Opisz przeżycia Skawińskiego wywołane spotkaniem z polską książką.
proszę nie z internetu
pilne na dziś !!!
LoOla1
Pewnego dnia , gdy latarnik Skawiński jak zwykle siedział w swoim miejscu pracy otrzymał paczkę . Gdy ją otworzył , poczuł się tak , że nie da się tego wyraźić słowami . Była tam książka " Pan Tadeusz " wybitnego pisarza polskiego romantyzmu Adama Mickiewicza . Gdy Skawiński wziął tę cudowną książkę do ręki poczuł się jakby znów był w Polsce , w jego ukochanej ojczyźnie za którą tęsknił jak nikt . Walczył o nią . Zrobił by dla naszej cudownej ojczyzny wszystko , oddałby nawet życie . Był tym całym zdarzeniem , tym , że otrzymał taką książkę przejęty a zarazem szczęśliwy . Mógł znów przeczytać cudowny opis polskiego krajobrazu za którym tęskniło tak wielu polaków . Stare serce Skawińskiego poczuło radość , przejęcie , usadyswakcjonowanie . Pochłonięty tą lekturą zapomniał włączyć światło na wierzy , statek , który przypływał do portu rozbił się . Ale Skawińskiego już to zbytnio nie obchodziło . Obchodziła go tylko książka , kawałek naszej polskości , która podczas rozbiorów i licznych wojen zostawała nam odbierana .
Postarałam się ; ) ja napisałam podobnie i dostałam 5- xd ale to zawsze 5 , jak chcesz dodaj trochę od siebie możesz dodać pozytywne uczucia jakie mu towarzyszyły . Praca będzie wtedy bardziej " bogata " ;D Mam nadzieję , że pomogłam ; )
5 votes Thanks 5
gabcia123456
Dawno temu w miejscowości Soplicowo na Litwie, na niewielkim pagórku stał dwór, którego właścicielem był ród Sopliców. Usytuowany był wśród pięknych pól uprawnych, bielących się kwieciem gryki oraz bursztynową barwą świerzopu. Był on otoczony topolami a także brzozowym zagajnikiem , który dawał schronienie osobom pragnącym odpocząć w upalne dni przed promieniami słońca. Mieszkańcy dworku chodzili także często do lasu na polowanie- urządzane przez wojskowego, czy też organizowali w nim ?grzybobranie? Dwór wykonany był z drewna, jednakże miał on murowane fundamenty, dzięki czemu był bardzo solidny. Posiadał wybielona ściany, które przepięknie kontrastowały z zielenią drzew, dzięki czemu dom widzialny był już z daleka. Wnętrze domu od lat nie było zmieniane. Mieszkanie urządzone było w tradycyjnym, szlacheckim stylu, Wystój dworku świadczył o zamiłowaniu jego mieszkańców do tego, co polskie. Na ścianach wisiały portrety znanych i zasłużonych patriotów, takich jak: Rejtan, Kościuszko, Jasiński, czy też Korsak. Przy wejściu do jednej z sypialni znajdował się stary , kurantowy zegar, który co godzinę wygrywał ? Mazurka Dąbrowskiego?. Gdy w dworku odbywały się bardzo ważne uczty , do zastawy używano rodowego serwisu przedstawiającego historię polskich sejmików, co także świadczyło o polskości tegoż miejsca. W domu unosił się przyjemny zapach, gdyż na parapetach znajdowały się donice z geranium, lewkoniami , astrami i fiołkami. W pobliżu dworku stała stodoła oraz zabudowania folwarcze. Za domem znajdował się ogromny sad, w którym rosło mnóstwo drzew owocowych. Niedaleko był także ogródek, gdzie uprawiano warzywa. Rosło tam także pełno kwiatów , które pielęgnowała Zosia. Brama prowadząca do majątku Sopliców była zawsze otwarta, co świadczyło o gościnności. Mieszkańcy dworku wywodzili się z rodu Sopliców. Byli oni ludźmi gospodarnymi oraz pracowitymi. Całym majątkiem kierował Sędzia, dla którego bardzo ważne było dobre wychowanie. Wszyscy domownicy dworku byli patriotami szanującymi szlacheckie tradycje i obyczaje. Podsumowując, dwór w Soplicowie był dworem średnio zamożnej szlachty, którą Mickiewicz ukazał, aby pokazać jak ważny był dla niej własny kraj i szlacheckie obyczaje. Dwór ten był dworem, w którym można było odpocząć i zrelaksować się, a gdzie goście przybywali do niego bardzo często, gdyż przebywanie wśród domowników dworu było wielką przyjemnością.
Postarałam się ; ) ja napisałam podobnie i dostałam 5- xd ale to zawsze 5 , jak chcesz dodaj trochę od siebie możesz dodać pozytywne uczucia jakie mu towarzyszyły . Praca będzie wtedy bardziej " bogata " ;D Mam nadzieję , że pomogłam ; )
Dwór wykonany był z drewna, jednakże miał on murowane fundamenty, dzięki czemu był bardzo solidny. Posiadał wybielona ściany, które przepięknie kontrastowały z zielenią drzew, dzięki czemu dom widzialny był już z daleka.
Wnętrze domu od lat nie było zmieniane. Mieszkanie urządzone było w tradycyjnym, szlacheckim stylu, Wystój dworku świadczył o zamiłowaniu jego mieszkańców do tego, co polskie. Na ścianach wisiały portrety znanych i zasłużonych patriotów, takich jak: Rejtan, Kościuszko, Jasiński, czy też Korsak. Przy wejściu do jednej z sypialni znajdował się stary , kurantowy zegar, który co godzinę wygrywał ? Mazurka Dąbrowskiego?. Gdy w dworku odbywały się bardzo ważne uczty , do zastawy używano rodowego serwisu przedstawiającego historię polskich sejmików, co także świadczyło o polskości tegoż miejsca. W domu unosił się przyjemny zapach, gdyż na parapetach znajdowały się donice z geranium, lewkoniami , astrami i fiołkami.
W pobliżu dworku stała stodoła oraz zabudowania folwarcze. Za domem znajdował się ogromny sad, w którym rosło mnóstwo drzew owocowych. Niedaleko był także ogródek, gdzie uprawiano warzywa. Rosło tam także pełno kwiatów , które pielęgnowała Zosia. Brama prowadząca do majątku Sopliców była zawsze otwarta, co świadczyło o gościnności.
Mieszkańcy dworku wywodzili się z rodu Sopliców. Byli oni ludźmi gospodarnymi oraz pracowitymi. Całym majątkiem kierował Sędzia, dla którego bardzo ważne było dobre wychowanie. Wszyscy domownicy dworku byli patriotami szanującymi szlacheckie tradycje i obyczaje.
Podsumowując, dwór w Soplicowie był dworem średnio zamożnej szlachty, którą Mickiewicz ukazał, aby pokazać jak ważny był dla niej własny kraj i szlacheckie obyczaje. Dwór ten był dworem, w którym można było odpocząć i zrelaksować się, a gdzie goście przybywali do niego bardzo często, gdyż przebywanie wśród domowników dworu było wielką przyjemnością.