FRYDERYK FRANCISZEK CHOPIN ( ur. w 1810 r. w Żelazowej Woli, zm. w 1849 r. w Paryżu ) to najwybitniejszy kompozytor polski, pianista, twórca stylu narodowego, jeden z najbardziej znanych komozytorów na przestrzeni dziejów. Był mistrzem stylizacji, wykorzystywał polskie tańce narodowe: kujawiak, mazur, oberek, krakowiak, polonez.
Przykłady zastosowania elementów ludowych w muzyce Chopina:
Fantazja A-dur na tematy polskie op. 13
Rondo a la Krakowiak F-dur op. 14
Polonez F-dur op. 22
16 polonezów ( w tym 7 opusowanych )
57 mazurków
19 pieśni i piosenek ( np. „Hulanka”, „Wojak”, „Życzenie”, „Leci liście z drzewa”, „Moja pieszczotka” );
STANISŁAW MONIUSZKO
( ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie )
Polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog, twórca polskiej opery narodowej i polskich pieśni.
ponad 300 pieśni – zebranych w 6 zeszytach „Śpiewnikach domowych” – wydanych za życia Moniuszki, oraz dalszych 6 zeszytów – wydanych po śmierci. Najpopularniejsze to: "Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”.
Henryk Wieniawski: przyklad twórczości inspirowanej muzyka ludową to np. Mazurek d-moll op. 3 i Mazuerk charakterystyczny "Dudziarz".
Aleksander Borodin ( 1833 – 1887 ): 3 symfonie, opera „Kniaź Igor”, poemat symfoniczny „W stepach Azji Środkowej”;
Cezar Cui ( 1835 – 1918 ): opery ( „ Angelo”, „Córka kapitana” );
Modest Musorgski ( 1839 – 1881 ): opery ( „Borys Godunow”, „Chowańszczyzna” ), pieśni , miniatury fortepianowe ( cykl „Obrazki z wystawy” ), fantazja symfoniczna „Noc na Łysej Górze”;
Mikołaj Rimski – Korsakow ( 1844 – 1908 ): 16 oper ( m. in. „Bajka o carze Sałtanie” z „Lotem trzmiela” ), suita orkiestrowa „Szeherezada”.
Kompozytorzy szkoły czeskiej:
Bedrich Smetana ( 1824 – 1884 ) połączył osiągnięcia Liszta w zakresie poematu symfonicznego oraz Wagnera w dziedzinie dramatu muzycznego z elementami czeskiego folkloru. Najbardziej reprezentatywnymi dziełami jego są: opera „Sprzedana narzeczona”, uchodząca za czeską operę narodową, cykl poematów symfonicznych „Moja ojczyzna” oraz kwartet smyczkowy e-moll „Z mojego życia”.
Antonin Dworzak ( 1841 – 1904 ) odkrył nowe obszary czeskiej liryki stylizując pieśni, tworząc nowe struktury form ( np. do sonaty wprowadził dumkę ). Jego dorobek stawia go wśród najwybitniejszych kompozytorów późnego romantyzmu: 9 symfonii ( m.in. IX symfonia g-moll „Z nowego świata” ), uwertury, poematy symfoniczne, opery.
Kompozytorzy skandynawscy:
Edvard Grieg ( 1843 – 1907 ) stworzył oryginalny styl, nawiązujący do norweskiego folkloru. Główną jego dziedziną twórczości była muzyka fortepianowa: „Utwory liryczne”, koncert fortepianowy a-moll. Inne kompozycje to: muzyka do dramatów „Peer Gynt” H. Ibsena ( ujęta w dwie suity ), opracowania pieśni i tańców ludowych.
Jean Sibelius ( 1865 – 1957 ) nawiązywał do rodzimego folkloru, czerpiąc tematykę z fińskich legend i poezji, zwłaszcza z narodowego eposu „Kalevala”. Stworzył m.in. 7 symfonii, poematy symfoniczne, pieśni.
Cały tekst jest moim opracowaniem, nie jest to kopia z netu. Pozdrawiam.
Inspiracje z muzyki ludowej czerpali:
Kompozytorzy polscy:
FRYDERYK FRANCISZEK CHOPIN ( ur. w 1810 r. w Żelazowej Woli, zm. w 1849 r. w Paryżu ) to najwybitniejszy kompozytor polski, pianista, twórca stylu narodowego, jeden z najbardziej znanych komozytorów na przestrzeni dziejów. Był mistrzem stylizacji, wykorzystywał polskie tańce narodowe: kujawiak, mazur, oberek, krakowiak, polonez.
Przykłady zastosowania elementów ludowych w muzyce Chopina:
Fantazja A-dur na tematy polskie op. 13
Rondo a la Krakowiak F-dur op. 14
Polonez F-dur op. 22
16 polonezów ( w tym 7 opusowanych )
57 mazurków
19 pieśni i piosenek ( np. „Hulanka”, „Wojak”, „Życzenie”, „Leci liście z drzewa”, „Moja pieszczotka” );
STANISŁAW MONIUSZKO
( ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie )
Polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog, twórca polskiej opery narodowej i polskich pieśni.
Kompozycje S. Moniuszki to m.in.:
opery – „Halka”; „ Hrabina”; „Verbum nobile”; „ Straszny dwór”; „ Paria”; „ Flis”
ponad 300 pieśni – zebranych w 6 zeszytach „Śpiewnikach domowych” – wydanych za życia Moniuszki, oraz dalszych 6 zeszytów – wydanych po śmierci. Najpopularniejsze to: "Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”.
Henryk Wieniawski: przyklad twórczości inspirowanej muzyka ludową to np. Mazurek d-moll op. 3 i Mazuerk charakterystyczny "Dudziarz".
Kompozytorzy szkoły rosyjskiej:
Milij Bałakiriew ( 1837 – 1910 ): poemat symfoniczny „Tamara”, uwertura na tematy rosyjskie „1000 lat”-„Ruś’;
Aleksander Borodin ( 1833 – 1887 ): 3 symfonie, opera „Kniaź Igor”, poemat symfoniczny „W stepach Azji Środkowej”;
Cezar Cui ( 1835 – 1918 ): opery ( „ Angelo”, „Córka kapitana” );
Modest Musorgski ( 1839 – 1881 ): opery ( „Borys Godunow”, „Chowańszczyzna” ), pieśni , miniatury fortepianowe ( cykl „Obrazki z wystawy” ), fantazja symfoniczna „Noc na Łysej Górze”;
Mikołaj Rimski – Korsakow ( 1844 – 1908 ): 16 oper ( m. in. „Bajka o carze Sałtanie” z „Lotem trzmiela” ), suita orkiestrowa „Szeherezada”.
Kompozytorzy szkoły czeskiej:
Bedrich Smetana ( 1824 – 1884 ) połączył osiągnięcia Liszta w zakresie poematu symfonicznego oraz Wagnera w dziedzinie dramatu muzycznego z elementami czeskiego folkloru. Najbardziej reprezentatywnymi dziełami jego są: opera „Sprzedana narzeczona”, uchodząca za czeską operę narodową, cykl poematów symfonicznych „Moja ojczyzna” oraz kwartet smyczkowy e-moll „Z mojego życia”.
Antonin Dworzak ( 1841 – 1904 ) odkrył nowe obszary czeskiej liryki stylizując pieśni, tworząc nowe struktury form ( np. do sonaty wprowadził dumkę ). Jego dorobek stawia go wśród najwybitniejszych kompozytorów późnego romantyzmu: 9 symfonii ( m.in. IX symfonia g-moll „Z nowego świata” ), uwertury, poematy symfoniczne, opery.
Kompozytorzy skandynawscy:
Edvard Grieg ( 1843 – 1907 ) stworzył oryginalny styl, nawiązujący do norweskiego folkloru. Główną jego dziedziną twórczości była muzyka fortepianowa: „Utwory liryczne”, koncert fortepianowy a-moll. Inne kompozycje to: muzyka do dramatów „Peer Gynt” H. Ibsena ( ujęta w dwie suity ), opracowania pieśni i tańców ludowych.
Jean Sibelius ( 1865 – 1957 ) nawiązywał do rodzimego folkloru, czerpiąc tematykę z fińskich legend i poezji, zwłaszcza z narodowego eposu „Kalevala”. Stworzył m.in. 7 symfonii, poematy symfoniczne, pieśni.
Cały tekst jest moim opracowaniem, nie jest to kopia z netu. Pozdrawiam.