Architektura grecka koncentrowała się głównie na budownictwie sakralnym. Całą grecką świątynię otaczała kolumnada, był to pomysł Egipcjan. Świątynia grecka była zamkniętym domem bóstwa. Wierni nie wchodzili do wnętrza, gdzie znajdował się posąg patrona świątyni, lecz gromadzili się dookoła, pod kolumnadą. W Grecji wykształciły się trzy porządki architektoniczne: -dorycki – jest surowy i ciężki, głowica to okrągła misa -joński – smukłe kolumny z ząbkowanymi trzonami, spoczywają na bazie z kilku wałków. Głowica wzbogacona dużymi dekoracyjnymi ślimacznicami. -koryncki – wykształcił się najpóźniej. Jeszcze smuklejsza kolumna, głowica i kształcie kielicha utworzonego z bogato ząbkowanych liści akantu. Architektura grecka dzięki doskonałości formy wielokrotnie stawała się wzorem. Naśladowała ją architektura starożytnego Rzymu, architektura Odrodzenia i klasycyzmu w XIX wieku.
Architektura grecka koncentrowała się głównie na budownictwie sakralnym. Całą grecką świątynię otaczała kolumnada, był to pomysł Egipcjan. Świątynia grecka była zamkniętym domem bóstwa. Wierni nie wchodzili do wnętrza, gdzie znajdował się posąg patrona świątyni, lecz gromadzili się dookoła, pod kolumnadą.
W Grecji wykształciły się trzy porządki architektoniczne:
-dorycki – jest surowy i ciężki, głowica to okrągła misa
-joński – smukłe kolumny z ząbkowanymi trzonami, spoczywają na bazie z kilku wałków. Głowica wzbogacona dużymi dekoracyjnymi ślimacznicami.
-koryncki – wykształcił się najpóźniej. Jeszcze smuklejsza kolumna, głowica i kształcie kielicha utworzonego z bogato ząbkowanych liści akantu.
Architektura grecka dzięki doskonałości formy wielokrotnie stawała się wzorem. Naśladowała ją architektura starożytnego Rzymu, architektura Odrodzenia i klasycyzmu w XIX wieku.