Question

Napisz opowiadanie z elementami opisu (6 zdań miejsca/ lub postaci, z zastosowaniem dialogu. tematem jest Wyprawa w kosmos. Proszeeee napiszcie :) Potrzebne na jutro !!

Answer 1

w lato gdzy byłam sama w domu w nocy na moim podworku wylądował statek kosmiczny wyszło z nich dwóch kosmitów byli zieloni mieli po 4 pory rąk i nóg wyupiaste oczy i szpiczaste zęby okazało sie potem że nie mieli paliwa i wlądowali na ziemi najpier się ich bałam ale potem juz nie podeszłam do nich okazało się że mówią w moim języku dowiedziałam się od nich o co chodzi i im pomogłam w podziękowanie zabrali mnie na chwilę w kosmos było pięknie bardzo pięknie żałowałam że nie mogę zostac tam dłużej opowiedziałam o tym rodzica nie chcieli mi w to uwierzyć

sorki że nie ma wielkich liter i kropek ani przecinków ale się spiesze mogą się trawiś błędy ortograficzne ale to moja pięta ahilesowa

 

Answer 2

Też to mam :) 

Czy każdy ma chociaż jedną szanse by chociaż raz w życiu wyruszyć w kosmos? nie a ja jestem szczęsciarą , bo włąśnie wylatujemy za 2 godz , a dalzcego? wygrałam w konkursie: Spełniaj marzenia . 

-Ruszaj się , za niedługo wylatujemy -rzekła mama

-Dobrze mamo spokojnie, przecież się nie spóznimy-powiedziałam

-No nie wiem, przy twoim tempie to mało prawdopodobne-rzekła mama zdenerwowana

-Mamo , mówie spokojnie, już idziemy-powiedziałam, po czym wyszliśmy z domu

Dojechaliśmy , stoimy przed wielka armatą .

-To lotnisko- dorzuciłam

Nagle jagby spod ziemi wyrósł przewodnik. Miał wielki niebieski mundur.  Mundur był w złote odznaki , Buty mial bardzo wysokie, tak że prawie sięgały do kolan.Na głowie miał czapke niby policjant.Na ręku miał wielki złoty zegarek . A jego twarz wyrażała pewnośc i pysznośc. Na czarnych spodnich widniał napis: Kapral Wojtek, teraz to już naprawde zastanawiałam się czy aby napewno to jest nasz przewodnik. Był wysoki i łysy , usta bardzo małe, ale za to miał wielki nos i oczy , spoglądał na nas po czym rzekł:

-No to ruszamy 

Popatrzyłam się na mame , która w oczach miała słowa: To będzie najlepsza podróż w naszym życiu , poczym wzieła torebke i pobiegłą , przypominając sobie że , jeszcze ja jestem w tyle, obróciłą się i hop, wywróciła kozła, zawołałą mnie , pomogłam jej , zaraz jednak nie chciałą mojej pomocy ,i znowu  pobiegła ,a  gdy wchodziłą do armaty krzyknełą do mnie : No choć dziecino.