Mam napisać notatkę o tym kto odkrył pustynię lodową, kto był tam pierwszy, czy polacy tam byli , co się tam dzieje oraz wyjaśnić pojęcia : noc polarna i dzień polarny
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Noc polarna - występujące w strefach polarnych zjawisko, kiedy Słońce przebywa pod horyzontem ponad 24 godziny (na biegunie może trwać do 6 miesięcy). Kilka czynników przyczynia się do tego, iż noc polarna nie jest tak ciemna, jak normalna noc. Jak długo Słońce nie jest zbyt nisko pod horyzontem, jego promienie nadal trafiają do wyższych warstw atmosfery, gdzie są rozpraszane i odbijane w kierunku obszarów, na których występuje noc polarna. Powoduje to powstawanie zjawiska zmierzchu. Jest on przeważnie podzielony na trzy przedziały, wg pozycji Słońca poniżej horyzontu:
zmierzch cywilny, gdy Słońce znajduje się pomiędzy 0° a 6° poniżej horyzontu, zmierzch nawigacyjny - Słońce między 6° a 12° poniżej horyzontu zmierzch astronomiczny - Słońce między 12° a 18° poniżej horyzontu.
W okresie przejściowym od zmierzchu cywilnego do nawigacyjnego, tzn. gdy Słońce znajduje się na wysokości ok. 6 stopni poniżej horyzontu, wg tradycyjnej definicji jest możliwe przy bezchmurnym niebie czytanie gazety przez osoby normalnie widzące. Gdy Słońce znajduje się poniżej 18 stopni pod horyzontem zanikają praktycznie wszystkie ślady światła dziennego.
W regionach polarnych zmierzch jest szczególnie ważny nie tylko dlatego, że wykorzystuje się tu każdy ślad światła, lecz również dlatego, że czas trwania zmierzchu jest znacznie dłuższy niż w niskich szerokościach. Wynika to z faktu, że codzienna droga Słońca tworzy mały kąt z powierzchnią ziemi, tak więc Słońce porusza się w sferze zmierzchu przez długi czas.
Podczas polarnej nocy rolę źródła światła przejmuje Księżyc. W czasie od jednego do następnego nowiu, tj. ok. 29,5 dni, Księżyc porusza się przez prawie te same partie nieba co Słońce podczas obiegu rocznego. Oznacza to, że Księżyc w pełni jest niemalże tak wysoko o północy, jak Słońce w ciągu dnia w południe. W środku zimy polarnej Księżyc pozostaje nieprzerwanie ponad horyzontem przez kilka dni w okresie pełni, podobnie jak Słońce pozostaje wysoko nad horyzontem przez kilka tygodni podczas okresu letniego przesilenia. Odpowiednio, Księżyc pozostaje poniżej horyzontu przez kilka dni w okresie nowiu.
Dodatkowym ułatwieniem w orientacji w terenie jest światło odbite i rozproszone od bieli śniegu. Światło pochodzące od gwiazd i innych bliżej nieokreślonych źródeł (nocna poświata) jest bardzo słabe. Natomiast dobrze rozbudowane zorze polarne mogą mieć pewne znaczenie, aczkolwiek nieporównywalne z Księżycem w pełni.
Dzień polarny – zjawisko występujące w strefach polarnych tj. na obszarach ograniczonych kołami podbiegunowymi, polegające na niechowaniu się tarczy słonecznej poniżej linii widnokręgu w trakcie jej widomej wędrówki Słońca po sklepieniu niebieskim przez co najmniej 24 godziny.
Długość dnia polarnego jest zróżnicowana, od 24 godzin na terenach położonych na szerokościach geograficznych wyznaczających koła podbiegunowe do 6 miesięcy na samych biegunach.
Zjawisko dnia polarnego występuje przemiennie z występowaniem zjawiska nocy polarnej. Gdy na biegunie północnym trwa półroczna noc polarna, na biegunie południowym trwa również półroczny dzień polarny i na odwrót.
Pustynia lodowa (pustynia polarna) to obszar praktycznie pozbawiony pokrywy roślinnej, występuje w strefie podbiegunowej. Obszar pustyni lodowej pokrywa lądolód, czyli gruba warstwa lodu przykrywająca wielki obszar ziemi, o grubości kilku kilometrów, który powstaje w warunkach klimatu polarnego. Na pustyniach polarnych przez cały rok obserwuje się temperatury ujemne (-20 do -50 stopni C.), opady wyłącznie w postaci śniegu (do 250 mm rocznie) oraz zjawisko dnia i nocy polarnej. Pustynie lodowe obejmują przeważające obszary północnych wysp i archipelagów w Arktyce, oraz prawie całą Antarktydę, w obrębie pustyni polarnej mogą występować stanowiska szczególnie odpornych roślin.
noc polarna - występujące w strefach polarnych zjawisko, kiedy Słońce przebywa pod horyzontem ponad 24 h (Może trwać nawet 6 miesięcy). Kilka warunków przyczynia się do tego, że noc polarna nie jest tak ciemna jak się wydaje. Gdy Słońce nie jest zbyt nisko pod horyzontem, jego promienie nadal trafiają do wyższych warstw atmosfery, gdzie są rozpraszane i odbijane w kierunku powierzchni ziemi. Powoduje to powstawanie zjawiska zmierzchu.
dzień polarny- zjawisko występujące w strefach polarnych na obszarach ograniczonych kołami podbiegunowymi, polegające na niechowaniu się tarczy słonecznej poniżej linii widnokręgu w trakcie jej widomej wędrówki Słońca po sklepieniu niebieskim przez co najmniej 24 godziny. Długość dnia polarnego jest zróżnicowana, od 24 h do 6 miesięcy na samych biegunach.