,, Maria Skłodowska - Curie odkrywczyni pierwiastków promieniotwórczych'' Napisz przynajmniej jedną stronę A4] I proszę nie ściągać z Wikipedii ^^ Dziękuję :3
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Marie Curie , z domu Maria Skłodowska urodziła się w Warszawie w dniu 7 listopada 1867, córka nauczyciela szkół średnich. Otrzymała wykształcenie ogólne w lokalnych szkołach i niektórych szkoleń naukowych z jej ojcem.Zaangażowała się w studenckim rewolucyjnej organizacji i okazało się rozsądne, aby opuścić Warszawę, a następnie w części Polski zdominowanej przez Rosję, do Krakowa, który w tym czasie był pod zaborem austriackim. W 1891 roku wyjechała do Paryża, by kontynuować studia na Sorbonie, gdzie zdobyła Licenciateships w dziedzinie fizyki i nauk matematycznych. Poznała Pierre'a Curie, profesor w Szkole Fizyki w 1894 roku, aw następnym roku byli małżeństwem.Udało jej męża jako szefa Laboratorium Fizyki na Sorbonie, zdobyła Doctor of Science w 1903 roku, a po tragicznej śmierci Pierre Curie w 1906 roku zajął jego miejsce jako profesor Fizyki Ogólnej na Wydziale Nauk Pierwszy raz kobieta na tym stanowisku. Była również mianowany dyrektorem Laboratorium Curie w Radium Institute Uniwersytetu w Paryżu, założona w 1914 roku. Jej wczesne badania, wraz z mężem, często wykonywane w trudnych warunkach, uzgodnienia laboratoryjne były słabe i oba miały wiele do podjęcia nauki aby zarobić na życie. Odkrycie promieniotwórczości przez Henri Becquerela w 1896 roku zainspirował Curies w swoich błyskotliwych badań i analiz, które doprowadziły do wyizolowania polonu, nazwanego po kraju urodzenia Marii, i radu. Mme. Curie opracowane metody separacji radu z pozostałości radioaktywnych w ilościach wystarczających do umożliwienia jej scharakteryzowania i wnikliwej analizy jego cech, właściwości terapeutyczne w szczególności. MME. Curie przez całe życie aktywnie promować stosowanie radu, aby złagodzić cierpienia i podczas I wojny światowej, wspomagana przez jej córkę, Irene, ona osobiście poświęciła się tej pracy naprawczych. Ona zachowała swój entuzjazm do nauki przez całe życie i zrobił wiele, aby stworzenie laboratorium radioaktywności w jej rodzinnym mieście - w 1929 prezydenta Hoovera w Stanach Zjednoczonych przedstawiono ją dar 50.000 dolarów podarowane przez amerykańskich przyjaciół nauki, zakup radu do stosowania w Laboratorium w Warszawie. Mme. Curie, spokojny, godny i skromny, odbył się w wielkim szacunkiem i podziwem przez naukowców na całym świecie. Była członkiem Conseil du Physique Solvay od 1911 aż do śmierci, a od 1922 roku był członkiem Komitetu Intelektualnej Współpracy z Ligi Narodów. Jej praca jest nagrana w wielu artykułów w czasopismach naukowych i jest autoremRecherches sur les radioaktywnych Substancje (Badania substancji promieniotwórczych) (1904), L'Isotopie et les elementów izotopów (Isotopy i izotopowy pierwiastków) i klasycznyTraité de radioactivité (Traktat o radioaktywności) (1910). Znaczenie MME. Praca Curie znajduje odzwierciedlenie w licznych nagród przyznany na nią. Otrzymała wiele honorowy nauki, medycyny i prawa i stopni honorowych Członkostwo towarzystw naukowych na całym świecie. Wraz z mężem, została odznaczona połowę Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1903 roku , do swojej pracy do spontanicznego promieniowania odkrytego przez Becquerela, który otrzymał drugą połowę Nagrody. W 1911 roku otrzymała drugą Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii, w uznaniu jej pracy w radioaktywności. Otrzymała także, wspólnie z mężem, Davy Medal Królewskiego Towarzystwa w 1903 roku, a w 1921 r. Harding prezydent Stanów Zjednoczonych, w imieniu kobiet z Ameryki, przedstawił ją z jednego grama radu w uznaniu jej służby nauce. Córka Curie starszy, Irene, żonaty Frédéric Joliot w 1926 i były one wspólne odbiorcami Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1935 . Młodsza córka, Ewa, żona amerykańskiego dyplomaty HR Labouisse. Mają zarówno podejmowane żywe zainteresowanie problemami społecznymi, jak i Dyrektora Funduszu Dziecka Narodów Zjednoczonych "męska otrzymał w jego imieniu Pokojowej Nagrody Nobla w Oslo w 1965 .Jest autorem słynnego biografii matki, Madame Curie (Gallimard, Paryż, 1938), przetłumaczona na kilka języków. Mme. Curie zmarła w Savoy, Francja, po krótkiej chorobie, w dniu 4 lipca 1934 roku.
Maria Salomea Skłodowska-Curie[a] (ur. 7 listopada 1867 w Warszawie, zm. 4 lipca 1934 w Passy) – pochodząca z Polski (z Królestwa Polskiego części Imperium Rosyjskiego) uczona polsko-francuska, fizyczka, chemiczka, dwukrotna noblistka[2].
Większość życia spędziła we Francji, tam też studiowała (na ziemiach polskich w XIX w. kobiety nie mogły studiować, a i we Francji było to rzadkością[3]), a następnie rozwinęła swoją karierę naukową. Prekursorka nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków – radu i polonu. Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe, po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem i Henrim Becquerelem za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, po raz drugi w 1911 roku z chemii za wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. Jest jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych[b]. Jest ona też jedyną kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.
Maria Skłodowska urodziła się jako piąte i ostatnie dziecko w znanej rodzinie nauczycielskiej, wywodzącej się z drobnej szlachty. Jej ojciec, Władysław pochodził z rodziny, która miała prawo do posługiwania się herbem Dołęga, zaś matka z rodziny z herbem Topór[5]. Dziadek Józef Skłodowski był szanowanym lubelskim pedagogiem. Ojciec Władysław Skłodowski był nauczycielem matematyki i fizyki oraz dyrektorem kolejno dwóch warszawskich gimnazjów męskich, zmuszony przez władze carskie prowadził również w domu stancję dla chłopców. Matka Bronisława Boguska, była przełożoną warszawskiej pensji dla dziewcząt z dobrych domów. Oboje rodzice wychowywali swoje dzieci w duchu głębokiego patriotyzmu. Rodzeństwem Marii byli: Zofia (1861–1876), Józef (1863–1937) – znany warszawski lekarz, Bronisława (1865–1939) – lekarka i działaczka społeczna i Helena (1866–1961) – nauczycielka. Kiedy Maria miała 9 lat, najstarsza siostra Zofia zmarła na tyfus. Z kolei dwa lata później, gdy Maria miała 11 lat zmarła jej matka, która od lat chorowała na gruźlicę. Ojciec był ateistą, matka zaś głęboko wierzącą katoliczką. Po śmierci siostry i matki, Maria również została ateistką[6]. Według innych źródeł była agnostyczką[7].
Gdy Maria miała 10 lat rozpoczęła naukę na pensji dla dziewcząt, którą wcześniej prowadziła jej matka. Następnie kształciła się w III Żeńskim Gimnazjum Rządowym, które ukończyła w 1883 roku ze złotym medalem. Kolejny rok spędziła na wsi u ziemiańskiej rodziny jej ojca, gdzie regenerowała siły fizyczne i psychiczne po bolesnych przeżyciach związanych ze śmiercią matki i siostry. Po powrocie do Warszawy udzielała korepetycji z matematyki, fizyki, języków obcych (znała polski, rosyjski, niemiecki, angielski, francuski)[8]. W Warszawie Maria poznała Bronisławę Piasecką – nauczycielkę, którą przepełniały idee pozytywizmu. Pod jej wpływem Maria wraz z siostrami – Bronią i Helą wstąpiły na Uniwersytet Latający. Był to czas, kiedy młode Skłodowskie poznały wybitnych profesorów, którzy przekazali im zakazaną przez władzę wiedzę.