Lektura : Kordian Napisz historie Winkelrieda :)) Tylko nie kopiowac z internetu i zeby nie było bardzo dużo :)) Z góry dziękuje ;))
Gabriella1
Weltschmerz - "ból świata", głęboko odczuwany przez ludzi początku romantyzmu: brak celu istnienia, melancholia, wyobcowanie, poczucie zła istniejącego na ziemi, niechęć wobec ustalonych norm i schematów społecznych.
Jest to jedna z wielu biografii charakterystycznych dla młodzieńców epoki romantyzmu, takich jak Gustaw-Konrad. Zawiera jednak dodatkowy element, jakim jest oryginalna symbolika losu człowieka i Polaka. Różnica między bohaterem "Dziadów cz. III" a Kordianem polega na tym, że obierają oni odmienną drogę. Kordian nie spiera się z Bogiem o sens historii, on prowadzi rozrachunek z samym sobą. Kordian z aktu I to młodziutki (piętnastoletni) marzyciel, słaby i niedojrzały. Trawi go romantyczna choroba wieku: apatia, nuda, brak celu w życiu, poczucie bezsensowności istnienia. Próby wyrwania go z apatii, podejmowane przez starego Grzegorza, nie przynoszą efektu. Nieszczęśliwa miłość do Laury, ogromna wrażliwość, "jaskółczy niepokój" serca, a także zmienność nastrojów ("sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści") składają się na ostateczną decyzję. Kordian, nie znajdując swego miejsca w otaczającym go świecie, postanawia go opuścić. Należy jednak podkreślić, że nieudana samobójcza próba ma podłoże filozoficzno--egzystencjalne, w głównej mierze do tego czynu skłoniła bohatera odczuwana przez niego czczość istnienia. Wątek miłosny miał przy podejmowaniu tej decyzji znaczenie drugorzędne, by nie powiedzieć: minimalne. Oto kolejna różnica między Kordianem a Gustawem, samobójcą, romantycznym kochankiem.
- "ból świata", głęboko odczuwany przez ludzi początku romantyzmu: brak celu istnienia, melancholia, wyobcowanie, poczucie zła istniejącego na ziemi, niechęć wobec ustalonych norm i schematów społecznych.
Jest to jedna z wielu biografii charakterystycznych dla młodzieńców epoki romantyzmu, takich jak Gustaw-Konrad. Zawiera jednak dodatkowy element, jakim jest oryginalna symbolika losu człowieka i Polaka. Różnica między bohaterem "Dziadów cz. III" a Kordianem polega na tym, że obierają oni odmienną drogę. Kordian nie spiera się z Bogiem o sens historii, on prowadzi rozrachunek z samym sobą.
Kordian z aktu I to młodziutki (piętnastoletni) marzyciel, słaby i niedojrzały. Trawi go romantyczna choroba wieku: apatia, nuda, brak celu w życiu, poczucie bezsensowności istnienia.
Próby wyrwania go z apatii, podejmowane przez starego Grzegorza, nie przynoszą efektu.
Nieszczęśliwa miłość do Laury, ogromna wrażliwość, "jaskółczy niepokój" serca, a także zmienność nastrojów ("sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści") składają się na ostateczną decyzję. Kordian, nie znajdując swego miejsca w otaczającym go świecie, postanawia go opuścić. Należy jednak podkreślić, że nieudana samobójcza próba ma podłoże filozoficzno--egzystencjalne, w głównej mierze do tego czynu skłoniła bohatera odczuwana przez niego czczość istnienia. Wątek miłosny miał przy podejmowaniu tej decyzji znaczenie drugorzędne, by nie powiedzieć: minimalne. Oto kolejna różnica między Kordianem a Gustawem, samobójcą, romantycznym kochankiem.