Michał Anioł – włoski malarz, rzeźbiarz, architekt urodzony 6 marca 1475 r. w Caprese w Toskanii. Wielka osobowość epoki renesansu. Michał Anioł terminował u florenckiego malarza, Domenico Ghirlandaio, gdzie poznał tajniki malowania fresków. Na młodego artystę zwrócił uwagę Lorenzo de’ Medici, który otoczył Michała Anioła opieką. W tym czasie artysta tworzył swoje pierwsze sławne rzeźby, „Madonnę przy schodach” i „Bitwę centaurów”. Michał Anioł wkrótce powrócił w rodzinne strony, gdzie studiował anatomię. Przebywając w Rzymie artysta wykonał jedno ze swoich najważniejszych dzieł, „Pietę Watykańską”, która do dziś znajduje się w Bazylice św. Piotra. W 1501 r. wyrzeźbił „Dawida”. W latach 1508 – 1512 Michał Anioł pracował nad freskami w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie, które przedstawiały historię ludzkości. Od 1534 do 1541 r. tworzył w tym samym miejscu „Sąd Ostateczny”. W 1547 r. Michał Anioł prowadził budowę Bazyliki św. Piotra. Artysta zmarł 18 lutego 1564 r. w Rzymie.
ICHAŁ ANIOŁ, Michelangelo Buonarroti, właściwie Michelangolo di Ludovico Buonarotti Simoni, urodził się 6 III 1475 w Caprese (obecnie Caprese Michelangelo) koło Arezzo. Wraz z Leonardem da Vinci i Rafaelem twórca dojrzałego renesansu włoskiego. W 1488 był we Florencji uczniem D. Ghirlandaia, a od 1489 uczył się rzeźby w Akademii Św. Marka. Wtedy powstały najwcześniejsze prace artysty — płaskorzeźby Walka centaurów z Lapitami i Madonna przy schodach (1489-92 — obie w Casa Buonarotti, Florencja). Wówczas też jego twórczość została odkryta przez Lorenza de Medici i odtąd Medyceusze byli jego głównymi mecenasami.
Poza krótkim pobytem w Bolonii pracował na przemian we Florencji i w Rzymie. Po wygnaniu Medyceuszów z Florencji (1494) wyjechał do Wenecji i Bolonii, gdzie stworzył kilka niewielkich rzeźb figuralnych do grobowca św. Dominika (kościół San Domenico Maggiore — Bolonia). W 1495 powrócił do Florencji; wykonał wówczas rzeźby Św. Jan Chrzciciel i Śpiące putto (obie zaginione).
W 1496 wyjechał do Rzymu. Na zamówienie kardynała Riario wyrzeźbił Bachusa (1496 — Bargello, Florencja) i marmurową Pietę mającą wieńczyć grobowiec kardynała de Villiers (1497-1500 - Bazylika Św. Piotra, Rzym). Arcydzieło to stanowi cezurę w twórczości rzeźbiarskiej Michała Anioła. Podczas kolejnego pobytu we Florencji (1501-05) powstało kilka niewielkich rzeźb do grobowca Piccolominich w katedrze w Sienie, monumentalny posąg Dawida ustawiony przed Palazzo Vecchio (1504, obecnie w Galleria delAccademia, Florencja) i najwcześniejsze dzieło malarskie Michała Anioła — obraz Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Józefem (tzw. tondo Doni, 1503 — Galleria degli Uffizi, Florencja), a także karton do Bitwy pod Casciną, jednego z 2 zaplanowanych monumentalnych fresków w Sali Wielkiej Rady w Palazzo Vecchio (drugim miała być Bitwa pod Anghiari Leonarda da Vinci). Karton szybko uległ zniszczeniu, a jest znany z rycin z epoki, m.in. M. Raimondiego. Szkice przygotowawcze znajdują się m.in. w zbiorach Luwru.
Michał Anioł – włoski malarz, rzeźbiarz, architekt urodzony 6 marca 1475 r. w Caprese w Toskanii. Wielka osobowość epoki renesansu. Michał Anioł terminował u florenckiego malarza, Domenico Ghirlandaio, gdzie poznał tajniki malowania fresków. Na młodego artystę zwrócił uwagę Lorenzo de’ Medici, który otoczył Michała Anioła opieką. W tym czasie artysta tworzył swoje pierwsze sławne rzeźby, „Madonnę przy schodach” i „Bitwę centaurów”. Michał Anioł wkrótce powrócił w rodzinne strony, gdzie studiował anatomię. Przebywając w Rzymie artysta wykonał jedno ze swoich najważniejszych dzieł, „Pietę Watykańską”, która do dziś znajduje się w Bazylice św. Piotra. W 1501 r. wyrzeźbił „Dawida”. W latach 1508 – 1512 Michał Anioł pracował nad freskami w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie, które przedstawiały historię ludzkości. Od 1534 do 1541 r. tworzył w tym samym miejscu „Sąd Ostateczny”. W 1547 r. Michał Anioł prowadził budowę Bazyliki św. Piotra. Artysta zmarł 18 lutego 1564 r. w Rzymie.
ICHAŁ ANIOŁ, Michelangelo Buonarroti, właściwie Michelangolo di Ludovico Buonarotti Simoni, urodził się 6 III 1475 w Caprese (obecnie Caprese Michelangelo) koło Arezzo. Wraz z Leonardem da Vinci i Rafaelem twórca dojrzałego renesansu włoskiego. W 1488 był we Florencji uczniem D. Ghirlandaia, a od 1489 uczył się rzeźby w Akademii Św. Marka. Wtedy powstały najwcześniejsze prace artysty — płaskorzeźby Walka centaurów z Lapitami i Madonna przy schodach (1489-92 — obie w Casa Buonarotti, Florencja). Wówczas też jego twórczość została odkryta przez Lorenza de Medici i odtąd Medyceusze byli jego głównymi mecenasami.
Poza krótkim pobytem w Bolonii pracował na przemian we Florencji i w Rzymie. Po wygnaniu Medyceuszów z Florencji (1494) wyjechał do Wenecji i Bolonii, gdzie stworzył kilka niewielkich rzeźb figuralnych do grobowca św. Dominika (kościół San Domenico Maggiore — Bolonia). W 1495 powrócił do Florencji; wykonał wówczas rzeźby Św. Jan Chrzciciel i Śpiące putto (obie zaginione).
W 1496 wyjechał do Rzymu. Na zamówienie kardynała Riario wyrzeźbił Bachusa (1496 — Bargello, Florencja) i marmurową Pietę mającą wieńczyć grobowiec kardynała de Villiers (1497-1500 - Bazylika Św. Piotra, Rzym). Arcydzieło to stanowi cezurę w twórczości rzeźbiarskiej Michała Anioła. Podczas kolejnego pobytu we Florencji (1501-05) powstało kilka niewielkich rzeźb do grobowca Piccolominich w katedrze w Sienie, monumentalny posąg Dawida ustawiony przed Palazzo Vecchio (1504, obecnie w Galleria delAccademia, Florencja) i najwcześniejsze dzieło malarskie Michała Anioła — obraz Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Józefem (tzw. tondo Doni, 1503 — Galleria degli Uffizi, Florencja), a także karton do Bitwy pod Casciną, jednego z 2 zaplanowanych monumentalnych fresków w Sali Wielkiej Rady w Palazzo Vecchio (drugim miała być Bitwa pod Anghiari Leonarda da Vinci). Karton szybko uległ zniszczeniu, a jest znany z rycin z epoki, m.in. M. Raimondiego. Szkice przygotowawcze znajdują się m.in. w zbiorach Luwru.