Mam takie zadanie z Polskiego :
1. Jakie skojarzenia w wierszu Przybosia wywołują
słowa: wieczór, zmierzch?
2. Co się dzieje w lirycznym pejzażu? Zwróć
uwagę m.in. na walory dźwiękowe wiersza i na
funkcję pojawiających się w nim czasowników.
Wskaż przykłady antropomorfizacji.
Wiersz
Wieczór
Te same gwiazdy
wyszeptały wieczór jak zwierzenie.
Latarnie wyszły z ciemnych bram na ulicę
i w powietrzu cicho stanęły.
Zmrok łagodnie przemienia przestrzenie.
Ogrody opuściły swoje drzewa,
szare domki znad rzeki – spłynęły.
W niskich brzegach śród olch płynie żal.
Tylko horyzont uchyla nieba
księżycem
i droga długo wiedzie we wspomnienie.
I twoje dłonie sieją między nami dal.
(Sponad)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1 - wspomnienia. (Wieczór wywołuje wpomnienia)
2, - Utwór jest w zasadzie bezrymowy, aczkolwiek można odnaleźć charakterystyczne dla poezji Przybosia rymy odległe - żal - dal.
epitety - "ciemnych bram", "szare domki" - pokazują kolorystykę charakterystyczną dla zmierzchu i wieczoru
personifikacja (inaczej uosobienie=antropomorfizacja) "gwiazdy wyszeptały wieczór", "latarnie wyszły" - Nocą kształty ożywają, unipersonifikowane przedmioty i zjawiska stanowią kontrast dla wygasającego uczucia.
metafory - "twoje dłonie sieją między nami dal", - Gesty wywołują uczucie obecności, dalekie są od tak niedawnej czułości, sieją dal jak sieje się zboże. "Tylko horyzont uchyla nieba/księżycem." - motyw pożegnania, horyzont uchyla nieba, jak uchyla się kapelusza na pożegnanie.