"Mały Książę" "Pustynię upiększa to że, gdzieś w sobie kryje studnię" Uzasadnij słuszność tej sentencji. Rozprawka Z góry dziękuję i proszę o szybką odpowiedź:)
Pustynia to symbol samotności. Wielkiej otchałni. Tam nie ma żywej duszy, człowiek pozostaje sam, zdając sie jedynie na siebie. Doszukuję się wody, aby przetrwać. Woda jest symbolem miłości, uczuć. Jednak, czy na pewno pustynię upiększa fakt, iż gdzieś w głębi jej znajduje się studnia?
Na podstawie "małego księcia" można stwierdzić słuczność podanej tezy. Bohaterem jest dziecko, doczukujące się ważnych wartości życiowych. Wyrusza w przestrzeń aby zobaczyć czy człowiek takie cechy posiada. Na końcu swej wędrówki ląduje na ziemi. Spotyka tam mądrego lisa, który uświadamia mu jak ważna jest przyjaźń. Później udaje się do ogromnego ogrodu wypełnionego różami. Wszystkie są jednakowe, nie tak wyjątkowe jak jego kwiat pozostawiony na B-612. Chłopiec zrozumiał wtedy, że jego tułaczka pozwoliła mu dojrzeć, że kocha swoją Różę. Ten argument wskazuje na to, że pośród ludzkich uczuć, czyli pustyni znajdują się dobre uczucia - studnia.
Na podstawie książki "Oskar i pani Róża" można potwierdzić słuszność tych słów. Chory na białaczkę poznaje wolontariuszkę, którą nazywa swoją ciocią. Jest ona bardzo miła i uprzejma dla Oskara, gdyż chce pomóc mu zrozumieć otaczający go świat i nauczyć miłować Boga. Pokazuje mu całkiem inny świat. Udowadnia, ze dorośli potrafią być mili i pomocni. Naucza go wiele dobry cech, a przde wszystkim pokazuje, że można kochać Ojca. Dziesięciolatek ufa pani Róży, co dało mu nadzieję na lepsze życie. Mimo wielu ludzi, których można nazwać pustynią charakterów, znajduje się jeden, wyjątkowy. To woda. Niepowtarzalna, dodająca chęci do życia. To argument udowadniający, że słowa: "Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię" są realne.
Reasumując cytat pochodzący z książki "Mały Ksiażę" udowadnia to, że pustynią można określić wiele czynników życia. Przede wszystkim uczucia. Jedne są gorsze, drugie lepsze. Jednak znajdują sie te wyjątkowe, jak miłość do bliźniego. Te słowa są jak przypowieść, można pod nie podłożyć wiele aspektów. Wyjątkowość tych słów nie ma granicy. Moim zdaniem, teza została poparta, a słowa Antoinego Exuperyego są jak najbardziej rzeczywiste.
Pustynia to symbol samotności. Wielkiej otchałni. Tam nie ma żywej duszy, człowiek pozostaje sam, zdając sie jedynie na siebie. Doszukuję się wody, aby przetrwać. Woda jest symbolem miłości, uczuć. Jednak, czy na pewno pustynię upiększa fakt, iż gdzieś w głębi jej znajduje się studnia?
Na podstawie "małego księcia" można stwierdzić słuczność podanej tezy. Bohaterem jest dziecko, doczukujące się ważnych wartości życiowych. Wyrusza w przestrzeń aby zobaczyć czy człowiek takie cechy posiada. Na końcu swej wędrówki ląduje na ziemi. Spotyka tam mądrego lisa, który uświadamia mu jak ważna jest przyjaźń. Później udaje się do ogromnego ogrodu wypełnionego różami. Wszystkie są jednakowe, nie tak wyjątkowe jak jego kwiat pozostawiony na B-612. Chłopiec zrozumiał wtedy, że jego tułaczka pozwoliła mu dojrzeć, że kocha swoją Różę. Ten argument wskazuje na to, że pośród ludzkich uczuć, czyli pustyni znajdują się dobre uczucia - studnia.
Na podstawie książki "Oskar i pani Róża" można potwierdzić słuszność tych słów. Chory na białaczkę poznaje wolontariuszkę, którą nazywa swoją ciocią. Jest ona bardzo miła i uprzejma dla Oskara, gdyż chce pomóc mu zrozumieć otaczający go świat i nauczyć miłować Boga. Pokazuje mu całkiem inny świat. Udowadnia, ze dorośli potrafią być mili i pomocni. Naucza go wiele dobry cech, a przde wszystkim pokazuje, że można kochać Ojca. Dziesięciolatek ufa pani Róży, co dało mu nadzieję na lepsze życie. Mimo wielu ludzi, których można nazwać pustynią charakterów, znajduje się jeden, wyjątkowy. To woda. Niepowtarzalna, dodająca chęci do życia. To argument udowadniający, że słowa: "Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię" są realne.
Reasumując cytat pochodzący z książki "Mały Ksiażę" udowadnia to, że pustynią można określić wiele czynników życia. Przede wszystkim uczucia. Jedne są gorsze, drugie lepsze. Jednak znajdują sie te wyjątkowe, jak miłość do bliźniego. Te słowa są jak przypowieść, można pod nie podłożyć wiele aspektów. Wyjątkowość tych słów nie ma granicy. Moim zdaniem, teza została poparta, a słowa Antoinego Exuperyego są jak najbardziej rzeczywiste.
Mam nadzieję, że pomogłam, liczę na naj :)