* Alexander Pope – 1688-1744, poeta angielski. Przedstawiciel pseudoklasycyzmu, pamflecista słynny ze zjadliwych satyr na współczesnych, przezywany „osą z Twickenham”. Mistrz wersyfikacji.
* Laurence Sterne - 1713-1768, powieściopisarz angielski. Wywarł ogromny wpływ na rozwój struktury powieści nowożytnej. Rozsadził ramy „dobrze skonstruowanej” powieści oświeceniowej w utworze pt: „Życie i myśli pana Tristrama Shandy”
* John Dryden - 1631-1700, angielski poeta, dramaturg i eseista. Początkowo zwolennik republiki i kościoła anglikańskiego, później popierał feudalizm i absolutyzm oraz występował w obronie katolicyzmu. Od 1668 roku był dworskim poetą króla Jakuba II i jego historiografem..
* Jonathan Swift – 1667-1745, angielski powieściopisarz, pamflecista i poeta, parodiował moralizatorską manierę w ówczesnym pisarstwie angielskim. Autor powieści przygodowej pt: „Podróże Guliwera”
* Samuel Johnson - 1709-1784, leksykograf, krytyk, eseista i dramaturg angielski. Autor „Dictionary of the English Language”, który był pierwszym słownikiem języka angielskiego przynoszący mu sławę równie wielką jak 10 tomowa praca biograficzna.
Niemcy
* J.G. von Herder – 1744-1803, teoretyk okresu „burzy i naporu” i klasyki niemieckiej. W swych pierwszych pismach zajmuje się przede wszystkim procesem powstawania i rozwoju języka. Od Winckelmanna przejmuje ideę rozwoju, stosując ją do literatury. Poglądy swe przedstawia między innymi W Kritische Wlder (1769, Zbiory rozpraw krytycznych). Domaga się, by literatura zwracała do całego narodu.
* Gotthold Ephraim Lessing – 1729-1781, niemiecki dramaturg i teoretyk literatury epoki oświecenia. Twórczość swą rozpoczął od konwencjonalnych komedii.
* Christa Wolf – urodzona w 1929 roku, niemiecka pisarka (NRD). Po ogłoszeniu szeregu esejów i krytyk literackich wydała tom prozy i głośną powieść z Podzielone niebo.
* Johann Christoph Gottsched – 1700-1766, niemiecki teoretyk i pisarz wczesnego oświecenia. Idee swe propagował w wydanym przez siebie tygodniku moralności. Widział możliwość poprawy stosunków społecznych poprzez wychowanie. Zreformował teatr niemiecki, usunął ze scen błaznów, zakazał improwizacji. Za wzór stawiał klasycystyczną tragedie.
Rosja
* Michaił Wasilewicz Łomonosow – 1711-1765, rosyjski uczony i poeta. Syn chłopa – rybaka, kształcił się w Rosji i Niemczech, dzięki wybitnym zdolnością i wiedzy dokonał wielkich odkryć w naukach ścisłych. Z jego inicjatywy założono w 1755 roku Uniwersytet Moskiewski, noszący obecnie jego imię. Jest mistrzem ody panegirycznej w literaturze.
* Aleksandr Nikołajewicz Radiszczew – 1749-1802, pisarz rosyjski, kształcił się w Rosji i Niemczech piastował urzędy państwowe. W 1783 roku napisał rewolucyjną odę Wolności. W 1790 wydał główne dzieło życia Podróż z Petersburga do Moskwy
Romowie, Rosjanie, Ukraińcy, Czesi, Litwini, Białorusini
Mam nadzieje ze jakos pomogłem :)
Anglia
* Alexander Pope – 1688-1744, poeta angielski. Przedstawiciel pseudoklasycyzmu, pamflecista słynny ze zjadliwych satyr na współczesnych, przezywany „osą z Twickenham”. Mistrz wersyfikacji.
* Laurence Sterne - 1713-1768, powieściopisarz angielski. Wywarł ogromny wpływ na rozwój struktury powieści nowożytnej. Rozsadził ramy „dobrze skonstruowanej” powieści oświeceniowej w utworze pt: „Życie i myśli pana Tristrama Shandy”
* John Dryden - 1631-1700, angielski poeta, dramaturg i eseista. Początkowo zwolennik republiki i kościoła anglikańskiego, później popierał feudalizm i absolutyzm oraz występował w obronie katolicyzmu. Od 1668 roku był dworskim poetą króla Jakuba II i jego historiografem..
* Jonathan Swift – 1667-1745, angielski powieściopisarz, pamflecista i poeta, parodiował moralizatorską manierę w ówczesnym pisarstwie angielskim. Autor powieści przygodowej pt: „Podróże Guliwera”
* Samuel Johnson - 1709-1784, leksykograf, krytyk, eseista i dramaturg angielski. Autor „Dictionary of the English Language”, który był pierwszym słownikiem języka angielskiego przynoszący mu sławę równie wielką jak 10 tomowa praca biograficzna.
Niemcy
* J.G. von Herder – 1744-1803, teoretyk okresu „burzy i naporu” i klasyki niemieckiej. W swych pierwszych pismach zajmuje się przede wszystkim procesem powstawania i rozwoju języka. Od Winckelmanna przejmuje ideę rozwoju, stosując ją do literatury. Poglądy swe przedstawia między innymi W Kritische Wlder (1769, Zbiory rozpraw krytycznych). Domaga się, by literatura zwracała do całego narodu.
* Gotthold Ephraim Lessing – 1729-1781, niemiecki dramaturg i teoretyk literatury epoki oświecenia. Twórczość swą rozpoczął od konwencjonalnych komedii.
* Christa Wolf – urodzona w 1929 roku, niemiecka pisarka (NRD). Po ogłoszeniu szeregu esejów i krytyk literackich wydała tom prozy i głośną powieść z Podzielone niebo.
* Johann Christoph Gottsched – 1700-1766, niemiecki teoretyk i pisarz wczesnego oświecenia. Idee swe propagował w wydanym przez siebie tygodniku moralności. Widział możliwość poprawy stosunków społecznych poprzez wychowanie. Zreformował teatr niemiecki, usunął ze scen błaznów, zakazał improwizacji. Za wzór stawiał klasycystyczną tragedie.
Rosja
* Michaił Wasilewicz Łomonosow – 1711-1765, rosyjski uczony i poeta. Syn chłopa – rybaka, kształcił się w Rosji i Niemczech, dzięki wybitnym zdolnością i wiedzy dokonał wielkich odkryć w naukach ścisłych. Z jego inicjatywy założono w 1755 roku Uniwersytet Moskiewski, noszący obecnie jego imię. Jest mistrzem ody panegirycznej w literaturze.
* Aleksandr Nikołajewicz Radiszczew – 1749-1802, pisarz rosyjski, kształcił się w Rosji i Niemczech piastował urzędy państwowe. W 1783 roku napisał rewolucyjną odę Wolności. W 1790 wydał główne dzieło życia Podróż z Petersburga do Moskwy