Mam napisac przemowę na temat puszczy białowieskiej. Błagam o szybką pomoc.
Mam napisac przemowę na temat puszczy białowieskiej. Błagam o szybką pomoc.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Te informacje znalazłem w internecie odrazu mówię,warto też żebyś poszukała sobie zdjęć lub ciakawostek jakie zainteresują słuchaczy.Ja Ci tu troche treści przesłałem.
Puszcza Białowieska puszcza położona na terenie Polski i Białorusi.
PołożenieWłaściwa Puszcza Białowieska, w jej historycznych granicach, przylega od północnego zachodu do Puszczy Ladzkiej, wchodzącej dzisiaj w skład Puszczy Białowieskiej i z północnego wschodu do Puszczy Świsłockiej. W wieku XVI do Puszczy Białowieskiej przylegały: Puszcza Czarnołoska, Puszcza Łysowska łącząca się z Puszczą Zdzitowską, Międzyrzecką i lasami Polesia. W przeciągu ostatnich 300 lat, Puszcza Białowieska uległa zmniejszeniu, zwłaszcza w jej zachodniej części, o ok. 45%. Puszcza Białowieska (ok. 1500 km²) leży w Europie Wschodniej na Niżu Zachodniosyberyjskim w podprowincji Wysoczyzn Podlasko-Białoruskich i makroregionie Niziny Północnopodlaskiej. Puszcza Białowieska rozciąga się ze wschodu na zachód na długości 55 km, a z północy na południe – 51 km. Środek Puszczy wypada w osadzie Białowieża. Położenie Puszczy Białowieskiej wyznaczają współrzędne 23°31´ – 24°21´ (E) długości geograficznej wschodniej i 52°29´ – 52°57´ (N) szerokości geograficznej północnej. W granicachBiałorusi znajduje się ok. 880 km², zaś w granicach Polski – ok. 620 km².
Puszcza Białowieska wg regionalizacji przyrodniczo-leśnej należy do Dzielnicy Puszczy Białowieskiej leżącą w krainie Mazursko – Podlaskiej. Zarządzana jest przez Nadleśnictwa: Białowieża, Hajnówka i Browsk o łącznej powierzchni 526,5 km² (w tym 504,3 km² lasów)jako Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Puszczy Białowieskiej".
Ukształtowanie terenu, gleby, wody, klimat[edytuj]Opisywane lasy obejmują polską część puszczy w granicach zwartego kompleksu leśnego. Dominujący i najbardziej typowy krajobraz tego obszaru stanowią płaskie równiny gliniastej moreny dennej (40,5% powierzchni, 145-165 m n.p.m.), gdzie przeważają gleby brunatne, płowe i opadowo-glejowe, pokryte lasami liściastymi, głównie grądami Tilio-Carpinetum. Silny związek przestrzenny z łęgami Ficario-Ulmetum itorfowiskami jest przyczyną przewagi wilgotnych lasów grądowych Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum. Dużej mozaikowości i różnorodnościsiedlisk odpowiada wysoki stopień różnorodności biologicznej oraz duży udział starodrzewia i drzewostanów naturalnych.
Krajobrazy równin akumulacji biogenicznej (17,5% pow.) tworzą lasy łęgowe, Fraxino głównie jesionowo-olszowe Fraxino-Alnetum, zajmujące podmokłe dolinki o charakterze denudacyjno-erozyjnym, z czarnymi ziemiami, glebami murszowymi i glejowymi, z okresowym lub stałymi ciekami. Większe płaty łęgów, znajdują się we wszystkich większych dolinach rzecznych na terenie Puszczy: Narewki, Hwoźnej, Łutowni,Leśnej. Zatorfione fragmenty dolin rzecznych oraz zabagnione obniżenia terenu, o genezie wytopiskowej, stanowią siedliska subborealnych świerczyn na torfie Sphagno girgensohnii-Piceetum, brzezin bagiennych (bielu) Vaccinio uliginosi-Betuletum pubescentis oraz bagiennych lasów sosnowo-brzozowych Vaccinio-Piceetea i olsów Carici elongatae-Alnetum. Wylesione i użytkowane rolniczo fragmenty dolin rzecznych i innych podtopionych obniżeń są obecnie pokryte szuwarami trzcinowymi i turzycowymi Phragmitetum australis, łąkami wilgotnymi Molinio-Arrhenatheretea, i ziołoroślami Galio-Urticenea, rzadziej łąkami kośnymi Calthion palustris. Wzdłuż dawnych koryt rzecznych i starorzeczy występują zaroślowe zbiorowiska wierzbowe Salicaceae.
Dolina rzeki Narewki, Widok na Białowieski Park NarodowyKrajobrazy grądów ciepłolubnych i borów mieszanych na piaszczysto-żwirowych wzgórzach i falistych terenach moreny ablacyjnej stanowią drugą co do wielkości jednostkę krajobrazową w Puszczy (30,7% pow.). Są to obszarywododziałowe (160-190 m n.p.m.), wyniesione przeciętnie 10-15 m ponad przyległe tereny moreny dennej. Obszary te charakteryzuje dominacjamezotroficznych odmian gleb brunatno ziemnych przy znaczącej obecności gleb bielicoziemnych. Głębokie zaleganie wód gruntowych i stosunkowo niewielkie zróżnicowanie warunków siedliskowych jest powodem znacznej różnorodności krajobrazów. Zbiorowiska leśne charakteryzuje występowanie bogatej i oryginalnej flory.
Na obrzeżach lasów i terenach otwartych są obecne murawy kserotermiczne Festuco-Brometea z zespołami rzadkich i chronionych gatunków roślin. Są to krajobrazy stosunkowo najbardziej przekształcone w Puszczy, towarzyszy im rozbudowana sieć komunikacyjna, obecność nasypów drogowych i kolejki leśnej oraz żwirowni. Obszary te cechuje najmniejszy udział starodrzewów i jednocześnie największa powierzchnia drzewostanów zmienionych, w tym wtórnych drzewostanów brzozowych.
Oligotroficzne krajobrazy borów sosnowych Vaccinio-Piceetea na równinach piasków eolicznych i wydmach tworzą niewielkie płaty w obrębiewysoczyzn morenowych (11,3% pow.). Największą powierzchnię zajmują wilgotne bory czernicowe Vaccinio myrtilli-Pinetum z glebami bielicowymi i glejobielicami. Na siedliskach świeżych i na wydmach występują sosnowe bory brusznicowe, Vaccinio vitis-idaeae-Pinetumsporadycznie bory chrobotkowe. Pinetum W obniżeniach międzywydmowych i w nieckach z torfami wysokimi, obecne są bory bagiennePeucedano-Pinetum molinietosum, rzadziej bezleśne torfowiska wysokie Pino mugo-Sphagnetum.
Puszcza Białowieska leży w dorzeczu Narwi i Bugu. Do głównych rzek puszczy zaliczamy Narewkę, która zbiera wody ze wschodniej, centralnej i północnej Puszczy Białowieskiej i odprowadza je do Narwi. Najważniejsze dopływy Narewki to: Łutownia, Orłówka, Hwoźna, Barszcza i Jabłoniówka. Drugą rzeką co do wielkości jest Leśna, która zbiera wody z południowo-wschodniej części Puszczy Białowieskiej i odprowadza je do Bugu. Najważniejsze dopływy rzeki Leśnej to: Chwiszczej, Perebel i Przewłoka. Poza wyżej wymienionymi rzeczkami, znajduje się tu szereg mniejszych strumieni i okresowych cieków w liczbie 78. W polskiej części Puszczy znajdują się 3 kompleksy sztucznych zbiorników wodnych: Topiło (16,7 ha), Białowieża (5 ha), Gnilec (3 ha).
Puszcza Białowieska leży w obszarze klimatu subkontynentalnego strefy umiarkowanej chłodnej z wpływami klimatu atlantyckiego. Średnia temperatura powietrza w skali roku w latach 1955-2001 wynosiła 6,8 °C. Najniższa odnotowana temperatura wynosiła –38,7 °C (1950 r.), najwyższa +34,5 °C. Średnia ilość opadów wynosi 633 mm rocznie, większość przypada na sezon wegetacyjny. Zima jest długa, pokrywa śnieżna zalega średnio ponad 92 dni. Okres wegetacyjny jest stosunkowo krótki (205 dni), o miesiąc krótszy niż w Polsce zachodniej. Powyższe dane dotyczą powierzchni badawczych w Białowieskim Parku Narodowym.
Puszcza Białowieska leży na Białorusi oraz w Polsce. 25.07.1944 roku decyzją Stalina rozcięła ją granica pomiędzy Polską a Związkiem Radzieckim.Od samych początków swojego istnienia była dzika i pełna zwierza. Polowali w niej Polscy Królowie, Litewscy Książęta a później Carowie Rosji. To właśnie oni chciali ją taką widzieć taką a nie inną. Zdawało by się, że jest jednorodna, jednak jest to pomyłką! Tworzy ją aż 26 gatunków drzew i tysiące pomniejszych roślin. Zależnie od żyzności i wilgotności gleby powstaje z nich oryginalna mozaika naturalnych środowisk.Puszcza po obydwu stronach ma mniej więcej 1100 km².Ciekawostką jest, że na tak wielkim terenie znajduje się około 17 mln m² liści.