Question

mam napisać o wadach postawy i jakie ćwiczenia należy przy nich wykonywać np. na W-F

Answer 1

Nieustanne i szybkie tempo zmian zachodzące w środowisku człowieka

odbija się na nim niekorzystnie. Zmiany te często „procentują” schorzeniami

spowodowanymi niedostosowaniem się człowieka do ich tempa: nerwice,

zaburzenia psychiczne, choroby układu krąŜenia (stres), a w zakresie narządu

ruchu częstą dolegliwością u dorosłych są wiąŜące się z przeciąŜeniem odcinka

lędźwiowego kręgosłupa bóle krzyŜa. Czy naleŜałoby więc uznać pionizację

człowieka za wybryk natury?

Patrząc na sylwetkę człowieka zaobserwować moŜna, Ŝe zakres ruchu

zgięcia róŜnych odcinków kręgosłupa jest naprzemiennie większy to do przodu,

to do tyłu. Kręgi szyjne z głową zginają się do przodu, kręgi piersiowe do tyłu,

lędźwiowe wybitnie do przodu, krzyŜowe do tyłu. Zgięcie w stawie biodrowym

następuje do przodu, w stawie kolanowym tylko do tyłu, w stawie skokowym do

przodu, a w stawach śródstopno-paliczkowych silnie podeszwowo. Wygięcia

kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej siedemnastokrotnie wzmacniają jego

wytrzymałość. W amortyzacyjnej funkcji wspierają go spręŜyste krąŜki

międzykręgowe. Stawy międzykręgowe i stawy kończyn są silnie stabilizowane

przez więzadła i torebki stawowe. Te walory naszego aparatu ruchu umoŜliwiają

nam utrzymanie pionowej postawy i duŜą amortyzację podczas skoków i chodu,

ale tylko przy sprawnie działającym czynnym układzie ruchu, czyli mięśniach

szkieletowych działający antagonistycznie w stosunku do siebie.

Dla utrzymania równowagi chwiejnej, charakteryzującej postawę człowieka,

niezbędna jest harmonijna praca czynnego aparatu ruchu polegająca na

zmiennym napinaniu odpowiednich grup mięśniowych i stałym minimalnym

przemieszczaniu ciała. Regulacja ta sterowana jest przez układ nerwowy, który

o stanie zagroŜenia stabilności informowany jest przez receptory narządów

równowagi, wzroku, skóry oraz proprioreceptory mięśni i stawów.

Biochemiczne i fizjologiczne uwarunkowanie samoregulacji w utrzymywaniu

wyprostowanego ciała w pozycji stojącej dotyczy tylko zachowania równowagi,

4

a nie jakości postawy. Znamienną właściwością postawy jest jej zmienność w

filo- i ontogenezie. Kształt kręgosłupa w pozycji stojącej wykazuje

współzaleŜność z usytuowaniem głowy, barków, łopatek, z wysklepieniem

klatki piersiowej i z przodopochyleniem miednicy tworząc zespół cech

charakteryzujących postawę ciała. RóŜnorodność czynników wpływających na

kształtowanie się postawy sprawia, Ŝe staje się ona cechą indywidualną,

charakterystyczną dla kaŜdego człowieka. Przy czym nie zawsze jest to postawa

prawidłowa, posiadająca następujące cechy:

- zapewnia optymalne zrównowaŜenie i stabilność ciała,

- jej utrzymanie wymaga minimalnego wysiłku mięśniowego,

- zapewnia duŜą wydolność statyczno-dynamiczną,

- stwarza warunki do właściwego ułoŜenia i działania narządów wewnętrznych.

Odchylenia od wyŜej wymienionych cech postawy prawidłowej prowadzą do

załamania się wzajemnej harmonii, przy czym naruszenie ustalonej równowagi

w jednym odcinku, w celu zachowania ogólnego zrównowaŜenia ciała, wyzwala

ciąg następstw(kompensacja wstępująca i zstępująca) tworząc zespół błędów i

wad.

Błędy i wady szpecą sylwetkę i niestety mogą negatywnie oddziaływać na

funkcjonowanie organizmu:

- pogłębienie kifozy piersiowej wywołuje wysunięcie głowy ku przodowi, a to

przyczynia do większego obciąŜenia i spłaszczenia klatki piersiowej, co

pogarsza warunki pracy układu krąŜenia i układu oddechowego,

- nadmiernej lordozie lędźwiowej towarzyszy wystawanie brzucha, a związane z

tym rozciągnięcie mięśni i opuszczenie trzewi jest niekorzystne dla pracy układu

trawiennego,

- hiperlordoza szyjna moŜe być przyczyną bólów głowy,

- zbyt duŜe albo zbyt małe krzywizny kręgosłupa, wszelkie objawy asymetrii

ciała przyczyniają się do nierównomiernego obciąŜenia powierzchni stawowych,

co moŜe prowadzić do zmian degeneracyjnych stawów i dolegliwości bólowych,

5

- świadomość posiadania złej postawy moŜe rodzić kompleksy, utrudniające

podejmowanie decyzji o realizacji własnych pragnień, zamierzeń.

To tylko niektóre z moŜliwych negatywnych wpływów wad postawy na jakość

funkcjonowania organizmu. Dlatego teŜ w pełni uzasadnione jest dąŜenie do

kształtowania i korygowania postawy ciała.

Chciałabym by ta praca w przystępny sposób opowiedziała o tym, jak

dochodzi do powstawania wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej, jak te

procesy zwalczać i jak im przeciwdziałać.

 

Answer 2

Ćwiczenia przeciw bocznemu skrzywieniu kręgosłupa.
Ćwiczenie 1.
P.w.- Stanie, ręce wzdłuż tułowia.
R. - Unoszenie wyprostowanych ramion w górę z jednoczesnym wspięciem na palcach stóp - wdech, opuszczenie ramion i stóp - wydech.
Ćwiczenie 2.
P.w. -Stanie z ramionami splecionymi na szyi, łokcie mocno odwiedzione w tył, głowa prosto.
R. - Chodzenie na palcach ok. 2 minut.
Ćwiczenie 3.
P.w. -Stanie, ramiona wyprostowane i splecione dłońmi z tyłu tułowia, łopatki ściągnięte. Na głowie woreczek, wytrzymać ok. 2 minut.
Ćwiczenie 4.
P.w. - Siad klęczny, wyprostowanie tułowia, i ramion w górę -wdech. Skłon tułowia w przód z wysunięciem do przodu - wydech.
Ćwiczenie 5.
P.w.- Leżenie na plecach, ramiona splecione dłońmi na szyi, kończyny dolne wyprostowane.
R. - Podciąganie naprzemienne kolan do łokci -prawe kolano do lewego łokcia ,-lewe do prawego. Noga bierna pozostaje wyprostowana.
Ćwiczenie 6.
P.w. -Leżenie na plecach, nogi zgięte w stawach kolanowych i biodrach. Ramiona splecione dłońmi spoczywają na brzuchu.
R. - Przy głębokim wdechu wciągamy brzuch, a przy wydechu wypychamy brzuch w górę.
Ćwiczenie 7.
P.w. - Leżenie na brzuchu, dłonie splecione pod brodą, nogi wyprostowane.
R. - Unoszenie w górę, ramion i tułowia.
Ćwiczenie 8.
P.w. - Leżenie na brzuchu.
R. - Unoszenie naprzemienne wyprostowanych nóg w górę.
Ćwiczenie 9.
P.w. - Siad skrzyżny (po turecku), ramiona splecione na szyi.
R. - Głowa odchylona w tył - wdech, skłon tułowia w przód - wydech.
Ćwiczenie 10.
P.w. - Leżenie na plecach, ramiona wzdłuż tułowia, kończyny dolne ugięte w stawach kolanowych i biodrowych, stopy dotykają podłoża.
R. - Podnoszenie bioder.
Ćwiczenia powtarzamy 5 - 10 razy.

Objaśnienie znaków;
P.w. - pozycja wyjściowa
R. - ruch