krótka notatka : zjawisko parowania i skraplania w temperaturze wrzenia.proszę pomóżcie pilnie potrzebne ! ;)
klaa222Parowanie to zjawisko, w którym ciecz przechodzi w fazę gazu (pary) i odbywa się w każdej temperaturze z jej powierzchni. Wrzenie to gwałtowne parowanie z całej objętości cieczy. Zjawisko odwrotne do parowania to skraplanie, czyli przechodzenie pary w stan ciekły.
Temperatura wrzenia jest charakterystyczna dla danej substancji.
Doświadczalnie stwierdzono, że ciepło pobrane w czasie parowania cieczy jest wprost proporcjonalne do jej masy:
Q = cp · m
gdzie: cp– współczynnik proporcjonalności, zwany ciepłem parowania, m – masa cieczy.
Z powyższego wzoru wyprowadzamy wzór na ciepło parowania cp:
(rys)
Ciepłem parowania nazywamy ilość energii cieplnej, dostarczonej cieczy o masie 1 kg w temperaturze wrzenia, do jej całkowitego wyparowania.
Zjawisko skraplania jest odwrotne do parowania. Podczas skraplania ciecz oddaje energię otoczeniu. Ciepłem skraplania nazywamy tę ilość energii, przekazanej otoczeniu przez 1 kg gazu, zamienionej w ciecz bez zmiany temperatury.
Dla danej substancji ciepło skraplania jest równe ciepłu parowania.
Przykład: Wykres zależności temperatury wody w trzech stanach skupienia od ilości pobranej energii cieplnej.
Wrzenie to gwałtowne parowanie z całej objętości cieczy. Zjawisko odwrotne do parowania to skraplanie, czyli przechodzenie pary w stan ciekły.
Temperatura wrzenia jest charakterystyczna dla danej substancji.
Doświadczalnie stwierdzono, że ciepło pobrane w czasie parowania cieczy jest wprost proporcjonalne do jej masy:
Q = cp · m
gdzie:
cp – współczynnik proporcjonalności, zwany ciepłem parowania,
m – masa cieczy.
Z powyższego wzoru wyprowadzamy wzór na ciepło parowania cp:
(rys)
Ciepłem parowania nazywamy ilość energii cieplnej, dostarczonej cieczy o masie 1 kg w temperaturze wrzenia, do jej całkowitego wyparowania.
Zjawisko skraplania jest odwrotne do parowania. Podczas skraplania ciecz oddaje energię otoczeniu.
Ciepłem skraplania nazywamy tę ilość energii, przekazanej otoczeniu przez 1 kg gazu, zamienionej w ciecz bez zmiany temperatury.
Dla danej substancji ciepło skraplania jest równe ciepłu parowania.
Przykład:
Wykres zależności temperatury wody w trzech stanach skupienia od ilości pobranej energii cieplnej.
(rys)
gdzie:
cl – ciepło właściwe lodu,
ct – ciepło topnienia lodu,
cw – ciepło właściwe wody,
cp – ciepło parowania,
m – masa,
ΔT – zmiana temperatury.
Całkowita energia pobrana przez wodę w trzech stanach skupienia
Qc = Q1 + Q2 + Q3 + Q4
Zapamiętaj:
1. W czasie parowania ciecz pobiera ciepło z otoczenia, w czasie skraplania gaz oddaje ciepło do otoczenia.
2. W temperaturze wrzenia ciepło parowania ma najmniejszą wartość dla danej cieczy.
3. Ciepło parowania i wrzenia jest charakterystyczne dla danej substancji.