Jan Kochanowski (1530 - !584) – Największy polski poeta przed Mickiewiczem, tworzył w epoce renesansu (odrodzenia). Pochodził ze średnio zamożnej rodziny szlacheckiej; miał 6 braci i 5 sióstr. Dzięki opiece mecenasów po 3 latach nauki w Akademii Krakowskiej wyjechał za granicę. Studiował m. in. w Padwie, gdzie zyskał uznanie jako poeta łaciński; zwiedził też konno Francję i Niemcy. Po powrocie pracował na dworach magnackich, a następnie jako sekretarz Zygmunta Augusta. W wieku około 40 lat porzucił karierę dworską, ożenił się i osiadł na stałe w swym majątku w Czarnolesie. W 1578 roku przeżył śmierć ukochanej córki, Urszulki. Był poetą bardzo cenionym przez współczesnych. Zmarł nagle na atak serca w wieku 54 lat. Za największe, godne uwagi wartości Kochanowski uważał szczerą przyjaźń, wesołą zabawę oraz spokojne życie domowe z ukochaną kobietą. Cenił egzystencję wiejską. W Pieśni o spustoszeniu Podola przez Tatarów (1575) poeta przypomniał, że za los Rzeczypospolitej odpowiedzialni są wszyscy obywatele. Wyjątkowe znaczenie pieśni, uważanych za początek liryki polskiej, wynika również z zastosowań nowych, niesłychanie różnorodnych form wiersza sylabicznego. Ważne miejsce zajmuje także dokonany przez Kochanowskiego przykład psalmów. Można powiedzieć, że pieśni przynoszą model życie, natomiast fraszki – samo życie, uchwycone w zdarzeniach codziennych, często anegdotycznych. Pobrzmiewa w nich więcej nut autobiograficznych – pojawiają się np. prywatni znajomi poety. Słowo fraszka do polszczyzny wprowadził właśnie Jan Kochanowski. W 3 księgach Fraszek obok żartobliwych wierszy biesiadnych znalazły się miłosne wyznania, poetyckie modlitwy i refleksje nad własną twórczością. Kochanowski napisał Odprawę posłów greckich - pierwszą i jedyną w naszej literaturze tragedię humanistyczną. Kochanowski był wielkim wykształconym, mądrym i wybitnym pisarzem, który rozsławił Polskę.
Jan Kochanowski (1530 - !584) – Największy polski poeta przed Mickiewiczem, tworzył w epoce renesansu (odrodzenia). Pochodził ze średnio zamożnej rodziny szlacheckiej; miał 6 braci i 5 sióstr. Dzięki opiece mecenasów po 3 latach nauki w Akademii Krakowskiej wyjechał za granicę. Studiował m. in. w Padwie, gdzie zyskał uznanie jako poeta łaciński; zwiedził też konno Francję i Niemcy. Po powrocie pracował na dworach magnackich, a następnie jako sekretarz Zygmunta Augusta. W wieku około 40 lat porzucił karierę dworską, ożenił się i osiadł na stałe w swym majątku w Czarnolesie. W 1578 roku przeżył śmierć ukochanej córki, Urszulki. Był poetą bardzo cenionym przez współczesnych. Zmarł nagle na atak serca w wieku 54 lat.
Za największe, godne uwagi wartości Kochanowski uważał szczerą przyjaźń, wesołą zabawę oraz spokojne życie domowe z ukochaną kobietą. Cenił egzystencję wiejską. W Pieśni o spustoszeniu Podola przez Tatarów (1575) poeta przypomniał, że za los Rzeczypospolitej odpowiedzialni są wszyscy obywatele.
Wyjątkowe znaczenie pieśni, uważanych za początek liryki polskiej, wynika również z zastosowań nowych, niesłychanie różnorodnych form wiersza sylabicznego. Ważne miejsce zajmuje także dokonany przez Kochanowskiego przykład psalmów.
Można powiedzieć, że pieśni przynoszą model życie, natomiast fraszki – samo życie, uchwycone w zdarzeniach codziennych, często anegdotycznych. Pobrzmiewa w nich więcej nut autobiograficznych – pojawiają się np. prywatni znajomi poety. Słowo fraszka do polszczyzny wprowadził właśnie Jan Kochanowski. W 3 księgach Fraszek obok żartobliwych wierszy biesiadnych znalazły się miłosne wyznania, poetyckie modlitwy i refleksje nad własną twórczością. Kochanowski napisał Odprawę posłów greckich - pierwszą i jedyną w naszej literaturze tragedię humanistyczną. Kochanowski był wielkim wykształconym, mądrym i wybitnym pisarzem, który rozsławił Polskę.