pytanie do tekstu Juliusz Slowackiego"testament Moj"
1)Scharakteryzuj osobe mówiaca w wierszu.Powiedz do czego porównuje swoje zycie.Zacytuj odpowiedni fragment utworu.
2)Przytocz słowa,ktore podkreśla zaslugi podmiotu lirycznego dla ojczyzny.Objaśnij w jakim celu poeta nawiazal do znanej alegori losów Polski.
3)Wytłumacz metaforyczne znaczenie wypowiedzi ''płaszcz na moim duchu był nie wyżebrany, /Lecz świetosciami dawnych moich przodków świetnych"
4)Wyjaśnij na co skarży sie osoba mówiaca ,uzywajac określenia "niepłakana trumna".Jak ocenia własne zycie i własna twórczosc?.Jak chce byc zapamietany?.Określ nastrój jego wypowiedzi.
5)Podmiot liryczny nazywa siebie "sternikiem duchami napełnionej łodzi".Sprawdz czym zajmuje sie łodzi strażnik.Co moze oznaczac to sformułowanie w odniesieniu do poety?
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Zadanie 1:
Podmiot liryczny to osoba żegnająca się ze światem. Być może, umierająca albo przeczuwająca swój rychły koniec. Chce pożegnać się ze światem, z tym wszystkim, co było dla niej ważne. Mimo wszystko, poeta świadomy jest swego talentu, wielkości. Jest to poeta romantyczny - dumny, przekonany o własnej wyjątkowości. Poeta, który czuje się niezrozumiały, a także niedoceniony, jest skłócony ze światem. Absolutnie nie czuje się gorszy od otoczenia, wręcz przeciwnie - jest niemal egocentrykiem, wywyższa się i uważa za kogoś bezprecedensowego i niepospolitego. Mimo swojej interesowności, jest on emigrantem i odczuwa ogromną nostalgię, tęskni za krajem, jest wrażliwy. Podmiot liryczny przyznaje się do błędów, na przykład trudnego charakteru, ale przede wszystkim podkreśla swoje osiągnięcia. Formułuje swoją ostatnią wolę -polecenia dla przyjaciół i wszystkich, którzy będą go opłakiwać po śmierci.
Zadanie 2:
'' Lecz wy, coście mnie znali, w podaniach przekażcie,
Żem dla ojczyzny sterał moje lata młode:
A póki okręt walczył — siedziałem na maszcie,
A gdy tonął — z okrętem poszedłem pod wodę...
Ale kiedyś — o smętnych losach zadumany
Mojej biednej ojczyzny — przyzna, kto szlachetny,
Że płaszcz na moim duchu był nie wyżebrany,
Lecz świetnościami dawnych moich przodków świetny.''
Poeta chce jednocześnie skromności jak i rozpamiętywania jego czynów. Może przytacza swoje zasługi w tym celu, aby inni dbali o dobro narodu i żeby nie wahali się poświęcić swego życia w obronie ojczyzny.
Zadanie 3:
Słowacki tą metaforą chciał podkreślić rangę swojego pochodzenia i przynależności do rodziny, która miała niezwykłą przeszłość patriotyczną, była niejakim wzorem postępowania.
Zadanie 4:
Chodzi mu to,że boi się śmiertelności poezji, niezapewniającej autorowi pośmietnej sławy. Chce być zapamiętany jako wieszcz narodowy, utkwić w pamięci potomnych, którzy będą jego twórczość chwalić. Chce być zapamiętany, żeby inni p[rzekazywali potomności jego zasługi. Jako poeta jest dumny, nie ukrywa swojej pogardy dla zwykłych zjadaczy chleba, do których - w jego mniemaniu - nie należy. Miano poety jest dla niego swoistym symbolem, wyniesienie poza zwyczajnych ludzi.
Zadanie 5:
Osoba mówiąca w wierszu zdaje sobie sprawę z własnej odpowiedzialności za losy swojego kraju, jest swego rodzaju bohaterem narodowym, przedstawicielem narodu. Pełni funkcję kapitana sterującego okrętem.
Pozdrawiam