andrzej147
Szlachta - wyższa warstwa społeczna, wywodząca się ze stanu rycerskiego w społeczeństwie feudalnym. Szlachta posiadała zespół przywilejów społecznych, z których najbardziej podstawowym był przywilej posiadania ziemi. Przynależność do szlachty łączyła się z obowiązkiem służby wojskowej.
Szlachta - uprzywilejowany stan społeczny , który wyłonił się ostatecznie w Polsce w XIV w. spośród rycerstwa . O przynależności do tego stanu decydowało przede wszystkim urodzenie , rzadziej nobilitacja ( nadanie szlachectwa przez króla ) . Tylko szlachta mogła posiadać na własność ziemię ( w zamian miała obowiązek służby wojskowej ) , a dzięki uzyskanym przywilejom zapewniła sobie szczególną pozycję w państwie - jako jedyny stan miała prawa polityczne .
Szlachta - uprzywilejowany stan społeczny , który wyłonił się ostatecznie w Polsce w XIV w. spośród rycerstwa . O przynależności do tego stanu decydowało przede wszystkim urodzenie , rzadziej nobilitacja ( nadanie szlachectwa przez króla ) . Tylko szlachta mogła posiadać na własność ziemię ( w zamian miała obowiązek służby wojskowej ) , a dzięki uzyskanym przywilejom zapewniła sobie szczególną pozycję w państwie - jako jedyny stan miała prawa polityczne .