Krótka charakterystyka paleogenu i neogenu dzieki:)
kakusia123
Paleogen, starszy podokres trzeciorzędu (era kenozoiczna). Początek ok. 65 mln lat temu, czas trwania 42,5 mln lat. Dzieli się na trzy epoki: paleocen, eocen i oligocen.
W paleogenie nastąpiły duże zmiany w rozkładzie kontynentów i mórz. Stopniowo rozszerzały się Oceany Atlantycki i Indyjski, zmniejszały natomiast Oceany Tetydy i Spokojny. Subkontynent indyjski (Dekan) zderzył się z Azją, a Australia oderwała się od Antarktydy. Zbliżanie się Afryki do Europy powodowało wypiętrzanie się łańcuchów górskich, wskutek silnych ruchów górotwórczych orogenezy alpejskiej (fazy pirenejska, helwecka i sawska).
Skały paleogenowe to przede wszystkim flisz, osady molasowe (molasa) i wapienie organogeniczne. Powstały wtedy również bogate złoża węgla brunatnego, soli kamiennej i ropy naftowej. Rozczłonkowanie kontynentów wpłynęło na aktywniejszą cyrkulację wód oceanicznych, czego efektem było niewielkie ochłodzenie się klimatu. Na Antarktydzie rozwinęła się pokrywa lodowa.
We florze nastąpił szybki rozwój roślin okrytozalążkowych, w faunie morskiej dominacja otwornic (numulitów), na lądzie ewolucja ssaków (m.in. koniowate i naczelne).
Neogen, młodszy podokres trzeciorzędu (era kenozoiczna). Początki ok. 22,5 mln lat temu, czas trwania 20,7 mln lat. Dzieli się na dwie epoki: miocen i pliocen.
W neogenie wystąpiły silne fałdowania orogenezy alpejskiej (fazy styryjska i attycka), które wydźwignęły wiele łańcuchów górskich (m.in. Karpaty, Alpy, Pireneje) oraz spowodowały wzmożoną działalność wulkaniczną. Ostateczne zamknięcie Oceanu Tetydy ukształtowało niewiele różniący się od współczesnego rozkład oceanów i kontynentów.
Skały epoki neogenu to przede wszystkim okruchowe utwory lądowe (iły, piaski i żwiry) oraz utwory płytkomorskie (gipsy i sole).
Klimat neogenu zbliżony był do dzisiejszego (lub nawet cieplejszy), z końcem epoki nastąpiło znaczne jego ochłodzenie będące zapowiedzią nadchodzącej epoki lodowcowej.
Florę zdominowały rośliny okrytozalążkowe. W faunie przeważały ssaki łożyskowe, które poprzez szybką radiację opanowały wszystkie środowiska i prawie całkowicie wyparły stekowce. Pojawiły się pierwsze małpy człekokształtne.
W paleogenie nastąpiły duże zmiany w rozkładzie kontynentów i mórz. Stopniowo rozszerzały się Oceany Atlantycki i Indyjski, zmniejszały natomiast Oceany Tetydy i Spokojny. Subkontynent indyjski (Dekan) zderzył się z Azją, a Australia oderwała się od Antarktydy. Zbliżanie się Afryki do Europy powodowało wypiętrzanie się łańcuchów górskich, wskutek silnych ruchów górotwórczych orogenezy alpejskiej (fazy pirenejska, helwecka i sawska).
Skały paleogenowe to przede wszystkim flisz, osady molasowe (molasa) i wapienie organogeniczne. Powstały wtedy również bogate złoża węgla brunatnego, soli kamiennej i ropy naftowej. Rozczłonkowanie kontynentów wpłynęło na aktywniejszą cyrkulację wód oceanicznych, czego efektem było niewielkie ochłodzenie się klimatu. Na Antarktydzie rozwinęła się pokrywa lodowa.
We florze nastąpił szybki rozwój roślin okrytozalążkowych, w faunie morskiej dominacja otwornic (numulitów), na lądzie ewolucja ssaków (m.in. koniowate i naczelne).
Neogen, młodszy podokres trzeciorzędu (era kenozoiczna). Początki ok. 22,5 mln lat temu, czas trwania 20,7 mln lat. Dzieli się na dwie epoki: miocen i pliocen.
W neogenie wystąpiły silne fałdowania orogenezy alpejskiej (fazy styryjska i attycka), które wydźwignęły wiele łańcuchów górskich (m.in. Karpaty, Alpy, Pireneje) oraz spowodowały wzmożoną działalność wulkaniczną. Ostateczne zamknięcie Oceanu Tetydy ukształtowało niewiele różniący się od współczesnego rozkład oceanów i kontynentów.
Skały epoki neogenu to przede wszystkim okruchowe utwory lądowe (iły, piaski i żwiry) oraz utwory płytkomorskie (gipsy i sole).
Klimat neogenu zbliżony był do dzisiejszego (lub nawet cieplejszy), z końcem epoki nastąpiło znaczne jego ochłodzenie będące zapowiedzią nadchodzącej epoki lodowcowej.
Florę zdominowały rośliny okrytozalążkowe. W faunie przeważały ssaki łożyskowe, które poprzez szybką radiację opanowały wszystkie środowiska i prawie całkowicie wyparły stekowce. Pojawiły się pierwsze małpy człekokształtne.