Penicylina to pierwszy antybiotyk, który w 1928 roku odkrył Alexander Flemming. Udało mu się tego dokonać przypadkowo, kiedy pracował przy szczepionce przeciwko tyfusowi. Flemming pozostawił płytkę z bakteriami na kilka dni w laboratorium, gdy powrócił zauważył, że dookoła plam pleśni bakterie zniknęły. Odkrycie naukowca było przełomem w ówczesnych czasach, pozwoliło na leczenie chorób spowodowanych gronkowcem czy paciorkowcami.
Pierwszy raz fakt występowania substancji hamujących rozwój niektórych bakterii chorobotwórczych opisał w 1897 r. francuski lekarz wojskowy Ernest Duchesne w swojej rozprawie doktorskiej pt. "Antagonizm między pleśniami i mikrobami". Odkrycie to nie zostało jednak przez nikogo rozwinięte, a sam odkrywca zmarł w 1912 r. na gruźlicę, która mogłaby być wyleczona, gdyby efektem badań Francuza było wyizolowanie składnika czynnego odpowiedzialnego za opisane zjawisko.
Powtórnego odkrycia dokładnie tego samego zjawiska dokonał (jak głosi legenda – przypadkiem, gdyż w wyniku bałaganu w laboratorium, na resztkach pożywienia zaczęły wzrastać drobnoustroje) 28 września 1928 r. Alexander Fleming, jednak i jemu nie udało się wyizolować substancji czynnej, choć stwierdził, że jej skuteczne działanie ma miejsce nawet przy bardzo dużym rozcieńczeniu. W 1938 r. grupa trzech naukowców, w skład której obok Fleminga weszli Howard Walter Florey oraz Ernst Boris Chain, wyizolowała składnik czynny zakładając rok później pierwszą na świecie wytwórnię penicyliny. Za swoje odkrycie zostali oni uhonorowani w 1945 r. Nagrodą Nobla.
2-Alexander Fleming odkrył wprawdzie, że pleśń Penicillium ma właściwości antybakteryjne, ale nie udało mu się jednak wyizolować substancji czynnej odpowiedzialnej za cechy bakteriobójcze. A już na pewno nie zrobił tego samodzielnie. Tej sztuki dokonali dopiero: Howard Florey oraz Ernst Chain przy współudziale samego Fleminga, który wszedł w skład specjalnej grupy badawczej. Rok po wyizolowaniu składnika aktywnego, powstała pierwsza wytwórnia penicyliny. Za odkrycie wszyscy trzej naukowcy, w 1945 r. zostali uhonorowani Nagrodą Nobla.
Penicylina to pierwszy antybiotyk, który w 1928 roku odkrył Alexander Flemming. Udało mu się tego dokonać przypadkowo, kiedy pracował przy szczepionce przeciwko tyfusowi. Flemming pozostawił płytkę z bakteriami na kilka dni w laboratorium, gdy powrócił zauważył, że dookoła plam pleśni bakterie zniknęły. Odkrycie naukowca było przełomem w ówczesnych czasach, pozwoliło na leczenie chorób spowodowanych gronkowcem czy paciorkowcami.
mam dla ciebie 2 opcje wybierz sobie:
1-
Pierwszy raz fakt występowania substancji hamujących rozwój niektórych bakterii chorobotwórczych opisał w 1897 r. francuski lekarz wojskowy Ernest Duchesne w swojej rozprawie doktorskiej pt. "Antagonizm między pleśniami i mikrobami". Odkrycie to nie zostało jednak przez nikogo rozwinięte, a sam odkrywca zmarł w 1912 r. na gruźlicę, która mogłaby być wyleczona, gdyby efektem badań Francuza było wyizolowanie składnika czynnego odpowiedzialnego za opisane zjawisko.
Powtórnego odkrycia dokładnie tego samego zjawiska dokonał (jak głosi legenda – przypadkiem, gdyż w wyniku bałaganu w laboratorium, na resztkach pożywienia zaczęły wzrastać drobnoustroje) 28 września 1928 r. Alexander Fleming, jednak i jemu nie udało się wyizolować substancji czynnej, choć stwierdził, że jej skuteczne działanie ma miejsce nawet przy bardzo dużym rozcieńczeniu. W 1938 r. grupa trzech naukowców, w skład której obok Fleminga weszli Howard Walter Florey oraz Ernst Boris Chain, wyizolowała składnik czynny zakładając rok później pierwszą na świecie wytwórnię penicyliny. Za swoje odkrycie zostali oni uhonorowani w 1945 r. Nagrodą Nobla.
2-Alexander Fleming odkrył wprawdzie, że pleśń Penicillium ma właściwości antybakteryjne, ale nie udało mu się jednak wyizolować substancji czynnej odpowiedzialnej za cechy bakteriobójcze. A już na pewno nie zrobił tego samodzielnie. Tej sztuki dokonali dopiero: Howard Florey oraz Ernst Chain przy współudziale samego Fleminga, który wszedł w skład specjalnej grupy badawczej. Rok po wyizolowaniu składnika aktywnego, powstała pierwsza wytwórnia penicyliny. Za odkrycie wszyscy trzej naukowcy, w 1945 r. zostali uhonorowani Nagrodą Nobla.