MAM PRACE DOMOWA Ocen pisemnie postępowanie Marii i Piotra Curie 5 ZDAN! DAJE NAJ!
olix2
Maria Salomea Skłodowska-Curie(ur. 7 listopada 1867 w Warszawie, zm. 4 lipca 1934 w Passy) – fizyk, chemik, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla[2].
W 1891 roku, Maria Skłodowska wyjechała z Polski (Królestwa Polskiego) do Paryża, by tam kontynuować studia na Sorbonie (na ziemiach polskich w XIX w. kobiety nie mogły studiować, a i we Francji było to rzadkością); następnie rozwinęła tam swoją karierę naukową. Była prekursorką nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków – radu i polonu. Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe, po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem i Henrim Becquerelem za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, po raz drugi w 1911 roku z chemii za wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. Jest jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Jest ona też jedyną kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.
Pierre Curie
Był synem lekarza, Eugene Curie i Sophie-Claire z d. Depouilly. Miał starszego brata Jacques'a, obaj studiowali fizykę na Sorbonie. 25 lipca 1895 roku zawarł małżeństwo z Marią Skłodowską.
Zajmował się badaniem kryształów i promieniotwórczości. W roku 1880 (wraz ze bratem Jacques'em) odkrył zjawisko piezoelektryczności. Wraz z żoną Marią Skłodowską-Curie w roku 1898 odkrył pierwiastki rad i polon. Gdy zaczęto stosować rad do walki z rakiem, Pierre Curie przeprowadził na sobie pierwsze doświadczenia[potrzebne źródło]. W roku 1903 otrzymał wraz z żoną Nagrodę Nobla z fizyki.
W roku akademickim 1904-1905, został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Paryskiego na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1905 roku został członkiem Francuskiej Akademii Umiejętności.
Zginął śmiercią tragiczną, przejechany przez konny wóz ciężarowy, w czasie przebiegania przez ul. Dauphine w Paryżu.
Miał dwie córki Ève i Irène. Irène odkryła wraz z mężem Frédérikiem Joliot-Curie sztuczną promieniotwórczość, za co dostała Nagrodę Nobla w 1935 roku.
W 1891 roku, Maria Skłodowska wyjechała z Polski (Królestwa Polskiego) do Paryża, by tam kontynuować studia na Sorbonie (na ziemiach polskich w XIX w. kobiety nie mogły studiować, a i we Francji było to rzadkością); następnie rozwinęła tam swoją karierę naukową. Była prekursorką nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków – radu i polonu. Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe, po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem i Henrim Becquerelem za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, po raz drugi w 1911 roku z chemii za wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. Jest jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Jest ona też jedyną kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.
Pierre Curie
Był synem lekarza, Eugene Curie i Sophie-Claire z d. Depouilly. Miał starszego brata Jacques'a, obaj studiowali fizykę na Sorbonie. 25 lipca 1895 roku zawarł małżeństwo z Marią Skłodowską.
Zajmował się badaniem kryształów i promieniotwórczości. W roku 1880 (wraz ze bratem Jacques'em) odkrył zjawisko piezoelektryczności. Wraz z żoną Marią Skłodowską-Curie w roku 1898 odkrył pierwiastki rad i polon. Gdy zaczęto stosować rad do walki z rakiem, Pierre Curie przeprowadził na sobie pierwsze doświadczenia[potrzebne źródło]. W roku 1903 otrzymał wraz z żoną Nagrodę Nobla z fizyki.
W roku akademickim 1904-1905, został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Paryskiego na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1905 roku został członkiem Francuskiej Akademii Umiejętności.
Zginął śmiercią tragiczną, przejechany przez konny wóz ciężarowy, w czasie przebiegania przez ul. Dauphine w Paryżu.
Miał dwie córki Ève i Irène. Irène odkryła wraz z mężem Frédérikiem Joliot-Curie sztuczną promieniotwórczość, za co dostała Nagrodę Nobla w 1935 roku.