Mars - Czwarta planeta od Słońca. Jarzy się czerwonym kolorem, dzięki któremu łatwo się ją znajduje i identyfikuje na nocnym niebie. Przy najjaśniejszym rozbłysku jest czwartym, co do jasności, ciałem niebieskim na naszym niebie. Odkąd jego silny kolor wzywał obrazy krwawych bojowników, starożytni nazwali planetę Mars od nazwy rzymskiego boga wojny, grecki odpowiednik - Ares. Na podstawie dawnych obserwacji teleskopowych uważano, że na Marsie istnieją rejony wegetatywne. Jednak sondy Mariner 4 i 9 oraz sondy Viking zaprzeczyły wszystkiemu, ukazując pustynny krajobraz planety. Obszary czasowo zmieniające kolor, które dawniej uważano za zmianę roślinności w porach roku, okazały się pyłkami utlenionego żelaza przenoszonego przez wiatry. Dowodów życia nie znaleziono też w przywiezionych próbkach gleby.
Najwidoczniejszą cechą Marsa są czapy lodowe. Łatwe do zaobserwowania latem. Okresowo zanikają latem i na powrót pojawiają się zimą. Składają się z wody i dwutlenku węgla "suchego lodu". Dostrzegalne są też ogromne burze pyłowe. Szczególnie w czasie Marsjańskich lat, mogą objąć nawet pół planety.
Fale ciekłego metanu, osiągają nawet 20 m. wysokości, a człowiek gdyby dorobił sobie skrzydła mógłby latać bez pomocy maszyn. Są tam najpiękniejsze gejzery w całym Układzie Słonecznym. Zachodzą w nich niebywałe zjawiska. Gejzery wyrzucają metan, a zaraz po tym ich powierzchnia zamarza. Do tego rzeźba terenu jest podobna do ziemskiej.
Mars - Czwarta planeta od Słońca. Jarzy się czerwonym kolorem, dzięki któremu łatwo się ją znajduje i identyfikuje na nocnym niebie. Przy najjaśniejszym rozbłysku jest czwartym, co do jasności, ciałem niebieskim na naszym niebie. Odkąd jego silny kolor wzywał obrazy krwawych bojowników, starożytni nazwali planetę Mars od nazwy rzymskiego boga wojny, grecki odpowiednik - Ares. Na podstawie dawnych obserwacji teleskopowych uważano, że na Marsie istnieją rejony wegetatywne. Jednak sondy Mariner 4 i 9 oraz sondy Viking zaprzeczyły wszystkiemu, ukazując pustynny krajobraz planety. Obszary czasowo zmieniające kolor, które dawniej uważano za zmianę roślinności w porach roku, okazały się pyłkami utlenionego żelaza przenoszonego przez wiatry. Dowodów życia nie znaleziono też w przywiezionych próbkach gleby.
Najwidoczniejszą cechą Marsa są czapy lodowe. Łatwe do zaobserwowania latem. Okresowo zanikają latem i na powrót pojawiają się zimą. Składają się z wody i dwutlenku węgla "suchego lodu". Dostrzegalne są też ogromne burze pyłowe. Szczególnie w czasie Marsjańskich lat, mogą objąć nawet pół planety.
Tytan- księżyc Saturna
Fale ciekłego metanu, osiągają nawet 20 m. wysokości, a człowiek gdyby dorobił sobie skrzydła mógłby latać bez pomocy maszyn. Są tam najpiękniejsze gejzery w całym Układzie Słonecznym. Zachodzą w nich niebywałe zjawiska. Gejzery wyrzucają metan, a zaraz po tym ich powierzchnia zamarza. Do tego rzeźba terenu jest podobna do ziemskiej.