Nazwę Gdynia wywodzić należy od nieistniejącego dziś potoku. Do 1926 r. wieś Gdynia należała do parafii Oksywie, powstałej w ośrodku grodowym istniejącym od VIII w. Parafia oksywska powstała na przełomie XI i XII w. Kosciół pochodzący z XVI-XVII w. prawdopodobnie wznosi się na fundamentach wcześniejszej świątyni z pierwszej ćwierci XIII w.
Gdynia uzyskała przywilej lokacyjny w 1362 r. Od tego czasu należała do dóbr klasztoru kartuskiego w Kartuzach jako darowizna Jana z Różęcina. Z inicjatywy braci klasztornych otworzono tu w 1429 r. karczmę, a na słonecznych zboczach założono winnicę.
Dzisiejszy przemysł stoczniowy Gdyni oraz funkcje portowe miasta sięgają tradycjami średniowiecza, bowiem u podnóża Kepy Oksywskiej konstruowano stateczki książęce, ponadto istniała tam przystań statków i łodzi przekazana w XIII w. klasztorowi w Żukowie. W 1577 r. Gdynia zniszczona została przez wojska gdańskie, natomiast w roku 1734 przez rosyjskie.
Po I rozbiorze wioska znalazła się w zasięgu administracji pruskiej. Wielkim wydarzeniem w życiu mieszkańców było przeprowadzenie w 1870 r. linii kolejowej łączącej Gdynię z Gdańskiem i innymi miastami Pomorza Zachodniego.
XX wiek
Od 1904 r. ta rolniczo-rybacka wioska zaczęła pełnić także funkcję letniska nadmorskiego. Do jego znaczącego ożywienia przyczynili się głównie goście polscy, przebywający tu od roku 1909 i reklamujący w prasie warszawskiej i krakowskiej walory letniskowe tej miejscowości.
Odbudowanie polskiej państwowości otworzyło nowy rozdział w historii dziejów Gdyni. Rozpoczął się burzliwy rozwój spokojnej do tej pory wsi, liczącej ok. 1300 mieszkańców. W 1921 r. rozpoczęto budowę portu trwającą do 1939 r. Równocześnie rozwijało się kąpielisko, którego zaplecze mieszkaniowe skupione było w okolicach Kamiennej Góry, nazywanej wtedy Kamieńcem. Wobec faktu przekazania plaży na cele portowe, funkcje kąpieliska przejęło w latach 30-tych Orłowo, nazywane wtedy Orłowem Morskim. Tereny pod zabudowę willową zakupiono od Witolda Kukowskiego, właściciela majątku Kolibki. Nowoczesne wille i pensjonaty, molo długości blisko 400 m., znakomicie urządzona oprawa plaży wraz z promenadą nadmorską czyniły z Orłowa Morskiego najbardziej eleganckie kąpielisko polskiego wybrzeża.
W 1926 r. Gdynia uzyskała prawa miejskie. W 1933 r. posiadała największy i najnowoczesniejszy port na Bałtyku. W tym czasie istniały już znakomicie utrzymane ulice i piękne gmachy będące do dzisiejszego dnia ozdobą miasta. W 1926 r. przy ulicy Świętojańskiej stanął neobarokowy kościółek i tym samym powstała parafia gdyńska.
Od 1 września 1939 r. miasto stanęło w obliczu zaciekłych walk obronnych zakończonych 19 dni później w Babich Dołach na Kępie Oksywskiej. Okupacja hitlerowska przyniosła wysiedlenie blisko 50.000 gdynian, śmierć tysięcy osób, zesłania do obozów koncentracyjnych oraz zasiedlanie miasta przez Niemców przeniesionych z państetwek nadbałtyckich, głównie z Łotwy i Estonii. Wyzwolenie przez armię sowiecką oraz polską I Brygadę Pancerną im. Bohaterów Westerplatte nastąpiło 28 marca 1945 r. Walki doprowadziły do zniszczenia 10% i uszkodzenia 45% zabudowy miejskiej.
2. druga
Trójmiasto to oczywiście trzy połączone miasta: Gdynia, Sopot, Gdańsk. Głównym ośrodkiem jest Gdańsk. Trójmiasto może pochwalić się uczelniami wyższymi (Gdański Uniwersytet Medyczny, Politechnika Gdańska) czy lotniskiem w Gdańsku. Trójmiasto nie jest już pojęciem potocznym, bo 28 marca 2007 podpisano Kartę Trójmiasta, która mówi o współpracy i rozwoju między trzema wielkimi miastami. Jak wyglądały ich historie?
Gdynia uzyskała prawa miejsce 10 lutego 1926 roku. Zbudowano tam port, który miał być alternatywą dla portu w Wolnym Mieście Gdańsku. Rozwój miasta przebiegał bardzo szybko i przed wojną miało ono już 127 tys. mieszkańców.
Sopot to przede wszystkim kurort i uzdrowisko, ale w 1999 otrzymał uprawnienia miasta na prawach powiatu. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z roku 1283.
Gdańsk jest miastem portowym. Osada rzemieślnicza na terenie obecnego miasta istniała już w VII wieku. Zaś w X zbudowano tam zespół grodowy uznawany za nie do zdobycia. Kontakty ówczesnych kupców sięgały nawet do Bagdadu. Miasto ma bardzo bogatą, barwną i zawiłą historię. Było on między innymi świadkiem bitwy pod Oliwą (28 listopada 1627), zostało ostrzelany przez niemiecki pancernik w 1939 roku (bitwa o Westerplatte); to tam również powstała „Solidarność”.
Herb Gdańska ma dwie postacie: Herbu Miasta Gdańska i Herbu Wielkiego Miasta Gdańska. Co na nim widzimy? Czerwone tło z otwartą złotą koroną oraz dwa równoramienne srebrne krzyże ustawione na jednej wertykalnej osi. Nie zawsze herb tego miasta miał taką postać. Do XIV wieku był nim wizerunek kogi, czyli statku żaglowego, który w owym czasie dominował na Bałtyku. Na przełomie XIV i XV wieku natomiast zastąpiono kogę holkiem (wywodził się z kogi). W czasach krzyżackich herb stanowiły dwa krzyże na czerwonym tle. Obecny został nadany przez Kazimierza Jagiellończyka 25 maja 1457 roku. I jeszcze o Herbie Wielkim Miasta Gdańska. To wersja podstawowa plus dwa lwy po jednej i drugiej stronie oraz napis łaciński: Nec temere, nec timide (czyli: „Bez strachu, ale z rozwagą”).
3. trzecia
Gdynia jest portowym miastem nadmorskim położonym nad odnogą Morza Bałtyckiego, Zatoką Gdańską w województwie pomorskim, wchodzące w skład Trójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem). Jest jednym z najmłodszych polskich miast, zbudowano ją w celu zapewnienia Polsce morskiego okna na świat.
1209 rok - pierwsza informacja o wsi, podarowanej zakonowi norbertanek z Żukowa przez Mściwoja I.
1253 rok - pierwsza wzmianka o wsi położonej u ujścia Chylońskiego Potoku do morza o nazwie Gdynia. (w zapisach Gdina, w bierniku "ad Gdinam"). Znajdowała się już tutaj przystań rybacka i żeglarska. Z dokumentów, ówczesnego biskupa kujawskiego Wolimira, dowiedzieć się można o przynależności Gdyni do parafii Oksywie.
Wieś została opanowana przez Krzyżaków w 1308 roku.
Kartuzi w 1429 roku ustanowili wspólnego sołtysa dla Gdyni i Grabówka oraz zmienili obowiązek dorocznego dostarczania ryb na opłatę w gotówce, a ponadto podwojono czynsz dla wcześniej już wybudowanej przez mnichów gospody w Gdyni. Powiększono też obszar Gdyni przez dodanie sąsiednich łąk, a do Grabówka włączono 6 włók lasu na potrzeby opałowe i budowlane.
Hetman Stanisław Koniecpolski a następnie inż. wojskowy Jan Pleitner zaproponowali królowi Władysławowi IV w 1634 roku budowę przy Gdyni portu wojennego. Planu tego jednak nie zrealizowano. Na gdyńskiej redzie odbywały się przeładunki towarów dostarczanych łodziami z brzegu.
18 września 1772 roku podczas I rozbioru Polski Gdynia dostała się pod pruskie panowanie po przejęciu przez komisarza pruskiego klasztoru kartuskiego wraz ze wszystkimi dobrami.
10 stycznia 1921 roku wszedł w życie traktat pokojowy podpisany w Wersalu pod Paryżem 28.06.1919 roku, przywracający Polsce dostęp do Bałtyku. Od 18 stycznia rozpoczęło się przejmowanie przez Wojsko Polskie Pomorza i wybrzeża morskiego.
Nazwę Gdynia wywodzić należy od nieistniejącego dziś potoku. Do 1926 r. wieś Gdynia należała do parafii Oksywie, powstałej w ośrodku grodowym istniejącym od VIII w. Parafia oksywska powstała na przełomie XI i XII w. Kosciół pochodzący z XVI-XVII w. prawdopodobnie wznosi się na fundamentach wcześniejszej świątyni z pierwszej ćwierci XIII w.
Gdynia uzyskała przywilej lokacyjny w 1362 r. Od tego czasu należała do dóbr klasztoru kartuskiego w Kartuzach jako darowizna Jana z Różęcina. Z inicjatywy braci klasztornych otworzono tu w 1429 r. karczmę, a na słonecznych zboczach założono winnicę.
Dzisiejszy przemysł stoczniowy Gdyni oraz funkcje portowe miasta sięgają tradycjami średniowiecza, bowiem u podnóża Kepy Oksywskiej konstruowano stateczki książęce, ponadto istniała tam przystań statków i łodzi przekazana w XIII w. klasztorowi w Żukowie. W 1577 r. Gdynia zniszczona została przez wojska gdańskie, natomiast w roku 1734 przez rosyjskie.
Po I rozbiorze wioska znalazła się w zasięgu administracji pruskiej. Wielkim wydarzeniem w życiu mieszkańców było przeprowadzenie w 1870 r. linii kolejowej łączącej Gdynię z Gdańskiem i innymi miastami Pomorza Zachodniego.
XX wiekOd 1904 r. ta rolniczo-rybacka wioska zaczęła pełnić także funkcję letniska nadmorskiego. Do jego znaczącego ożywienia przyczynili się głównie goście polscy, przebywający tu od roku 1909 i reklamujący w prasie warszawskiej i krakowskiej walory letniskowe tej miejscowości.
Odbudowanie polskiej państwowości otworzyło nowy rozdział w historii dziejów Gdyni. Rozpoczął się burzliwy rozwój spokojnej do tej pory wsi, liczącej ok. 1300 mieszkańców. W 1921 r. rozpoczęto budowę portu trwającą do 1939 r. Równocześnie rozwijało się kąpielisko, którego zaplecze mieszkaniowe skupione było w okolicach Kamiennej Góry, nazywanej wtedy Kamieńcem. Wobec faktu przekazania plaży na cele portowe, funkcje kąpieliska przejęło w latach 30-tych Orłowo, nazywane wtedy Orłowem Morskim. Tereny pod zabudowę willową zakupiono od Witolda Kukowskiego, właściciela majątku Kolibki. Nowoczesne wille i pensjonaty, molo długości blisko 400 m., znakomicie urządzona oprawa plaży wraz z promenadą nadmorską czyniły z Orłowa Morskiego najbardziej eleganckie kąpielisko polskiego wybrzeża.
W 1926 r. Gdynia uzyskała prawa miejskie. W 1933 r. posiadała największy i najnowoczesniejszy port na Bałtyku. W tym czasie istniały już znakomicie utrzymane ulice i piękne gmachy będące do dzisiejszego dnia ozdobą miasta. W 1926 r. przy ulicy Świętojańskiej stanął neobarokowy kościółek i tym samym powstała parafia gdyńska.
Od 1 września 1939 r. miasto stanęło w obliczu zaciekłych walk obronnych zakończonych 19 dni później w Babich Dołach na Kępie Oksywskiej. Okupacja hitlerowska przyniosła wysiedlenie blisko 50.000 gdynian, śmierć tysięcy osób, zesłania do obozów koncentracyjnych oraz zasiedlanie miasta przez Niemców przeniesionych z państetwek nadbałtyckich, głównie z Łotwy i Estonii. Wyzwolenie przez armię sowiecką oraz polską I Brygadę Pancerną im. Bohaterów Westerplatte nastąpiło 28 marca 1945 r. Walki doprowadziły do zniszczenia 10% i uszkodzenia 45% zabudowy miejskiej.
2. druga
Trójmiasto to oczywiście trzy połączone miasta: Gdynia, Sopot, Gdańsk. Głównym ośrodkiem jest Gdańsk. Trójmiasto może pochwalić się uczelniami wyższymi (Gdański Uniwersytet Medyczny, Politechnika Gdańska) czy lotniskiem w Gdańsku. Trójmiasto nie jest już pojęciem potocznym, bo 28 marca 2007 podpisano Kartę Trójmiasta, która mówi o współpracy i rozwoju między trzema wielkimi miastami. Jak wyglądały ich historie?
Gdynia uzyskała prawa miejsce 10 lutego 1926 roku. Zbudowano tam port, który miał być alternatywą dla portu w Wolnym Mieście Gdańsku. Rozwój miasta przebiegał bardzo szybko i przed wojną miało ono już 127 tys. mieszkańców.
Sopot to przede wszystkim kurort i uzdrowisko, ale w 1999 otrzymał uprawnienia miasta na prawach powiatu. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z roku 1283.
Gdańsk jest miastem portowym. Osada rzemieślnicza na terenie obecnego miasta istniała już w VII wieku. Zaś w X zbudowano tam zespół grodowy uznawany za nie do zdobycia. Kontakty ówczesnych kupców sięgały nawet do Bagdadu. Miasto ma bardzo bogatą, barwną i zawiłą historię. Było on między innymi świadkiem bitwy pod Oliwą (28 listopada 1627), zostało ostrzelany przez niemiecki pancernik w 1939 roku (bitwa o Westerplatte); to tam również powstała „Solidarność”.
Herb Gdańska ma dwie postacie: Herbu Miasta Gdańska i Herbu Wielkiego Miasta Gdańska. Co na nim widzimy? Czerwone tło z otwartą złotą koroną oraz dwa równoramienne srebrne krzyże ustawione na jednej wertykalnej osi. Nie zawsze herb tego miasta miał taką postać. Do XIV wieku był nim wizerunek kogi, czyli statku żaglowego, który w owym czasie dominował na Bałtyku. Na przełomie XIV i XV wieku natomiast zastąpiono kogę holkiem (wywodził się z kogi). W czasach krzyżackich herb stanowiły dwa krzyże na czerwonym tle. Obecny został nadany przez Kazimierza Jagiellończyka 25 maja 1457 roku. I jeszcze o Herbie Wielkim Miasta Gdańska. To wersja podstawowa plus dwa lwy po jednej i drugiej stronie oraz napis łaciński: Nec temere, nec timide (czyli: „Bez strachu, ale z rozwagą”).
3. trzecia
Gdynia jest portowym miastem nadmorskim położonym nad odnogą Morza Bałtyckiego, Zatoką Gdańską w województwie pomorskim, wchodzące w skład Trójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem). Jest jednym z najmłodszych polskich miast, zbudowano ją w celu zapewnienia Polsce morskiego okna na świat.
1209 rok - pierwsza informacja o wsi, podarowanej zakonowi norbertanek z Żukowa przez Mściwoja I.
1253 rok - pierwsza wzmianka o wsi położonej u ujścia Chylońskiego Potoku do morza o nazwie Gdynia. (w zapisach Gdina, w bierniku "ad Gdinam"). Znajdowała się już tutaj przystań rybacka i żeglarska. Z dokumentów, ówczesnego biskupa kujawskiego Wolimira, dowiedzieć się można o przynależności Gdyni do parafii Oksywie.
Wieś została opanowana przez Krzyżaków w 1308 roku.
Kartuzi w 1429 roku ustanowili wspólnego sołtysa dla Gdyni i Grabówka oraz zmienili obowiązek dorocznego dostarczania ryb na opłatę w gotówce, a ponadto podwojono czynsz dla wcześniej już wybudowanej przez mnichów gospody w Gdyni. Powiększono też obszar Gdyni przez dodanie sąsiednich łąk, a do Grabówka włączono 6 włók lasu na potrzeby opałowe i budowlane.
Hetman Stanisław Koniecpolski a następnie inż. wojskowy Jan Pleitner zaproponowali królowi Władysławowi IV w 1634 roku budowę przy Gdyni portu wojennego. Planu tego jednak nie zrealizowano. Na gdyńskiej redzie odbywały się przeładunki towarów dostarczanych łodziami z brzegu.
18 września 1772 roku podczas I rozbioru Polski Gdynia dostała się pod pruskie panowanie po przejęciu przez komisarza pruskiego klasztoru kartuskiego wraz ze wszystkimi dobrami.
10 stycznia 1921 roku wszedł w życie traktat pokojowy podpisany w Wersalu pod Paryżem 28.06.1919 roku, przywracający Polsce dostęp do Bałtyku.
Od 18 stycznia rozpoczęło się przejmowanie przez Wojsko Polskie Pomorza i wybrzeża morskiego.