W wierzeniach starożytnych mieszkańców terenów dzisiejszych regionów Indii naczelnym bóstwem wywodzącym się z okresu przedaryjskiego była Wielka Bogini znana pod imieniem Śri. Ze względu na swoje powiązanie z kwiatem lotosu zwana była „Lotosową Boginią”, a przedstawiana jako kobieta uciskająca nabrzmiałe piersi- jak łatwo się domyśli była boginią płodności, uosobieniem „matki ziemi”. Badacze mitologii hinduskiejdopatrują się pewnych cech, które odziedziczyła po prabogini inna bogini- Kali.
Ci sami badacze dopatrują się także związku matriarchalnych wierzeń religii protohindusów z koncepcją reinkarnacji, którą w późniejszym okresie przejął hinduizm, a ja ją po trosze przytoczę ;).Wiara w reinkarnację opiera się na założenie nieprzerywalnego kręgu życia i śmierci,w którym uczestniczy bezpośrednio każda dusza ludzka. Najprościej tłumacząc ten cykl: człowiek rodzi się, a następnie umiera by ponownie odrodzić się w nowym życiu, ciele które rozumiemy właśnie pod pojęciem reinkarnacji. Człowiek nie jest w stanie wybrać sobie kolejnego wcielenia- o tym decydują uczynki popełnione za przeszłego (już ) życia. Wg. założeń wcielić się można w człowieka, zwierzę, a nawet roślinę. Cykl reinkarnacji nie jest wieczny bowiem zamykago zjednoczenie się z bogiem (do czego człowiek dąży w poszczególnych wcieleniach)- a to z kolei jest już wieczne.
Wracając do matriarchalnego charakteru religii starożytnych Hindusów warto wspomnieć o roli kobiety w społeczeństwie. W kręgu kulturowym, gdzie jedno z naczelnych miejsc zajmowało bóstwo kobiece nie może dziwić fakt, iż kobieta posiadała dość wysoką pozycję społeczną. Dowodami na to są: gandharwa – czyli małżeństwo w którym żona była równa mężowi, a związek ten cechowały: dobrwolnośc i miłość. Ponadto małżeństwo tego rodzaju nie było zawierane z woli ojca lecz poprzez zwyczaj zwany svajamwrą- kiedy to dziewczyna sama dokonywała wyboru przyszłego małżonka spośród zgromadzonych mężczyzn
chinska: Niebo i ziemia były w stanie chaosu, podobne do kurzego jaja, w którego wnętrzu narodził się P'an-ku (盤古). Po osiemnastu tysiącach lat niebo i ziemia oddzieliły się od siebie. Jasne i czyste stało się niebem, a ciemne i mętne stało się ziemią. Pośrodku był P'an-ku, który co dzień dziewięciokroć się...
prosze indyjska:
W wierzeniach starożytnych mieszkańców terenów dzisiejszych regionów Indii naczelnym bóstwem wywodzącym się z okresu przedaryjskiego była Wielka Bogini znana pod imieniem Śri. Ze względu na swoje powiązanie z kwiatem lotosu zwana była „Lotosową Boginią”, a przedstawiana jako kobieta uciskająca nabrzmiałe piersi- jak łatwo się domyśli była boginią płodności, uosobieniem „matki ziemi”. Badacze mitologii hinduskiej dopatrują się pewnych cech, które odziedziczyła po prabogini inna bogini- Kali.
Ci sami badacze dopatrują się także związku matriarchalnych wierzeń religii protohindusów z koncepcją reinkarnacji, którą w późniejszym okresie przejął hinduizm, a ja ją po trosze przytoczę ;). Wiara w reinkarnację opiera się na założenie nieprzerywalnego kręgu życia i śmierci, w którym uczestniczy bezpośrednio każda dusza ludzka. Najprościej tłumacząc ten cykl: człowiek rodzi się, a następnie umiera by ponownie odrodzić się w nowym życiu, ciele które rozumiemy właśnie pod pojęciem reinkarnacji. Człowiek nie jest w stanie wybrać sobie kolejnego wcielenia- o tym decydują uczynki popełnione za przeszłego (już ) życia. Wg. założeń wcielić się można w człowieka, zwierzę, a nawet roślinę. Cykl reinkarnacji nie jest wieczny bowiem zamyka go zjednoczenie się z bogiem (do czego człowiek dąży w poszczególnych wcieleniach)- a to z kolei jest już wieczne.
Wracając do matriarchalnego charakteru religii starożytnych Hindusów warto wspomnieć o roli kobiety w społeczeństwie. W kręgu kulturowym, gdzie jedno z naczelnych miejsc zajmowało bóstwo kobiece nie może dziwić fakt, iż kobieta posiadała dość wysoką pozycję społeczną. Dowodami na to są: gandharwa – czyli małżeństwo w którym żona była równa mężowi, a związek ten cechowały: dobrwolnośc i miłość. Ponadto małżeństwo tego rodzaju nie było zawierane z woli ojca lecz poprzez zwyczaj zwany svajamwrą- kiedy to dziewczyna sama dokonywała wyboru przyszłego małżonka spośród zgromadzonych mężczyzn
chinska: Niebo i ziemia były w stanie chaosu, podobne do kurzego jaja, w którego wnętrzu narodził się P'an-ku (盤古). Po osiemnastu tysiącach lat niebo i ziemia oddzieliły się od siebie. Jasne i czyste stało się niebem, a ciemne i mętne stało się ziemią. Pośrodku był P'an-ku, który co dzień dziewięciokroć się...
nie wiem nic o koreanskie