Krótki i ciekawy życiorys Michała Anioła. Może być z internetu ale żeby nie było całe przepisane tylko przekształcone.
Daje 30 pkt i prosze o szybką odp.
ogrodnik147
Michał Anioł – po włosku Michelangelo – urodził się 6 marca 1475 roku w Caprese, małym miasteczku niedaleko Florencji. Był synem Lodovica Buonarrotti i Francesci Miniato del Sera, miał starszego brata Leonarda. Jako niemowlę jeszcze został oddany pod opiekę żonie kamieniarza, gdyż jego matka, osoba bardzo młoda i niedoświadczona, nie dawała sobie rady z wychowywaniem dwójki małych dzieci. Dużą więc część swojego dzieciństwa spędził z daleka od domu i rodziny.
Michał Anioł już od wczesnych lat młodzieńczych pragnął zostać artysta. Jego ojciec nie chciał się jednak zgodzić. Gdy chłopiec miał 13 lat udało mu się wreszcie przekonać ojca i przyłączył się do pracowni malarskiej braci Ghirlandio, gdzie miał spędzić 3 lata. Po dwóch jednak zerwał umowę – pracownia znudziła go, nauczył się już bowiem wszystkiego, czego mógł, znacznie przewyższył swych mistrzów w sztuce malarskiej. Zapragnął studiować rzeźbę. Ogród księcia Florencji, Wawrzyńca Wspaniałego, był do tego najlepszym miejscem. Książę był pierwszym mecenasem Michała Anioła, a także jego wielkim przyjacielem. Wkrótce stało się jasne, że Michał Anioł ma ogromny talent rzeźbiarski, , wzbudzający zazdrość wśród innych artystów.
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego w 1492 r., Michał Anioł zaczął pracować w szpitalu klasztornym św. Ducha we Florencji. Zajmował się tam zmarłymi, pomagał we wszystkich pracach wykonywanych w prosektorium. Poznał pracę mechanizmu ciała ludzkiego, mięśni, narządów wewnętrznych, szkieletu. Wiedza ta widoczna jest w każdym szczególe powstałych potem prac. W 1497 r. Michał Anioł wyjechał do Rzymu, gdzie miał pracować dla Kościoła, który był bogaty i mógł pozwolić sobie na drogi marmur, w którym rzeźbił artysta. Pierwsze zamówienie pochodziło od kardynała Jean’a Bilheres de Lagrualas. Michał Anioł wyrzeżbił dla niego pomnik nagrobny – Pietę , czyli św.Marię trzymającą na kolanach zdjętego z krzyża Chrystusa.
W 1501 roku Michał Anioł wrócił do Florencji, gdzie na zamówienie władz miasta wyrzeźbił Dawida – mierzący 4 metry marmurowy posąg bohatera biblijnego. W 1505 papież Juliusz II wezwał go do Rzymu, aby artysta wybudował mu grobowiec z 40 posągami. Juliusz II zmienił jednak plany, już po przyjeździe artysty do Watykanu, co bardzo rozgniewało Michała Anioła. Papież polecił artyście przemalowanie sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Michał Anioł początkowo się opierał i protestował, ale w końcu nie mógł odmówić. Namalowanie fresków zajęło mu 4 lata. Była to wyczerpująca praca na wysokości 20 m nad ziemią. Freski przedstawiają historię stworzenia świata według Biblii. W 1536 r. Michał Anioł otrzymał zlecenie namalowania sceny Sądu Ostatecznego na ścianie ołtarzowej Kaplicy Sykstyńskiej. Malowidło jest ciemne i ponure, w przeciwieństwie do radosnego i kolorowego sklepienia. W 1555 artysta rozpoczął prace nad nigdy niedokończoną Pietą Rondadini , a w 1561 roku zaprojektował kopułę kościoła św. Piotra w Watykanie.
Michał Anioł zmarł w roku 1564, 18 lutego, w wieku 89 lat. Uznawany jest za jednego z największych artystów wszechczasów. Jego dzieła mówią nam jak ponad 400 lat temu żyli ludzie, widzimy w nich świat osobistych radości i smutków autora.
miałem akurat ta prace napisac:)
14 votes Thanks 8
Nataszka16
Michał Anioł urodził się w rodzinie Buonarroti Simoni należącej do starych florenckich rodów mieszczańskich. Gdy miał zaledwie kilka tygodni, jego rodzina przeniosła się do Florencji. Jego ojciec Lodovico pełnił w tym czasie obowiązki burmistrza Chiusi i Caprese. Matka, Francesca di Neri di Miniato del Sera, zmarła 6 grudnia 1481 roku, kiedy artysta miał 6 lat. Z tego względu młody Michał Anioł był wychowywany przez spokrewnioną rodzinę kamieniarzy, co ukierunkowało jego późniejsze zainteresowania
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego Michał Anioł opuścił pałac Medyceuszów i wrócił do rodzinnego domu. Pracował nad posągiem Herkulesa (dzieło zaginęło w XVIII wieku). W tym czasie studiował też anatomię, wykonując potajemnie sekcje zwłok w szpitalu przy klasztorze Santo Spirito za cichą zgodą przeora. W dowód wdzięczności wyrzeźbił dla klasztoru drewniany krucyfiks – jedyną w swoim dorobku polichromowaną rzeźbę w drewnie.
Michał Anioł został zaproszony w roku 1505 do Rzymu przez papieża Juliusza II. Był to pierwszy z siedmiu papieży, dla których artysta pracował w Rzymie. Buonarroti zaczął realizację papieskiego grobowca, który miał się składać z blisko 40 posągów. Pracę musiał jednak przerwać, by wykonać ogromny brązowy posąg papieża przed kościołem San Petronio w Bolonii, skończony w 1508 roku, a zniszczony w 1511.Fresk w Kaplicy Sykstyńskiej przedstawiający Sąd Ostateczny. Lata (1508-1512) poświęcił Michał Anioł sławnym freskom plafonowym w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie przedstawiając w dziewięciu polach historię ludzkości od stworzenia świata, przez grzech pierworodny aż do biblijnego potopu.
Michał Anioł zmarł 18 lutego 1564 roku w Rzymie. Śmierć, a właściwie pogrzeb Michała Anioła związany był z drobnym incydentem. Nastąpiła przepychanka między rzeźbiarzami a malarzami, których pierwsi nie chcieli wpuścić na uroczystość pogrzebu. Artysta został wybrany patronem powstałej we Florencji rok przed jego śmiercią Accademia del disegno (Akademii rysunku). Na nagrobku wzniesionym przez Akademię w kościele Santa Croce we Florencji, projektu Giorgio Vasariego, przedstawione są personifikacje trzech sztuk (od lewej Malarstwo, Rzeźba, Architektura). Ponad nimi umieszczone zostało popiersie artysty. Znak trzech nachodzących na siebie kół ilustruje tezę Michała Anioła, iż podstawą jego wszechstronności była umiejętność rysunku (disegno).
Michał Anioł już od wczesnych lat młodzieńczych pragnął zostać artysta. Jego ojciec nie chciał się jednak zgodzić. Gdy chłopiec miał 13 lat udało mu się wreszcie przekonać ojca i przyłączył się do pracowni malarskiej braci Ghirlandio, gdzie miał spędzić 3 lata. Po dwóch jednak zerwał umowę – pracownia znudziła go, nauczył się już bowiem wszystkiego, czego mógł, znacznie przewyższył swych mistrzów w sztuce malarskiej. Zapragnął studiować rzeźbę. Ogród księcia Florencji, Wawrzyńca Wspaniałego, był do tego najlepszym miejscem. Książę był pierwszym mecenasem Michała Anioła, a także jego wielkim przyjacielem. Wkrótce stało się jasne, że Michał Anioł ma ogromny talent rzeźbiarski, , wzbudzający zazdrość wśród innych artystów.
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego w 1492 r., Michał Anioł zaczął pracować w szpitalu klasztornym św. Ducha we Florencji. Zajmował się tam zmarłymi, pomagał we wszystkich pracach wykonywanych w prosektorium. Poznał pracę mechanizmu ciała ludzkiego, mięśni, narządów wewnętrznych, szkieletu. Wiedza ta widoczna jest w każdym szczególe powstałych potem prac.
W 1497 r. Michał Anioł wyjechał do Rzymu, gdzie miał pracować dla Kościoła, który był bogaty i mógł pozwolić sobie na drogi marmur, w którym rzeźbił artysta. Pierwsze zamówienie pochodziło od kardynała Jean’a Bilheres de Lagrualas. Michał Anioł wyrzeżbił dla niego pomnik nagrobny – Pietę , czyli św.Marię trzymającą na kolanach zdjętego z krzyża Chrystusa.
W 1501 roku Michał Anioł wrócił do Florencji, gdzie na zamówienie władz miasta wyrzeźbił Dawida – mierzący 4 metry marmurowy posąg bohatera biblijnego. W 1505 papież Juliusz II wezwał go do Rzymu, aby artysta wybudował mu grobowiec z 40 posągami. Juliusz II zmienił jednak plany, już po przyjeździe artysty do Watykanu, co bardzo rozgniewało Michała Anioła. Papież polecił artyście przemalowanie sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Michał Anioł początkowo się opierał i protestował, ale w końcu nie mógł odmówić. Namalowanie fresków zajęło mu 4 lata. Była to wyczerpująca praca na wysokości 20 m nad ziemią. Freski przedstawiają historię stworzenia świata według Biblii.
W 1536 r. Michał Anioł otrzymał zlecenie namalowania sceny Sądu Ostatecznego na ścianie ołtarzowej Kaplicy Sykstyńskiej. Malowidło jest ciemne i ponure, w przeciwieństwie do radosnego i kolorowego sklepienia. W 1555 artysta rozpoczął prace nad nigdy niedokończoną Pietą Rondadini , a w 1561 roku zaprojektował kopułę kościoła św. Piotra w Watykanie.
Michał Anioł zmarł w roku 1564, 18 lutego, w wieku 89 lat. Uznawany jest za jednego z największych artystów wszechczasów. Jego dzieła mówią nam jak ponad 400 lat temu żyli ludzie, widzimy w nich świat osobistych radości i smutków autora.
miałem akurat ta prace napisac:)
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego Michał Anioł opuścił pałac Medyceuszów i wrócił do rodzinnego domu. Pracował nad posągiem Herkulesa (dzieło zaginęło w XVIII wieku). W tym czasie studiował też anatomię, wykonując potajemnie sekcje zwłok w szpitalu przy klasztorze Santo Spirito za cichą zgodą przeora. W dowód wdzięczności wyrzeźbił dla klasztoru drewniany krucyfiks – jedyną w swoim dorobku polichromowaną rzeźbę w drewnie.
Michał Anioł został zaproszony w roku 1505 do Rzymu przez papieża Juliusza II. Był to pierwszy z siedmiu papieży, dla których artysta pracował w Rzymie. Buonarroti zaczął realizację papieskiego grobowca, który miał się składać z blisko 40 posągów. Pracę musiał jednak przerwać, by wykonać ogromny brązowy posąg papieża przed kościołem San Petronio w Bolonii, skończony w 1508 roku, a zniszczony w 1511.Fresk w Kaplicy Sykstyńskiej przedstawiający Sąd Ostateczny. Lata (1508-1512) poświęcił Michał Anioł sławnym freskom plafonowym w Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie przedstawiając w dziewięciu polach historię ludzkości od stworzenia świata, przez grzech pierworodny aż do biblijnego potopu.
Michał Anioł zmarł 18 lutego 1564 roku w Rzymie. Śmierć, a właściwie pogrzeb Michała Anioła związany był z drobnym incydentem. Nastąpiła przepychanka między rzeźbiarzami a malarzami, których pierwsi nie chcieli wpuścić na uroczystość pogrzebu. Artysta został wybrany patronem powstałej we Florencji rok przed jego śmiercią Accademia del disegno (Akademii rysunku). Na nagrobku wzniesionym przez Akademię w kościele Santa Croce we Florencji, projektu Giorgio Vasariego, przedstawione są personifikacje trzech sztuk (od lewej Malarstwo, Rzeźba, Architektura). Ponad nimi umieszczone zostało popiersie artysty. Znak trzech nachodzących na siebie kół ilustruje tezę Michała Anioła, iż podstawą jego wszechstronności była umiejętność rysunku (disegno).