Kwas siarkowy ma bardzo duże znaczenie w różnych gałęziach przemysłu. Służy między innymi do produkcji innych kwasów, do wyrobu barwników, włókien sztucznych, środków wybuchowych, nawozów sztucznych. Używany jest też do oczyszczania olejów, nafty, parafiny i do osuszania gazów. Stosuje się go do produkcji środków piorących, leków oraz jako elektrolit w akumulatorach ołowiowych. Jest często używanym odczynnikiem w laboratoriach oraz w syntezie organicznej do sulfonowania oraz podczas nitrowania.
otrzymywanie kwasu siarkowego (VI):
Współcześnie kwas siarkowy otrzymuje się w przemyśle głównie metodą kontaktową. W metodzie tej można wyróżnić trzy podstawowe etapy:
spalanie siarki do SO2 utlenianie SO2 do SO3 (na katalizatorzewanadowym) absorpcja SO3 w oleum oraz stężonym kwasie siarkowym; część otrzymanych produktów rozcieńcza się i zawraca do absorberów, a reszta stanowi produkt końcowy
S + O2 = SO2 2SO2 + H2O =(katalizator) 2SO3 SO3 + H2O = H2SO4 katalizator – umożliwia zajście reakcji
H2SO3- kwas siarkowy (IV)
otrzymywanie:
Powstawanie kwasu siarkawego:
SO2 + H2O → H2SO3
Można go także otrzymać działając roztworem mocnego kwasu na siarczyny. Powstały wówczas kwas siarkawy ulega rozpadowi według równania:
SO2−3 + 2H+ → [H2SO3] → SO2↑ + H2OZastosowanie: H2SO4-Stosowany w zależności od stężenia do: wyrobu rozpuszczalnych nawozów fosforowych, siarczanu amonu i innych nawozów sztucznych, do czyszczenia(trawienia) powierzchni metali(np. żelaza w celu usunięcia rdzy przed cynkowaniem, cynowaniem, emaliowaniem), do suszenia gazów, produkcji papieru, rafinacji tłuszczów i olejów, do oczyszczania nafty i wosku ziemnego oraz parafiny, do wyrobu włókien sztucznych i materiałów wybuchowych, otrzymywania innych chemikaliów, jako elektrolit w akumulatorach do sulfowania(typie baterii powszechnie stosowanych w samochodach) i nitrowania związków organicznych, w grabarstwie, drożdżownictwie, gorzelnictwie, farbiarstwie. Stosuje się go do produkcji środków piorących, jest często używanym odczynnikiem w laboratoriach. Stosowany do produkcji kwasu solnego. Kwas siarkowy IV (H2SO3)ma właściwości wybielające, stosuje się go do bielenia wełny, lnu, slomy. Ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, owadobójcze, niszczy rośliny. Znajduje zastosowanie w przemyśle papierniczym. A dwutlenek siarki służy do dezynfekcji oraz jest używany jako czynnik chłodzący.
HNO3-kwas azotowy (V)
otrzymywanie:
Kwas azotowy można na skalę przemysłową otrzymywać w reakcji katalitycznego utleniania amoniaku (w temperaturze 900 °C w obecności platyny i rodu jako katalizatorów) według równania:
4NH3 + 5O2 → 4NO + 6H2O
Tak uzyskany tlenek azotu(II) utlenia się do tlenku azotu(IV):
2NO + O2 → 2NO2
Następnie powstały tlenek ulega dysproporcjowaniu w wodzie wg równania:
2NO2 + H2O → HNO3 + HNO2
W reakcji powstaje kwas azotowy i kwas azotawy. Ten drugi jest nietrwały i ulega dalszemu dysproporcjowaniu:
3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O
Powstały tlenek azotu(II) jest ponownie utleniany i wykorzystywany w procesie.
zastosowanie:
W handlu najczęściej spotyka się 65% roztwór kwasu azotowego (azeotrop).
Z kwasu azotowego otrzymuje się ważne, łatwo rozpuszczalne sole azotany, estry (np. nitrogliceryna), a także związki nitrowe (np. trinitrotoluen). Wszystkie te związki są utleniaczami i mają tendencję do gwałtownego, mniej lub bardziej wybuchowego rozkładu. W chemii analitycznej do wykrywania białek w reakcji ksantoproteinowej. W przemyśle farmaceutycznym. Do oczyszczania powierzchni metali, np. mycie urządzeń przemysłu spożywczego w procesie CIP. W warunkach amatorskich nadaje się do wytrawiania obwodów drukowanych (nie pozostawia uciążliwych zanieczyszczeń, jakie powstają przy wytrawianiu chlorkiem żelazowym, poza tym trawienie kwasem azotowym jest dużo szybsze). Do otrzymywania barwników, lakierów, nawozów sztucznych, tworzyw sztucznych. Jako utleniacz paliw, również hipergolowych. Zwykle w postaci czerwonego dymiącego kwasu azotowego (otrzymanego po dodaniu 13-15% czterotlenku azotu do białego dymiącego kwasu azotowego) z dodatkiem, np. 0,6% fluorowodoru, w celu zmniejszenia działania korozyjnego; używany m.in. w rakietach radzieckich systemów przeciwlotniczych S-75 i S-200.
H2SO4 - kwas siarkowy (VI)
Zastosowanie :
- akumlator ołowiowy
- przemysł farmaceutyczny
- motoryzacja
- srodki czyszczace
- przemysł petrochemiczny
H2SO3 - kwas siarkowy (IV)
Zastosowanie :
- przemysł włokienniczy
- rolnictwo
- dezynfekcja
-przemysł chemiczny
HNO3 - kwas azotowy (V)
Zastosowanie :
- paliwa rakietowe
-produkcja prefum
- rolnictwo
- produkcja lakierów i frab do drewna
- przemysł farmaceutyczny
H2SO4- kwas siarkowy (VI)
zastosowanie:
Kwas siarkowy ma bardzo duże znaczenie w różnych gałęziach przemysłu. Służy między innymi do produkcji innych kwasów, do wyrobu barwników, włókien sztucznych, środków wybuchowych, nawozów sztucznych. Używany jest też do oczyszczania olejów, nafty, parafiny i do osuszania gazów. Stosuje się go do produkcji środków piorących, leków oraz jako elektrolit w akumulatorach ołowiowych. Jest często używanym odczynnikiem w laboratoriach oraz w syntezie organicznej do sulfonowania oraz podczas nitrowania.
otrzymywanie kwasu siarkowego (VI):
Współcześnie kwas siarkowy otrzymuje się w przemyśle głównie metodą kontaktową. W metodzie tej można wyróżnić trzy podstawowe etapy:
spalanie siarki do SO2 utlenianie SO2 do SO3 (na katalizatorzewanadowym) absorpcja SO3 w oleum oraz stężonym kwasie siarkowym; część otrzymanych produktów rozcieńcza się i zawraca do absorberów, a reszta stanowi produkt końcowy
S + O2 = SO2
2SO2 + H2O =(katalizator) 2SO3
SO3 + H2O = H2SO4
katalizator – umożliwia zajście reakcji
H2SO3- kwas siarkowy (IV)
otrzymywanie:
Powstawanie kwasu siarkawego:
SO2 + H2O → H2SO3
Można go także otrzymać działając roztworem mocnego kwasu na siarczyny. Powstały wówczas kwas siarkawy ulega rozpadowi według równania:
SO2−3 + 2H+ → [H2SO3] → SO2↑ + H2OZastosowanie: H2SO4-Stosowany w zależności od stężenia do: wyrobu rozpuszczalnych nawozów fosforowych, siarczanu amonu i innych nawozów sztucznych, do czyszczenia(trawienia) powierzchni metali(np. żelaza w celu usunięcia rdzy przed cynkowaniem, cynowaniem, emaliowaniem), do suszenia gazów, produkcji papieru, rafinacji tłuszczów i olejów, do oczyszczania nafty i wosku ziemnego oraz parafiny, do wyrobu włókien sztucznych i materiałów wybuchowych, otrzymywania innych chemikaliów, jako elektrolit w akumulatorach do sulfowania(typie baterii powszechnie stosowanych w samochodach) i nitrowania związków organicznych, w grabarstwie, drożdżownictwie, gorzelnictwie, farbiarstwie. Stosuje się go do produkcji środków piorących, jest często używanym odczynnikiem w laboratoriach. Stosowany do produkcji kwasu solnego. Kwas siarkowy IV (H2SO3)ma właściwości wybielające, stosuje się go do bielenia wełny, lnu, slomy. Ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, owadobójcze, niszczy rośliny. Znajduje zastosowanie w przemyśle papierniczym. A dwutlenek siarki służy do dezynfekcji oraz jest używany jako czynnik chłodzący.
HNO3-kwas azotowy (V)
otrzymywanie:
Kwas azotowy można na skalę przemysłową otrzymywać w reakcji katalitycznego utleniania amoniaku (w temperaturze 900 °C w obecności platyny i rodu jako katalizatorów) według równania:
4NH3 + 5O2 → 4NO + 6H2O
Tak uzyskany tlenek azotu(II) utlenia się do tlenku azotu(IV):
2NO + O2 → 2NO2
Następnie powstały tlenek ulega dysproporcjowaniu w wodzie wg równania:
2NO2 + H2O → HNO3 + HNO2
W reakcji powstaje kwas azotowy i kwas azotawy. Ten drugi jest nietrwały i ulega dalszemu dysproporcjowaniu:
3HNO2 → HNO3 + 2NO + H2O
Powstały tlenek azotu(II) jest ponownie utleniany i wykorzystywany w procesie.
zastosowanie:
W handlu najczęściej spotyka się 65% roztwór kwasu azotowego (azeotrop).
Z kwasu azotowego otrzymuje się ważne, łatwo rozpuszczalne sole azotany, estry (np. nitrogliceryna), a także związki nitrowe (np. trinitrotoluen). Wszystkie te związki są utleniaczami i mają tendencję do gwałtownego, mniej lub bardziej wybuchowego rozkładu. W chemii analitycznej do wykrywania białek w reakcji ksantoproteinowej. W przemyśle farmaceutycznym. Do oczyszczania powierzchni metali, np. mycie urządzeń przemysłu spożywczego w procesie CIP. W warunkach amatorskich nadaje się do wytrawiania obwodów drukowanych (nie pozostawia uciążliwych zanieczyszczeń, jakie powstają przy wytrawianiu chlorkiem żelazowym, poza tym trawienie kwasem azotowym jest dużo szybsze). Do otrzymywania barwników, lakierów, nawozów sztucznych, tworzyw sztucznych. Jako utleniacz paliw, również hipergolowych. Zwykle w postaci czerwonego dymiącego kwasu azotowego (otrzymanego po dodaniu 13-15% czterotlenku azotu do białego dymiącego kwasu azotowego) z dodatkiem, np. 0,6% fluorowodoru, w celu zmniejszenia działania korozyjnego; używany m.in. w rakietach radzieckich systemów przeciwlotniczych S-75 i S-200.