokornego warchoła, zmienia się pod wpływem trudnych doświadczeń oraz – przede wszystkim – miłości w dojrzałego mężczyznę i świadomego patriotę.