Marzenia i rzeczywistosc. Rozwaz problem, charakteryzujac przedstawiona w ponizszych fragmetach postac Hrabiego.
pomóżcie :)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Hrabia w utworze "Pan Tadeusz" jest przedstawiony jako postać,która nie zawsze może odróznić rzeczywistość od marzeń.To osoba bardzo wrażliwa na przyrodę i wszystko co ją otacza.Sam o sobie mówił ,że ma głowę"Romansową".Niektórzy uważali go za dziwaka,ponieważ biegał po lesie za lisem czy szarakiem.Długo wpatrywał się w niebo,albo "Często bez psa,bez strzelby błąkał się po gaju".Lubił też, bez specjalnego powodu, obserwować potok ,w którym były ryby.Był on typem romantyka,który samotnie,spędza czas na rysowaniu,wzdychaniu.Uwielbiał on opowieści związane z historią rodu Horeszków,z wielkim zainteresowaniem słuchał Gerwazego,kiedy ten snuł swoje opowiadanie dotyczące mieszkańców zamku.Lubił opowieści niezwykłe,dramatyczne.Sam przyznaje,ze "W Angliji i w Szkocyji każdy zamek lordów,/W Niemczech każdy dwór grafów był teatrem mordów(...).Świadczy to również o tym,iż Hrabia był za granicą i zachwycony był tamtejszą literaturą,historią.Chętnie chwalił się znajomoscią obcych państw.Hrabia zachowuje się dziecinnie,naiwnie,traci kontakt z rzeczywistością,kiedy słucha Gerwazego.W pewnym momencie ,już po skończeniu opowiesci Gerwazego,całkiem przytomnie i z wielka energią postanawia,że nie odda zamku Soplicom" Choćby do pistoletów przyszło lub do szpady".Hrabia poczuł więź jaka łączyła go z rodziną,poczuł ,że musi coś zrobić ,by uratować honor i zamek.W tym momencie był on bardzo stanowczy i gotów był zrobić wiele ,by nie oddać zamku Soplicom.Ale za chwilę zachowuje sie irracjonalnie mówiąc "Szkoda,że ten Soplica stary nie ma żony!/Lub córki pięknej ,której ubóstwiałbym wdzięki".Snuje on rozważania dotyhczace tych dwóch nieistniejących kobiet i sytuacji,które mogłyby mieć miejsce gdyby one naprawdę istniały.Hrabia wyobraża sobie,że gdyby nie dostał reki córki ,to byłaby nowa zawiłość i zemsta i miłość.
Hrabia często idealizował rzeczy zwykłe,normalne do których nikt nie przywiązałby żadnej wagi.Spotkawszy na swojej drodze młodą dziewczynę-ogrodniczkę,porównyje ja do nimfy ,ducha,czy Bóstwa.Zastanawia się czy ona istnieje naprawdę czy jest tylko widzeniem.Fantazja podpowiada mu nawet ,ze jakiś miłosnik uwięził dziewczynę w zamku,chętnie ofiarowuje swoją pomoc zdziwionej ogrodniczce.Zapewnia ja ,iż będzie walczył za nią jak przystało na rycerza.Kiedy dziewczyna zapytała co Hrabia robi w ogrodzie,to w tym momencie dotarło do niego,że jeszcze przed chwilą uległ on fantazji i z tego powodu bardzo się zawstydził,zmieszał i zdziwił.Ale myślał on nadal o ogrodniczce,nazywał ją "rózą" chciał ja postawić przed słońcem,a nawet "Aby widzów zdziwiła jasnych barw tysiącem".Hrabia idealizuje obraz dziewczyny i czuje się bardzo samotnie ,bo niewiele osób go rozumie.To człowiek ,który często nie może odróżnić rzeczywistości od marzeń,trudno jest mu żyć w normalnym świecie,bo uwielbia on rzeczy niezwykłe i tajemnicze.