WOLFGANG AMADEUS MOZART wielki kompozytor austriacki, jeden zklasyków wiedeńskich, żył w latach 1756–91. Występował od 6 roku życia zojcem Leopoldem isiostrą Anną Marią, grał na klawikordzie, klawesynie, fortepianie, organach iskrzypcach na dworach cesarskich, królewskich iw salonach arystokracji wcałej Europie. W latach 1769–77 i1779–81 był koncertmistrzem kapeli arcybiskupa wSalzburgu. Wyjeżdżał wtym czasie do Włoch, Wiednia, Monachium, Mannheimu iParyża. Od 1781 przebywał stale wWiedniu, mianowany tamże 1787 kompozytorem cesarskim.
Joseph HAYDN żył w latach 1732–1809, był kompozytorem austriackim, najstarszym ztzw. klasyków wiedeńskich. W latach 1761–90 pracował jako kapelmistrz na dworze książąt P.A. iM. Esterhzych wEisenstadt. W 1790 osiadł wWiedniu. Obie jego podróże do Londynu (1791 i1794), uwieńczone były wielkimi sukcesami (doctor honoris causa uniw. wOksfordzie), zainspirowały też powstanie 12 symfonii „londyńskich” (nr 93–104) oraz 2 oratoriów: Stworzenie świata (1798) iPory roku (1801). Haydn rozwinął podstawowe gatunki muzyki instrumentalnej — symfonię, koncert, sonatę, kwartet, wykształcone wszkole starowiedeńskiej i mannheimskiej. Stworzył również podstawy stylu klasycystycznego, zwłaszcza poprzez udoskonalenia cyklu sonatowego iformy sonatowej oraz ustalenie składu klasycystycznej orkiestry symfonicznej.
Ludwig van BEETHOVEN żył w latach 1770–1827, był kompozytorem niemieckim, jednym zklasyków wiedeńskich inajwiększych twórców muzyki. Do 1792 przebywał wrodzinnym mieście Bonn, gdzie był muzykiem nadwornym. W 1792 wyjechał do Wiednia. Uczył się tam m.in. uJ. Haydna iA. Salieriego, wsławił się jako pianista iimprowizator (1795 pierwszy koncert publiczny). W 1796 odbył podróże m.in. do Pragi iBerlina. W Wiedniu zaprzyjaźnił się zhrabią F. von Brunswik ijego siostrami, Teresą iJózefiną (jedna znich jest prawdopodobnie adresatką listów „do nieśmiertelnej ukochanej”). Dzięki pomocy materialnej możnych mecenasów oraz wydawaniu swych dzieł Beethoven tworzył jako niezależny artysta.
Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
WOLFGANG AMADEUS MOZART wielki kompozytor austriacki, jeden zklasyków wiedeńskich, żył w latach 1756–91. Występował od 6 roku życia zojcem Leopoldem isiostrą Anną Marią, grał na klawikordzie, klawesynie, fortepianie, organach iskrzypcach na dworach cesarskich, królewskich iw salonach arystokracji wcałej Europie. W latach 1769–77 i1779–81 był koncertmistrzem kapeli arcybiskupa wSalzburgu. Wyjeżdżał wtym czasie do Włoch, Wiednia, Monachium, Mannheimu iParyża. Od 1781 przebywał stale wWiedniu, mianowany tamże 1787 kompozytorem cesarskim.
Joseph HAYDN żył w latach 1732–1809, był kompozytorem austriackim, najstarszym ztzw. klasyków wiedeńskich. W latach 1761–90 pracował jako kapelmistrz na dworze książąt P.A. iM. Esterhzych wEisenstadt. W 1790 osiadł wWiedniu. Obie jego podróże do Londynu (1791 i1794), uwieńczone były wielkimi sukcesami (doctor honoris causa uniw. wOksfordzie), zainspirowały też powstanie 12 symfonii „londyńskich” (nr 93–104) oraz 2 oratoriów: Stworzenie świata (1798) iPory roku (1801). Haydn rozwinął podstawowe gatunki muzyki instrumentalnej — symfonię, koncert, sonatę, kwartet, wykształcone wszkole starowiedeńskiej i mannheimskiej. Stworzył również podstawy stylu klasycystycznego, zwłaszcza poprzez udoskonalenia cyklu sonatowego iformy sonatowej oraz ustalenie składu klasycystycznej orkiestry symfonicznej.
Ludwig van BEETHOVEN żył w latach 1770–1827, był kompozytorem niemieckim, jednym zklasyków wiedeńskich inajwiększych twórców muzyki. Do 1792 przebywał wrodzinnym mieście Bonn, gdzie był muzykiem nadwornym. W 1792 wyjechał do Wiednia. Uczył się tam m.in. uJ. Haydna iA. Salieriego, wsławił się jako pianista iimprowizator (1795 pierwszy koncert publiczny). W 1796 odbył podróże m.in. do Pragi iBerlina. W Wiedniu zaprzyjaźnił się zhrabią F. von Brunswik ijego siostrami, Teresą iJózefiną (jedna znich jest prawdopodobnie adresatką listów „do nieśmiertelnej ukochanej”). Dzięki pomocy materialnej możnych mecenasów oraz wydawaniu swych dzieł Beethoven tworzył jako niezależny artysta.