Question

Mam takie zadanie. Wypracowanie na jedną,dwie strony w zeszycie:

Jak żyło się na codzień w starożytnej sparcje?

Proszę o odpowiedz :)

Answer 1

Zycie w sparcie.

Sparta to bardzo wojownicze polis. Dzieci po 7 roku życia byly badane przez wyznaczone osoby badanie mialo na celu wykrycie czy dziecko nie bedzie odstawac od spoleczenstwa. W przypadku gdy dziecko okazalo sie chore rodzice musieli porzucucic dziecko w gorach.

Wspolczesnie uzywamy powiedzenia ''spartańskie wychowanie'' to oznacza iz dane wychowanie jest bardzo surowe, obowiazuje w nim dyscyplina.  Sparta miescila sie obok aten i byla najpotezniejszym panstwem- miastem wsrod greckich polis. Samo miasto lezalo na poludniu peloponezu. Pozozone u stop lancucha gorskiego o nazwie tajget. Spartanie nie budowali wspanialych swiatyn ani nie wznosili okazalych murow obronnych. Obrone widzieli nie w fortyfikacjach lecz w dzielnosci swoich zolnierzy. Kraina wokol sparty to lakonia z tego powodu spartan nazywano rowniez lakonczykami. Po drugiej stronie tajgetu znajdowala sie macedonia, ktora lakonczycy podbili i w ten sposob stali sie wlascicielami calego poludniowego peloponez. Messenczycy stali sie niewolnikami . Niowolinicy ci zwani  helotami  nie nalezali do pojedynczych wlascicieli lecz do panstwa. Musieli parcowac na roli i oddawac wiekszosc plonow. znane sa takze stwierdzenia takie jak lakoniczna wypowiedz to znaczy ktrotko zwiezle i na temat.  Spartanie wychowywali dzieci w zelaznej dyscyplinie , uprawiali sport i cwiczenia we wladaniu bronia  nie dogadzali sobie wygodami.  Nie wolno im bylo duzo mowic.

 

 

 starczy? jak bys miala jakies pytania to pisz do mnie.

Answer 2

system wychowawczy, obowiązujący w Sparcie wg tradycji, od czasów Likurga. Podlegały mu formalnie przede wszystkim dzieci płci męskiej w wieku od 7 do 30 lat, czyli w okresie agoge. Ponieważ w Sparcie praktycznie nie było czegoś, co dziś nazwalibyśmy życiem prywatnym, wychowanie spartańskie trwało przez całe życie. Kolejne jego etapy, jedynie przygotowywały do pełnienia nowych funkcji w państwie i zawsze był ktoś stojący wyżej, kto obserwował, kontrolował lub nakazywał. Przepisy państwowe oraz obyczaje regulowały każdy szczegół życia i za każde odstępstwo wymierzały surowe kary. Mówiąc o wychowaniu spartańskim, zwykle pomija się ten jego aspekt, mając jedynie na myśli olbrzymi patriotyzm i poświęcenie dla własnego państwa, współobywateli oraz skuteczność i bohaterstwo w boju.