Średniowiecze rozpoczęło się ok. V w. Po upadku cesarstwa zachodnio-rzymskiego i trwało do XV w. Była to najdłuższa epoka i miała wpływ na inne. Jej cechy to feudalny system społeczny, słaby rozwój gospodarki towarowo-pieniężnej, oraz dominacja światopoglądu religijnego.
Rola Kościoła i zakonów. Całe życie ówczesnej ludności było podporządkowane Bogu. Ludzie starali się tak postępować, aby po śmierci dostać się do nieba. W średniowieczu kościół narzucał wszystkim swoją ideologię, czerpiąc z tego korzyści materialne np. w ramach pokuty dawano datki na klasztory. Również pewne decyzje ówczesnych władców nie mogły być podejmowane bez zgody kościoła, tak więc duchowieństwo miało także wpływ na politykę państwa. Przyczyną takiego postępowania była bezradność wobec sił przyrody i przeciwności losu. Ludziom stale zagrażała śmierć: z powodu chorób, pożarów, powodzi, głodu, z rąk wrogów lub bandytów. Z powodu tylu zagrożeń, widziano nadzieję tylko w Bogu. Wykształcenie posiadali kupcy oraz duchowni, często zdarzało się że król lub rycerze nie umieli czytać albo pisać. Człowieka całkowicie podporządkowanego Bogu nazywamy ascetą.
Średniowiecze rozpoczęło się ok. V w. Po upadku cesarstwa zachodnio-rzymskiego i trwało do XV w. Była to najdłuższa epoka i miała wpływ na inne. Jej cechy to feudalny system społeczny, słaby rozwój gospodarki towarowo-pieniężnej, oraz dominacja światopoglądu religijnego.
Rola Kościoła i zakonów.
Całe życie ówczesnej ludności było podporządkowane Bogu. Ludzie starali się tak postępować, aby po śmierci dostać się do nieba. W średniowieczu kościół narzucał wszystkim swoją ideologię, czerpiąc z tego korzyści materialne np. w ramach pokuty dawano datki na klasztory. Również pewne decyzje ówczesnych władców nie mogły być podejmowane bez zgody kościoła, tak więc duchowieństwo miało także wpływ na politykę państwa. Przyczyną takiego postępowania była bezradność wobec sił przyrody i przeciwności losu. Ludziom stale zagrażała śmierć: z powodu chorób, pożarów, powodzi, głodu, z rąk wrogów lub bandytów. Z powodu tylu zagrożeń, widziano nadzieję tylko w Bogu. Wykształcenie posiadali kupcy oraz duchowni, często zdarzało się że król lub rycerze nie umieli czytać albo pisać. Człowieka całkowicie podporządkowanego Bogu nazywamy ascetą.