Taylor podaje następującą definicję: „kulturę tworzy złożona całość, która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki, nabyte przez ludzi, jako członków społeczeństwa”. Zaś Wallis tak pisze: „[...] każdy obszar ukształtowany przez człowieka jest wyrazem jego kultury”, a więc będą tutaj należeć zarówno parki narodowe, lasy gospodarcze, jak i zabytki architektury.
W światowej Karcie Przyrody, przyjętej i uroczyście proklamowanej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 28 października 1982 roku stwierdza się między innymi: „Zgromadzenie Ogólne jest świadome, że cywilizacja ma swoje korzenie w przyrodzie, która kształtowała kulturę ludzką i wpłynęła na wszelkie dzieła artystyczne i naukowe, a człowiek żyjąc w harmonii z przyrodą ma najlepsze możliwości rozwijania swojej twórczości, odprężenie się i organizowanie wolnego czasu”. Także „Deklaracja o ochronie lasów” podpisana w Rio de Janeiro w 1992 roku na konferencji Narodów Zjednoczonych „Środowisko i rozwój” podaje między innymi następujące zasady i zalecenia: „Zasoby i obszary leśne powinny być zagospodarowane w sposób zapewniający ich zachowanie oraz zaspokojenie potrzeb społecznych, gospodarczych, ekologicznych, kulturalnych i duchowych ludzi obecnej i przyszłych generacji”.
Kulturotwórcza rola lasu v1.2 XD
Taylor podaje następującą definicję: „kulturę tworzy złożona całość, która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki, nabyte przez ludzi, jako członków społeczeństwa”. Zaś Wallis tak pisze: „[...] każdy obszar ukształtowany przez człowieka jest wyrazem jego kultury”, a więc będą tutaj należeć zarówno parki narodowe, lasy gospodarcze, jak i zabytki architektury.
W światowej Karcie Przyrody, przyjętej i uroczyście proklamowanej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 28 października 1982 roku stwierdza się między innymi: „Zgromadzenie Ogólne jest świadome, że cywilizacja ma swoje korzenie w przyrodzie, która kształtowała kulturę ludzką i wpłynęła na wszelkie dzieła artystyczne i naukowe, a człowiek żyjąc w harmonii z przyrodą ma najlepsze możliwości rozwijania swojej twórczości, odprężenie się i organizowanie wolnego czasu”. Także „Deklaracja o ochronie lasów” podpisana w Rio de Janeiro w 1992 roku na konferencji Narodów Zjednoczonych „Środowisko i rozwój” podaje między innymi następujące zasady i zalecenia: „Zasoby i obszary leśne powinny być zagospodarowane w sposób zapewniający ich zachowanie oraz zaspokojenie potrzeb społecznych, gospodarczych, ekologicznych, kulturalnych i duchowych ludzi obecnej i przyszłych generacji”.